سلامت نیوز : بیماری سیفیلیس سابقه طولانی در تاریخ بشر دارد ومشکلات مغزی وعصبی فراوانی را برای مردم ایجاد کرده است . علت بروز این بیماری « ترپونما پالیدوم »است واز راه آمیزش جنسی منتقل می شود. این بیماری از طریق مادران آلوده وتوسط جفت و بند ناف به جنین منتقل می شود.

در سالهای اخیر یک ارتباط قوی بین سیفیلیس وبیماری ایدز کشف شده است. معمولاً نوزادانی که دارای سیفیلیس مادرزادی هستند، مادرانشان نیز احتمالاً به مواد مخدر به ویژه کوکائین یا ایدز مبتلا هستند اما اگر افراد بالغ به سیفیلیس دچار شده اند معمولاً از طریق تماس جنسی وبه صورت اکتسابی به این بیماری دچار می شوند. شیوع سیفیلیس در افراد مذکر سه برابر مونث است. دوره کمون سیفیلیس اولیه 10 تا 90 روز پس از تماس است.

تظاهرات بالینی
علائم بالینی در سیفیلیس بستگی به انواع سیفیلیس دارد و در هر نوع ، تظاهرات اختصاصی مشاهده      می شود  که به شرح هر یک می پردازیم.

1. سیفیلیس مادرزادی : علائم وتظاهرات بالینی در سال اول پس از تولد: بزرگی کبد وطحال وغده لنفاوی، آبریزش مداوم از بینی ، کاهش رشد، تب ، کم خونی ، ضایعات پوستی متعدد، تحریک پذیری واختلالات خونی.

معمولاً در دو ماهه اول پس از تولد، با توجه به علائم بالینی ذکر شده، می توان به تشخیص در نوزاد دست یافت. اگر سیفیلیس مادرزادی در چند سال اول تولد بروز نکند پس می توان انتظار داشت عوارضی مانند: کری عصبی ، اختلالات فلجی واستخوانی ودندانی در کودک بالاتر از حدود 4 ساله پدید آید.

2. سیفیلیس اکتسابی اولیه : معمولاً 3 تا 6 هفته پس از ورود میکروب به بدن انسان، یک زخم بدون درد در محل ورود میکروب ایجاد می شود که « شانکر » نامیده می شود. این میکروب بیشتر در دستگاه تناسلی دیده می شود.

3. سیفیلیس ثانویه : در این نوع از سیفیلیس که معمولاً 6 تا 8 هفته پس از ظهور شانکر بروز می کند علائمی از نوع آنفلوآنزا در بدن افراد رخ می دهد. غدد لنفاوی بزرگ شده و بثورات قرمز رنگی پوستی به ویژه در کف دست و پا دیده می شود. بیماریهای دیگری از قبیل مننژیت ، هپاتیت، التهاب کلیه ها و مفاصل نیز در مراحل بعدی رخ می دهد. 

4. سیفیلیس عصبی یا دیررس: در این مرحله از سیفیلیس که معمولاً پس از سالها دوران نهفتگی سیفیلیس ثانویه رخ می دهد و در طی این سالها معمولاً تظاهرات بالینی خاصی مشاهده نمی شود اما در مراحل انتهایی مغز و اعصاب و قلب و عروق و احشاء و پوست و استخوان را مبتلا می سازد و به             « نورو سیفیلیس » شهرت می یابد.

 
تشخیص
بررسی تستهای آزمایشگاهی به صورت سرولوژی که دارای انواع متعددی هستند قادرند به تشخیص بیماری کمک کنند که عبارتند از : 1ـ تست  VDRL؛ 2 ـ تست RPR ؛ 3 ـ ART ؛ 4 ـ TPI؛ 5 ـ ABS و FTI ؛ 6 ـ بررسی شانکرها توسط میکروسکوپ در زمینۀ تاریک.

درمان
درمان رایج این بیماری « پنی سیلین » است (PNC) . اما درمان جدیدتر وبهتر با « سفتریاکسون » باید انجام شود. در مواردی که افزون بر سیفیلیس ، ایدز نیز در بیماری وجود داشته باشد باید طول درمان را طولانی تر کرد.از طریق اریترومایسین یا تتراسایکلین نیز می توان این بیماری را درمان کرد.