به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایسنا، بر اساس آخرین نتایج تحقیقات محققان غربی در گذشته همواره این مردان بودند که به علت کار، ماجراجویی یا عدم مسؤولیت همسر و فرزندان خود را ترک می کردند اما در حال حاضر زنان نیز همین طور شدهاند، این در حالی است که کودکان در سالهای اولیه زندگی خود به رابطه مداوم، صمیمی و بیوقفه با مادران خود نیاز دارند.
برخلاف نظر فمنیستها که انجام نقش والدینی ربطی به جنسیت ندارد و مرد هم می تواند نقش مادر را بر عهده بگیرد جامعه شناسی مانند "جان بالبی" معتقد است: رابطه مبتنی بر دلبستگی کودک با مادر خود سنگ بنای شخصیت وی خواهد بود.
بالبی در کتاب "پایگاهی مطمئن" تاکید میکند: کودک همان قدر که به غذا نیاز دارد به حضور مادر نیازمند است و غیبت مادر حس نیرومندی از خشم و خسران در کودک ایجاد میکند.
"جی بلکسی"، استاد دانشگاه پنسیلوانیا که مدتی طرفدار مهدهای کودک بود در نهایت به این نتیجه رسید که مهدهای کودک حس اعتماد کودک را خدشه دار میکند.
وی به همراه محقق دیگری به نام "بارگلو" عقیده دارد: کودکانی که به مهدکودک فرستاده می شوند به ویژه اگر بیش از بیست ساعت در هفته باشد این کار والدین را احساس طرد شدگی از سوی آنها قلمداد می کنند.
وی در ادامه می افزاید: چنین کودکانی در برابر والدین و دیگران حس خشونت و ستیزه دارند و مطالعات بعدی نشان داده است ردههای بالای خشونت میان کودکان پرخاشگر، ترک تحصیل کردهها، بازداشت شدگان، بیکاران، مشروب خواران، بی خانمانها و زندانیان به طور عمده توسط افرادی اشغال میشود که در کودکی فاقد روابط عاطفی بودهاند.
دکتر "برتون وایت"، از برنامه ریزان دوره پیش دبستانی آمریکا، مهد کودکها را فاجعهای برای کودکان به شمار میآورد و میگوید: غیرممکن است بتوان در مهدهای کودک میزان بالایی از عشق سفارشی را تولید کرد.
وی در ادامه میافزاید: پس از 30 سال پژوهش روی چگونگی رشد کودک فکرش را هم نمیکنم که نوزاد یا کودک نوپایی از خانواده خود را تمام وقت در مهد کودک بگذارم.
محققان غربی معتقدند سانسور رسانهای مانع میشود آنها بتوانند نتایج تحقیقات خود را به اطلاع مردم برسانند.
نظر شما