سلامت نیوز : حدود 200 میلیون نفر در دنیا از انگل شیستوزومیا رنج می برند. این انگل سه نوع است : 1. هماتوبیوم، 2.مانسونی ، 3. ژاپونیکوم. البته دو نوع دیگر نیز در سالهای اخیر کشف شده اند که در این مقوله نمی گنجد. شیستوزوما در ایران به ویژه در نواحی جنوبی ( خوزستان ) بیشتر شایع است.
 
1. شیستوزوما هماتوبیوم
این نوع انگل در خاورمیانه وآفریقا بسیار شایع است وبه مدت 2 تا 3 ماه در بدن انسان به صورت نهفته وکمون می ماند . این انگل از راه آب آلوده به انگل وتوسط « سرکر» که فرم میکروسکوپی شیستوزوما است وارد پوست انسان شده ویا از طریق دستگاه تناسلی هجوم می آورد. سپس وارد عروق ( وریدهای ) بدن شده وپس از 2 تا 3 روز توسط جریان خون به ریه ها ومثانه و حالب منتقل شده ودر آنجا شروع به تخم ریزی می کنند.

هماتوبیومها بیشتر در مثانه وحالب و روده وجود دارند میزبان واسط ( حلزون ) منتقل می شوند.

تظاهرات بالینی
سوزش ادراری ، خونریزی ادراری، اختلالات کلیوی ومغزی ومثانه از علائم بالینی شیستوزوما هماتوبیوم هستند. آب آوردن کلیه ها ونارسایی کلیوی وعفونت ادراری ومغزی وسرطان مثانه وحتی مرگ نیز شایع است.

تشخیص
تشخیص نوع هماتوبیوم با مشاهدۀ تخمهای شاخص انگل در بافتها یا ادرار است که با میکروسکوپ مورد بررسی قرار می گیرد. بررسیهای آنتی بادی و آنتی ژن در تشخیص کمک می کنند.

درمان
داروهایی چون، پرازی کوانتل ، متریفونات در درمان شیستوزوما هماتوبیوم مؤثرند.

پیشگیری
حذف حلزونهای واسط از محیط ، بهداشت آب شهری واستخرها وبرکه هایی که در آن شنا می شود، شیمی درمانی گسترده افراد در معرض خطر از راههای پیشگیری هستند.

2.شیستوزوما مانسونی
محل زیست و نشو ونمای این انگل بیشتر در امریکای جنوبی وافریقا و خاورمیانه است. انگل بیشتر کبد را درگیر می کند و ورید باب را دچار انسداد و گرفتگی می نماید. اختلالات کلیوی و مغزی و پوستی نیز شایع است. این انگل در مدفوع انسان قابل تشخیص است و با بیوپسی رکتوم وتست های سرولوژیکی هم می توان به تشخیص نهایی رسید. مانسونی با داروهایی چون پرازی کوانتل و اگزامنی کوین قابل درمان است.

3.شیستوزوما ژاپونیکوم
این انگل بیشتر در جنوب شرقی آسیا ، به ویژه چین وفیلیپین یافت می شود ومیزبانان واسط، حلزونهای دوزیست هستند. افزون بر انسان، پستانداران دیگری مانند گاو وبوفالوی آبی از مخازن انگل هستند. دورۀ کمون یک ماه است وسبب سفت و سخت شدن ( فیبروز ) ورید باب ( پیش از ورود به کبد ) می شوند. اختلالات مغزی ( آنسفالیت ) وکلیوی وکبدی و پوستی و تظاهرات بالینی این انگل به شمار می روند. تشخیص توسط مشاهدۀ تخمها در مدفوع فرد آلوده یا بافتها ، و از راههای میکروسکوپی وسرولوژی است. درمان با پرازی کوانتل است.