سلامت نیوز: افرادی كه از دو نسخه آلل G برخوردارند، عموما دلسوزتر، قابل‌اعتمادتر و دوست‌داشتنی‌تر محسوب می‌شوند.

پژوهش جدید محققان دانشگاه «اورگان» آمریكا نشان داد كه افراد دارای یك خصیصه ژنتیكی در مقایسه با افراد فاقد آن، مهربان‌تر و دلسوزتر هستند.
این تنوع به ژن گیرنده اکسیتاسین بدن موسوم به هورمون عشق مرتبط بوده كه پیوندهای دوستی، یكدلی و دیگر رفتارهای اجتماعی را تقویت می‌كند.

این دانشمندان به اجرای آزمایشی پرداختند كه در آن از 23 زوج كه ژنوتیپ آنها برای محققان شناخته شده و از نظر ناظران دور بود، فیلم‌برداری شد.
از یكی از زوج‌ها خواسته شد تا با دیگری در مورد یكی از لحظات سخت زندگی خود صحبت كند. از ناظران خواسته شد تا برای 20 ثانیه بدون صدا به شنونده نگاه كنند.

بر اساس این پژوهش كه در مجموعه مقالات آكادمی ملی علوم آمریكا منتشر شده، در بسیاری از موارد، ناظران توانستند تشخیص درستی در مورد فرد حامل ژن مهربانی بدهند.
به گفته محققان حتی یك تغییر كوچك ژنتیكی می‌تواند بر رفتار افراد تأاثیر محسوسی داشته و این تفاوت‌های رفتاری به راحتی توسط دیگران قابل دریافت است.

در این پژوهش از هر 10 شركت‌كننده كه مورد قضاورت ناظران بی‌طرف قرار گرفته بودند، 9 نفر با عنوان «غیرقابل اطمینان» قضاوت شدند؛ در حالی كه شش تن از هر 10 مورد نیز با نشانه «بسیار جامعه‌یار» از ژنوتیپ GG برخوردار بودند.

این شركت‌كنندگان، پیش از این مورد آزمایش قرار گرفته و مشخص شده بود كه از ژنوتیپ‌های GG، AG یا AA در توالی دی‌ان‌ای rs53576 ژن گیرنده اکسیتاسین برخوردارند.
افرادی كه از دو نسخه آلل G برخوردارند، عموما دلسوزتر، قابل‌اعتمادتر و دوست‌داشتنی‌تر محسوب می‌شوند.

افرادی كه از ژنوتیپ‌های AG یا AA برخوردارند، از رفتارهای مثبت كمتری برخوردار بوده و حساسیت والدینی كمتری را احساس می‌كنند.
تحقیقات پیشین نشان داده بود این افراد از خطر بالاتری در ابتلا به اوتیسم برخوردارند.
با این‌وجود، به گفته محققان نمی‌توان تنها با اتكا به خصیصه ژنتیكی به پیش‌بینی رفتار افراد پرداخته و مطالعات بیشتری برای شناخت چگونگی تاثیر این متغیرها در زیست‌شناسی زیربنایی رفتار لازم است.