سلامت نیوز: با توجه به اینکه در سال های اخیر شاهد مقاومت های چندگانه دارویی با 4‌، 5 و 6 آنتی بیوتیک بوده این طریقه استفاده از آنتی بیوتیک ها برای جلوگیری از عفونت های ایجاد شده توسط باکتری ها باید تغییر یابد.

رضا میرنژاد عضو مرکز تحقیقات بیولوژی مولکولی دانشگاه علوم پزشکی بقیة اله (عج) در گفتگو با باشگاه خبرنگاران گفت: اینتگرون ها عناصر مهم و تأثیرگذاری هستند که مقاومت نسبت به داروهای ضد میکروبی را با باکتری ها اعطا می کنند.

وی با بیان اینکه اینتگرون ها در مطالعات مختلف به عنوان عامل مهم در بروز مقاومت های چندگانه دارویی شناخته می شوند، تصریح کرد: بررسی و غربالگری سویه های باکتری های مختلف از جمله اسینتو باکتربومانی دارای مقاومت چندگانه آنتی بیوتیکی (سویه های MDR) نشان می دهد که بروز این مقاومت های دارویی با اینتگرون های مخصوص اینتگرون های کلاس یک در ارتباط است.

میرنژاد تأکید کرد: مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک های آزترونام، سفی پیم، سیپروفلوکساسین، سفتازیدیم، نورفلوکساسین، افلوکساسین، ایمی پنم، آمیکاسین، جنتامایسین و هروپنم از جمله مهمترین مقاومت دارویی بوده است که اینتگرون ها در آن نقش داشته اند.

عضو مرکز تحقیقات بیولوژی مولکولی دانشگاه علوم پزشکی بقیة الله (عج) با اشاره به اینکه براساس نتایج مطالعات اخیر بیش از 95 درصد از سویه ها دارای مقاومت به دو یا بیش از دو آنتی بیوتیک (ازجمله بیوتیک هایی که در بالا به آنها اشاره شد) بوده اند، افزود: با توجه به اینکه در سال های اخیر شاهد مقاومت های چندگانه دارویی با 4‌، 5 و 6 آنتی بیوتیک بوده ایم؛ بنابراین باید طریقه استفاده از آنتی بیوتیک ها برای جلوگیری از عفونت های ایجاد شده توسط باکتری ها تغییر یابد.

وی یادآور شد: استفاده از آنتی بیوتیک های مناسب نیز موجب جلوگیری از انتقال ژن های مقاومت به وسیله اینتگرون ها خواهد شد.

میرنژاد خاطرنشان کرد: طریقه استفاده از آنتی بیوتیک ها باید با توجه به چگونگی مقاومت های دارویی، عوامل مهم و مؤثر بر آن، نوع بیماری و عفونت ایجاد شده،گونه های بیماری زا و برخی دیگر از شرایط مشابه صورت گیرد.