با توجه به اهمیت استفاده از صوت به عنوان یکی از روشهای حمایتی در نوزادان نارس و محدودیت بررسیهای انجام شده، مطالعهای با هدف بررسی عوامل مؤثر بر پاسخ فیزیولوژیک نوزادان نارس به آوای قرآن کریم توسط نرگس اسکندری انجام شد.
در این کارآزمایی بالینی برای 60 نوزاد نارس بستری در بخش مراقبتهای ویژه، آوای قرآن کریم شامل آیات 7 تا 23 سوره یوسف به مدت 20 دقیقه با بلندی صدای 50 تا 60 دسیبل با استفاده از گوشی پخش شد، سپس نوزادان از نظر 3 متغیر وابسته (تعداد ضربان قلب، تنفس و درصد اشباع اکسیژن شریانی) بررسی شدند. پاسخهای فیزیولوژیک نوزادان از 10 دقیقه قبل تا 10 دقیقه بعد از اتمام مداخله، به طور مداوم توسط مانیتور کنترل و از مقادیر ثبت شده بلافاصله قبل از مداخله و دقایق 10 ، 20 و 30 بعد از شروع مداخله، جهت مقایسه استفاده شد.
همچنین سن جنینی نوزاد، وزن نوزاد در بدو تولد و در روز مداخله، نمره آپگار، نوع زایمان، جنسیت نوزاد پس از تولد، به عنوان عوامل زمینهای مؤثر بر پاسخهای فیزیولوژیک نوزادان بررسی شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات گردآوری شده با استفاده از آزمونهای آماری تی مستقل، آنالیز واریانس با تکرار و رگرسیون خطی صورت گرفت.
یافتهها نشان داد: بر طبق آزمون آنالیز واریانس با تکرار، در گروه آوای قرآن کریم در طول مداخله و 10 دقیقه بعد از پایان آن، درصد اشباع اکسیژن، روند افزایشی و تعداد ضربان قلب و تنفس، روند کاهشی داشت. هیچ یک از عوامل زمینهای مورد بررسی، بر اشباع اکسیژن شریانی تأثیر معنیداری نداشت.
با افزایش سن جنینی و وزن نوزاد در بدو تولد و حین مداخله، تعداد تنفس نوزادان در دقیقه 30 (10 دقیقه پس از پایان مداخله) کاهش آماری معنیداری یافت. تعداد تنفس و ضربان قلب در پایان مداخله و تعداد تنفس 10 دقیقه پس از اتمام مداخله در نوزادان پسر نسبت به نوزادان دختر کمتر بود. عواملی مانند سن نوزاد، نمره آپگار و نوع زایمان بر پاسخ نوزادان به آوای قرآن کریم تأثیری نداشت.
نتایج حاصل، بیانگر تأثیر مداوم و پایدار آوای قرآن کریم بر درصد اشباع اکسیژن، تعداد تنفس و ضربان قلب نوزادان نارس تا 10 دقیقه بعد از اتمام مداخله است که با در نظر گرفتن عواملی از جمله سن جنینی و وزن نوزاد میتوان به بیشترین تأثیر حاصل از مداخله با این آوای عرفانی دست یافت.
نظر شما