اگر از سنین پایین این نكته مهم را ملكه ذهن كودك خود كنیم كه میوهها هم قسمتی از غذای روزانه ما هستند، كمتر شاهد افرادی خواهیم بود كه تنها میوه مصرفی آنها در طول یك هفته گذشته فقط یك عدد سیب بوده، آن هم در عروسی خواهرزاده گرامی!
1- با آگاهی از اطلاعات ساده و كاربردی موجود در هرم غذایی و آشنایی با ضرورت گنجاندن تعداد سهم مورد نیاز از هر گروه غذایی در برنامه غذایی هرروزه، میتوانیم تا حد زیادی مطمئن باشیم كه پیروی از این دستورات در تنظیم برنامه غذایی كودك نیز، علاوه بر تامین مواد مغذی مورد نیاز وی، درصد امكان ابتلا به بیماریهای صعبالعلاج در سنین بالاتر را نیز كاهش خواهد داد. اما فراموش نفرمایید كه بهطور قطع نحوه طبخ و آمادهسازی غذا یا نوع ماده غذایی مصرفی هم میتواند در میزان سود یا ضرر حاصل از مصرف آن ماده غذایی به خصوص، دخیل باشد. بله، پفك و چیپس را هم میتوان با توجه به استفاده از ذرت و سیبزمینی در پروسه تهیهشان در پرمصرفترین گروه هرم غذایی یعنی گروه غلات و كربوهیدراتها قرار دهیم. قرمهسبزی بسیار لذیذ اما سیاهشده در اثر تفت بیامان را هم به دلیل وجود سبزی باید در گروه سبزیها قرار دهیم. ماست پرچرب (با چربی بالای 5/2 درصد) هم باید قاعدتا در گروه لبنیات قرار گیرد.
با این اوصاف سوسیس و كالباس هم به راحتی در گروه پروتئینی گوشتها خودنمایی خواهند كرد. اما اینگونه نیست، چراكه در صورت استفاده از این غذاها جهت تامین تعداد سهم های توصیه شده در هرم غذایی علاوه بر اینكه مقدار زیادی كالری بدون همراهی مواد مغذی مهمی همچون ویتامینها و انواع آنتیاكسیدان به كالریهای دریافتی روزانه خود از راه غذا افزودهایم، مواد مضری همچون نمك و چربیهای اشباع و غیراشباع و رادیكالهای آزاد ناشی از عمل سرخ كردن را نیز وارد سیستم گوارشی و سوختوساز بدن خود كردهایم. بنابراین، بهتر است با تغییر سبك پختوپز و عدم استفاده از مواد غذایی ناسالمی همچون سوسیس و كالباس برای جلوگیری از انحراف ذایقه فرزندمان، فرصت پیشآمده برای اصلاح عادات غذایی خود را نیز مغتنم بشمریم و بخارپز كردن به همراه ادویهجات كم و سبزیجات معطر را جایگزین اشتباه مهلك غوطهوری مواد غذایی در روغن همراه نمك فراوان كنیم. با این روش میتوانیم مطمئن شویم كه تلاشمان برای دستیابی به اهداف هرم غذایی با درصد بالاتری از تقریب همراه خواهد بود.
2- برای هماهنگی بیشتر با هرم غذایی و امكان نیل به تعداد سهم های مواد غذایی گوناگون ذكرشده در آن مخصوصا در بخش میوه و سبزی، توجه به میانوعدهها در تمامی دورانهای زندگی از سنین پایین تا سالمندی بسیار مهم و اساسی است. در دوران كودكی كه حجم معده كمتر است، رعایت استفاده از حداقل پنج یا شش وعده غذایی در طول روز ضروری است. این مساله كمك میكند به راحتی تمامی مواد غذایی مورد نیاز و توصیه شده را در اختیار كودكمان قرار دهیم. همانطور كه گفتیم، توجه به این امر مهم میتواند در تمامی عمرمان فواید كم نظیری را عایدمان كند كه ریشه خو گرفتن به آن یعنی «عادت به كمخواری اما در دفعات متعدد» از همان كودكی قابل ردیابی است. با استفاده از تركیب متنوع شیر و غلات (مانند فرنی) یا پوره گوشت و سیب زمینی برای وعدههای غذای اصلی صبحانه یا نهار در ماههای اول و سپس استفاده از انواع غذای تركیبی مرسوم مانند خورشت و برنج یا نان و غذاهایی كه با تخممرغ تهیه میشوند مانند كوكو یا شامی كه با روغن كم تهیه شدهاند، در ماههای بعدی میتوانیم به راحتی تمامی سه مهای توصیه شده گوشت، غلات و لبنیات را تامین كنیم. البته سبزی توصیه شده هم در این وعدهها با استفاده از انواع سبزیجات هنگام طبخ غذا یا سود بردن از هویج، كلم و لوبیا سبز یا نظایر آنها برای زیباتر كردن غذای كودك قابل تامین است. اما نقش اصلی میانوعدهها در برآورده كردن سهم میوه است.
اگر از سنین پایین این نكته مهم را ملكه ذهن كودك خود كنیم كه میوهها هم قسمتی از غذای روزانه ما هستند، كمتر شاهد افرادی خواهیم بود كه تنها میوه مصرفی آنها در طول یك هفته گذشته فقط یك عدد سیب بوده، آن هم در عروسی خواهرزاده گرامی! برای شروع، پیشنهاد میكنیم كه به تناوب از میوه خام به صورت رندهشده و سپس به شكل پختهشده یا پوره شروع كنید و هر روز را جهت آشنایی ذایقه و دستگاه گوارش كودك فقط به یك میوه خاص اختصاص دهید. این نكته میتواند در شناخت مزاج، آگاهی از وجود آلرژیهای احتمالی و علاقه كودك به میوههای گوناگون به شما كمك كند.
3- دیدیم كه كلیات استفاده از مواد غذایی گوناگون در هرم غذایی با توجه به تعداد سهم مورد نیاز هر گروه غذایی برای كمك به تنظیم یك برنامه غذایی كامل قید شده، اما در خانوادههای گوناگون با موقعیتهای خاص جغرافیایی، فرهنگی، اقتصادی و فكری، به همراه برخی فاكتورهای ژنتیكی، نوع مواد غذایی مصرفی متفاوت خواهد بود. حتی اگر بخواهیم دقیقتر بگوییم، نوع غذای مصرفی برای افراد مختلف یك خانواده نیز در اثر تفاوتهای ژنتیكی یا به عبارت قدیمیتر، اختلاف مزاج، باید متفاوت باشد. این مساله مهم و اساسی كه اكثرا از دید متخصصان پوشیده میماند، باعث میشود به آخرین نكات بند دوم این نوشته كمی دقیقتر بپردازیم. از طرفی چون به مرحلهای از دوران زندگی از دیدگاه تغذیهای رسیدهایم كه ذایقه و رفتار تغذیهای هر فرد در حال شكلگیری است، بهتر است در قسمت آینده كمی این مساله را كه قبلا به اختصار در قسمت «تغذیه، نسبیت و انیشتین» به آن اشاراتی داشتهایم، بیشتر بشكافیم.
منبع: روزنامه شرق
نظر شما