دکتر پور شریفی با بیان اینکه « آموزش و پرورش در اصلاح بهداشت روانی دانش آموزان نتوانسته نقش ایده آلی که مد نظرش است را محقق سازد» گفت :« ساختار و شیوۀ اجرای برخی از برنامه ها به گونه ای نیست که این منظور به طور کامل اتفاق بیفتد»

آموزش و پرورش به اهداف خود در زمینه اصلاح بهداشت روانی دانش آموزان دست نیافته است
سلامت نیوز : معلم و دبیر به عنوان یک الگو عمل میکند و شیوۀ عمل معلم یا دبیر میتواند مبنای بهداشت روانی دانش آموزان باشد  .معلمی که میتواند کنترل خشم داشته باشد یا میتواند بر استرس خود مدیریت داشته باشد ، معلمی که میتواند مهارت حل مسئله را بکار بگیرد ، در یک نگاه خواهد توانست برای کودکان الگوی مناسبی را ایجاد کند.

دکتر حمید پورشریفی  متخصص روانشناسی سلامت دانشگاه تهران در گفت و گو با خبرنگار سلامت نیوز درباره نقش آموزش و پرورش در سلامت روان دانش آموزان گفت :اگر گفته شود که دو منبع عمده در تعیین بنیادهای اساسی سلامت روانی کودکان و دانش آموزان نقش دارد خانواده و آموزش و پروش هستند که مهمترین آن ، آموزش و پرورش است .آموزش و پرورش به طرق مختلف میتواند منبعی برای ارتقاء و آسیب بهداشت روانی دانش آموزان باشد .

وی در ادامه افزود :« آموزش و پرورش در حال حاضر نتوانسته  آن نقش اید آلی که مد نظرش در اصلاح بهداشت روانی دانش آموزان است  را محقق سازد ، البته قاطبۀ کلی آموزش و پرورش و نیروهای آن مثل معلمان ، دبیران ، با علائق شخصی خودشان و حساسیتهایی که دارند نقش مهم و جدی را ایفا میکنند اما گاهی ساختار و شیوۀ اجرای برخی از برنامه ها به گونه ای نیست که این منظور به طور کامل اتفاق بیفتد»

دکتر پورشریفی درباره شیوۀ آموزش و پرورش در ایجاد و ارتقاء سلامت روان دانش آموزان ادامه داد :«سلامت روانی دانش آموزان به طرق مختلف تحت تاثیر برنامه ها و اقدامات مختلف آموزش و پرورش قرار میگیرد ، در یک نگاه معلم و دبیر به عنوان یک الگو عمل میکند و شیوۀ عمل معلم یا دبیر میتواند مبنای بهداشت روانی دانش آموزان باشد،معلمی که میتواند کنترل خشم داشته باشد ، معلمی که میتواند بر استرس خود مدیریت داشته باشد ، معلمی که میتواند مهارت حل مسئله را بکار بگیرد ، در یک نگاه خواهد توانست برای کودکان الگوی مناسبی را ایجاد کند .از این منظر و به لحاظ الگو بودن این نقش بسیار بسیار مهم است ، اما فراتر از این مسئله بحث فرایندها و محتواها هم از اهمیت خاصی برخوردار هست ، مثلا یکی از این محتواها حائز اهمیت است برنامۀ آموزش مهارتهای زندگی است ، که خوشبختانه داشت به گونه ای خوب پیش میرفت . برنامه های آموزش مهارت های زندگی مبتنی بر پرتکل برنامۀ سازمان بهداشت جهانی یک نگاهی متاسفانه به وجود آمد یک سو ءتفاهمی ایجاد شد که گفته شد این برنامه از غرب آمده و باید بازنگری بشود ، ولی این بازنگری و این فرایند و این تاخیر ها به گونه ای چندان مثبت ارزیابی نمیشود . از یک نگاه به مهارت زندگی به انچه که سازمان جهانی بهداشت مطرح میکند دینی و غیر دینی ندارد و در یک نگاه میتواند بهداشت روانی دانش آموزان را تضمین کند و تامین کند.

وی افزود :«مهارتهای زندگی که روی ان بحث می شود، یکی محتوا و دیگری اجرا بود. به لحاظ محتوایی موردهای خاصی نمیشود برای آن مطرح کرد ولی ممکن است در شیوۀ اجرای آن برخی نقاط ملاحظات فرهنگی لازم رعایت نشده بود .»
گاهی در بحث محتوا مواردی در بارۀ بحث دوستیابی ها با ظرافت لازم به آن پرداخته نشده است، و این مبنا مسبب سوءتفاهم هایی است  ولی در هر صورت ، این برنامۀ مصوب برگرفته از برنامۀ سازمان بهداشت جهانی بوده و اثر بخشی آن در پیشگیری آسیبهای سلامت روانی و اجتماعی و ارتقاء بهداشت روانی مورد تایید قرار گرفته است .

این متخصص روانشناسی سلامت با بیان الگو بودن معلمان برای دانش آموزان افزود «بخش محتوای برنامۀ مهارت زندگی بخش بسیار مهمی است که در آن مثلا از همان ابتدا کودکان با غالب های جنسیتی تعیین شده در کتابها یاد میگیرند که پزشک حتما مرد هست و یک پرستار خانم ، و این موضوعاتیست که درون محتوای کتابهای درسی  همچنان وجود دارد.

 دکتر پور شریفی با بیان اینکه افرادی که با غالبهای جنسیتی شکل میگیرند دارای خلاقیت های کمتری نسبت به سایرین هستند  و حتی ممکن است نتوانند در مقابل تغییرات زندگی درست عمل کنند افزود : «لحظه لحظۀ آموزش و پرورش ، از لجظه های که معلم وارد کلاس میشود و تصویری که درون کتاب کشیده میشود و از آیین نامه ای که صادر میشود ، همه و همه نقش بسیار مهمی هم در ارتقاء و هم در پیشگیری دارد»

وی در پاسخ به این سوال که یک معلم در برخورد با کودکان با تربیت های متفاوت چگونه باید برخورد کند گفت :«در ابتدا باید توجه داشت که ما میخواهیم انسانهایی مثل هم تربیت کنیم ؟ انسانهای که مثل هم فکر میکنند ، مثل هم رفتار میکنند؟ یا انسانهایی که تفاوت در فکر و شیوۀ رفتار دارند ؟ اگر نگاه دوم باشد معلم از این تنوع میتواند به عنوان یک فرصت استفاده کند و بعضا به کودکان یاد بدهد که انسان ها میتونند متفاوت باشند . آنچه که مهم است رعایت اصول بهداشت روانیست مثلا یاد دادن این که به هر حال ما هر فرهنگی داشته باشیم این دوست داشتن خود و دوست داشتن دیگران یکی از اصول بهداشت روانیست فارغ از اینکه در کدام خانه زندگی میکنیم ، فارغ از اینکه با چه قومییتی بزرگ شدیم ، و فارق از زبان و گویش و غیره...»


برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha