به گزارش فارس به نقل از پایگاه ساینسدیلی آمریکا، مگنوس لیندوول از پژوهشگران دانشگاه گوتنبرگ سوئد گفت: ما به طور قطع علت سببی بین فعالیت بدنی و افسردگی را نمی دانیم.
وی افزود: روشن است سالخوردگانی که دارای تحرک بدنی هستند؛ کمتر دچار افسردگی می شوند اما افسردگی بالا نیز ممکن است باعث کم تحرکی بدنی شود؛ یعنی افسردگی و تحرک بدنی تاثیر متقابل بر هم می گذارند.
لیندوول و همکارانش در دانشگاه گوتنبرگ در پژوهش خود 17 هزار و 500 فرد سالخورده با متوسط عمر 64 سال از 11 کشور اروپایی بررسی کرده و فعالیت بدنی و افسردگی آنها را در طول 2 سال و نیم زیر نظر گرفتند.
لیندوول گفت: این اولین پژوهشی است که به بررسی آثار فعالیت بدنی بر افسردگی و بالعکس و چگونگی ارتباط تغییر فعالیت بدنی بر تغییر افسردگی با مرور زمان می پردازد.
وی افزود: دانشمندان به دنبال پاسخ این سوال مهم بوده اند که چه چیزی سالخوردگان را به تحرک و فعالیت بدنی تشویق می کند.
لیندوول گفت: تئوریهای جدید می گوید فردی که احساس کند توانمند است و می تواند به تنهایی و آزادانه تصمیم گیری کند و روابط اجتماعی را احساس کند؛ فعالیتهای بدنی انجام می دهد.
وی افزود: بر همین اساس، دانشمندان هم اکنون در حال تهیه و آزمایش برنامه ای برای افزایش انگیزه سالخوردگان برای انجام فعالیت جسمانی با تاکید بر تئوریهایی هستند که پژوهش ها با قدرت آنها را تقویت می کند.
این پژوهشگر گفت: نتایج این پژوهش از توصیه ها برای انجام فعالیت بدنی به عنوان اقدامی قوی برای جلوگیری از ابتلای سالخوردگان به بیماریها حمایت می کند.
نظر شما