اکبر کوشانفر عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در گفتگو با باشگاه خبرنگاران "نارساخوانی" یا "دیس لکسی" را به معنای اختلال در خواندن، نارساخوانی یا خوانش پریشی عنوان کرد و گفت: "نارساخوانی" مهمترین ناتوانی در یادگیری آموزشی است که در کودکان با شروع خواندن و نوشتن آغاز میشود.
وی افزود: "نارساخوانی" در 5 تا 10 درصد کودکان رخ میدهد و در پسران 3 برابر بیشتر است. این اختلال فقط به معنای اشکال در خواندن نیست بلکه اشکال در تلفظ، نوشتن و دیگر جنبههای گفتاری را نیز شامل میشود.
این فوق تخصص نوزادان تصریح کرد: متخصصان اعصاب کودکان و تعلیم و تربیت "نارساخوانی" را چنین تعریف می کنند که فرد با وجود امکانات اجتماعی و اقتصادی، آموزش و ضریب هوشی کافی، ممکن است در خواندن، تبدیل کلمات نوشتاری و گفتاری، نت خوانی موسیقی و ریاضیات مشکل داشته باشد.
وی "نارساخوانی" را به دو دسته تقسیم کرد و در توضیح دسته اول گفت: این کودکان ممکن است از هر میزان ضریب هوشی بهرهمند باشند اما از تحریک کافی یا تجربه به دست آوردن مهارت گفتاری و خواندن محروم بوده و متعلق به خانوادههایی باشند که مهارت گفتاری در آنها کم است؛ مانند فرزندان پدر و مادران کارمند و مادران کم حوصله همچنین ازدحام در مهد کودک و مدرسه که در پی آن جلوی تکلم کودک گرفته شده و کودک برای مهارتهای گفتاری تشویق نمیشود نیز در ایجاد این اختلال نقش دارد.
کوشانفر، نوع دوم نارساخوانی را نوع حقیقی دانست و بیان داشت: در "نارساخوانی حقیقی" اختلال خواندن ناشی از پائین بودن بهره هوشی کودک است و ممکن است ارثی بوده یا بر اثر ضربه به سر رخ دهد که این کودکان ناتوانی در گفتار و اختلال شدید تلفظ دارند.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در مورد سن تشخیص این اختلال و درمان آن اظهار داشت: "نارساخوانی" در فاصله زمانی پیش از دبستان و مهدکودک مشخص میشود و کودک باید تحت درمان قرار گیرد؛ برای درمان آن روشهای مختلفی از جمله آموزش خواندن با صداهای جداگانه و ترکیب کلمات، روش دیدن، خواندن، استفاده از وسایل بازی و سی دیهای آموزشی که منجر به یادگیری و بازیهای تقریحی شود، پیشنهاد میشود همچنین شنیدن و یادگیری موسیقی میتواند عملکردهای مغزی و زبانی را تقویت کند و به عنوان قسمتی از درمان نارساخوانی به کار رود.
نظر شما