سلامت نیوز : عفونتهای دستگاه ادراری بسیار شایع است وتقریباً تمامی مردم دنیا در دوره ای از زندگی خود به آن دچار شده اند. گاهی نیز برخی از افراد برای بارها وبارها به عفونت ادراری دچار شده وداروهای متعددی را نیز دریافت کرده اند.
دستگاه ادراری شامل دو بخش فوقانی وتحتانی است. وقتی می گوییم فردی مبتلا به عفونت ادراری شده است ابتدا باید از نظر آناتومی، عضو مشکوک به عفونت را شناسایی کرده وسپس اقدام به درمان آن عضو کنیم.
دستگاه ادراری فوقانی شامل کلیه ها وحالب هستند اما عفونت دستگاه ادراری تحتانی مربوط به مثانه وپروستات وپیشاب راه است. اینک به شرح عفونت در هر عضو دستگاه ادراری فوقانی وتحتانی می پردازیم:
1.عفونت کلیه ( پیلونفریت )
عفونت کلیه معمولاً در طی چند ساعت تا چند روز ایجاد می شود و دارای علائمی چون تب و لرز، تهوع، استفراغ ، اسهال ، تپش قلب، درد عمومی عضلات به ویژه در کمر و پشت. البته این علائم مربوط به عفونت حاد کلیوی است و در مواردی که عفونت مزمن کلیه ایجاد شود علائم بالا خفیف ترند. عفونت کلیوی را باید سریعاً تشخیص داد تا پیش از اینکه به نارسایی کلیوی و عفونت خون منجر شود آن را درمان کرد.
2.عفونت مثانه (سیستیت )
عفونت مثانه معمولاً شایعتر از عفونت کلیه است و دارای علائمی چون سوزش ادرار، تکرر ادرار، احساس فوریت و درد ناحیه زیر ناف است. ادرار اغلب تیره و بد بو و در30 درصد موارد خونی است.
3. عفونت پروستات (پروستاتیت )
عفونت پروستات مخصوص افراد مذکر است وبا علائمی چون : سوزش خفیف ادراری ، درد کمر، درد پایین شکم و نواحی تناسلی و اختلال در دفع ادرار رخ می دهد.ماساژ دادن پروستات و استفاده از حمام گرم در درمان بیماران در جوار آنتی بیوتیک اختصاصی بسیار مفید واقع می شود. در جوانان بالغ که به عفونت میکروبی حاد پروستات دچار می شوند علائمی چون تب و لرز، سوزش ادرار و بزرگی پروستات مشاهده می شود.
4.عفونت پیشابراه ( اورتریت )
عفونت پیشابراه در زنان بیشتر و شایعتر از مردان است و به دلیل ارتباط مستقیم مجرای خروجی ادرار با محیط خارج ( هوای آزاد ) استعداد به عفونت در آن بالاست. علائم عفونت پیشابراه به صورت سوزش وتکرر ادرار وگاهی ادرار چرکی و بودار است.عفونت پیشابراه ومثانه وحالب در برخی موارد نیز به دلیل دستکاریهای پزشکی ( سونداژ مثانه وحالب) وگذاشتن کاتتر در اتاق عمل و سایر موارد مشابه رخ می دهد. همچنین در اثر تماس جنسی مرد و زن به طور مشترک هر دو قادرند میکروب را به یکدیگر منتقل کنند.
عوارض
عفونت مفاصل ولوزه ها ، هپاتیت ، التهاب عضلۀ قلب، مننژیت ، عقیمی ، التهاب رکتوم وپروستات.
درمان
برای درمان عفونت ادراری باید در آغاز به تفکیک عضو عفونی شده بپردازیم.در بیشتر موارد در عفونت ادراری میکروبی به نام « اشریشیاکلی » وجود دارد که با قرص یا شربت کوتویموکسازول بهبود می یابد اما گهگاه عفونتهای دیگری چون کلبسیلا، پروتئوس و سودومونا و سایر باکتریهای گرام مثبت یا منفی و یا سوزاک وکلامیدیا نیز حاکم هستند که باید ترشحات ادراری را کشت آزمایشگاهی داد و سپس آن را بر اساس پاسخ آنتی بیوگرام درمان کرد.
داروهایی چون آمیکاسین ، آمپی سیلین، سفالوسپورینها، نالیدیکسیک اسید، آموکسی سیلین، پروبنسید، داکسی سایکلین و... در درمان عفونتهای ادراری کاربرد بیشتری دارند. افلوکساسین وسیپروفلوکساسین هم بسیار مفیدند.
راههای پیشگیری
از بهترین راههای پیشگیری از عفونت ادراری ، انجام آزمایشات چکاپ است ودر مواردی که از علائمی چون سوزش ادرار وتکرر ادرار و بی اختیاری ادرار و شب ادراری و تب و لرز شکایت دارید. سریعاً به پزشک مراجعه کنید تا پس از انجام آزمایشات ومعاینات عمومی به درمان آن بپردازد.
از استحمام در حمامهای عمومی ودریای آلوده و استخرهای غیر استریل باید پرهیز کرد. نظافت و بهداشت فردی به ویژه برای لباس های زیر بسیار مهم هستند زیرا لباسهای آلوده در عود عفونتهای دخالت عمده ای دارند.
در مواردی که یکی از زوجین دارای عفونت ادراری باشند باید از تماس جنسی پرهیز کرد و در صورتی که دارای ناهنجاریهای مادرزادی باشند به دلیل عود عفونت باید آن را جراحی و یا درمان اساسی کرد.
در صورتی که سنگ کلیوی یا انسداد و یا مثانۀ عصبی دارید آن را درمان کنید.
نظر شما