به گزارش سلامت نیوز به نقل از برنا، دکتر حیدر اسلامی روانشناس سلامت گفت: یکی از عوامل اساسی تعیین کننده در سلامت سازمان روانی احساس امنیت و یا برخورداری از اعتماد به نفس است که میتوانیم آن را به سلامت سیستم حرکتی و عضلانی در ساختار جسمانی تشبیه کنیم در واقع اعتماد به نفس پایه و اساس و رکن اصلی سلامت روانی است و بنیادی تدین نیاز روانی است.
وی افزود: نقطه مقابل کمبود اعتماد به نفس، کم رویی، خجالت، شرم و عدم اعتماد به نفس و احساس بی کفایتی، ضعف و ناتوانی است.
دکتر اسلامی گفت: افراد کم رو معمولا علائم اضطراب را که شامل تپش قلب، عرق كردن، رنگ پریدگی و لرزش در اندام بدن و اشکال در گفتار و بیان را دارند و احساس می کنند از عهده انجام امور بر نمیآیند و لذا در فعالیتها کمتر مشارکت میکنند.
وی خاطر نشان ساخت: این افراد روز به روز از همسالان خود عقب میافتند و این وضعیت چنانچه رفع نشود تبدیل به بیماریهای روانی پیچیده از قبیل اضطراب، وسواس، ترس و در نهایت خود بیمار پنداری و حتی جنون شود. دكتر حیدری اظهار کرد: پیامدهای منفی اجتماعی و روانی این اختلال بی حد است در حالی که با اتخاذ روش تربیتی و مطلوب و نظارت بر جریان رشد کودکان و نوجوانان میتوانیم از ایجاد اختلال پیشگیری و در صورت لزوم به رفع آن بپردازیم تا شاهد شکل گیری شخصیتهای قوی و توانمند و جسور و شاداب باشیم.
وی افزود: کم رویی دارای علل زیاد است که مهمترین دلیل آن شرایط تربیتی و اجتماعی است و در این میان اثر گذار اجتماعی خانواده اهمیت زیادی دارد. خانوادههایی که همه نیازهای فرزند را تامین میکنند و اجازه نمیدهند که وی در جریان رشد به طور طبیعی خود وظایفشان را انجام دهند به اعتماد به نفس فرزندان آسیب میرسانند.
این روانشناس سلامت تاكید كرد: هیچ پدر و مادری حق ندارند به بهانه عشق و علاقه مسئولیتهای فرزندشان را به عهده بگیرند و انجام امور شخصی حق و وظیفه کودک است لذا والدین نباید در این حق و وظیفه دخالت نمایند و به رشد مطلوب فرزندشان آسیب برسانند.
دکتر اسلامی با بیان اینكه عامل مهم در خانواده نحوه برخورد والدین با کودک است، افزود: متاسفانه هنوز از نظر برقراری ارتباط در سطح ضعیفی قرار داریم و عیب جویی و ایراد گرفتن و همچنین تاکید روی نقاط ضعف دیگران از یک طرف ریشه در ضعف شخصی خودمان دارد و از طرف دیگر باعث احساس تحقیر و بی کفایتی و ناکار آمدی و ضعف و عدم اعتماد به نفس و نهایتا کم رویی طرف مقابل میشود.
وی ادامه داد: عامل دیگر در نظام خانواده روشهای تربیتی ناکار آمد سنتی است که فرزند خوب را فرزند کم حرف، ساکت و مطیع به حساب می آورد و فرزندی را که جسور و مستقل و خلاق است را خود سر و بی ادب تلقی میکند.
وی اظهار کرد: نظامهای آموزشی نیز در این میان نقش بسیار تعیین کننده دارد در مدارسی که دانش آموزان را مداوم وادار به سکوت و اطاعت و تسلیم می کنند مانع رشد اعتماد به نفس کودکان و نوجوانان می شوند و برعکس چون مدرسه و دانشگاه یک محیط اجتماعی است چنانچه از شرایط مطلوب تربیتی برخوردار باشد بهترین مکان برای از بین رفتن کم رویی و رشد اعتماد به نفس است. چون افراد می توانند با هم تعامل داشته باشند و مهارت اجتماعی را در خودشان پرورش دهند و فضای مناسبی برای رشد اعتماد به نفس مهیا سازند. این روانشناس سلامت در پایان یادآور شد: از بهترین شیوه کاهش کم رویی رشد اعتماد به نفس از یک طرف و فراهم کردن فضا برای رابطه اجتماعی و انسانی و تعاملاتی است که باعث احساس موفقیت در فرد شود زیرا احساس عدم موفقیت و کمبود تعاملات اجتماعی در کنار هم باعث احساس کم رویی می شود که خود ریشه ناراحتی روانی و فردی زیادی میشود.
نظر شما