سلامت نیوز : واژۀ ۀ هپاتیک از نظر لغوی به معنی کبد ( جگر ) است و هپاتیت نیز به معنی التهاب کبد است. بسیاری از مردم هپاتیت وحشت دارند. شاید علت آن مرگ و میرهای زیاد مبتلایان به این بیماری باشد، اما اگر تا حدی با هپاتیت آشنایی داشته باشیم و راههای بروز و پیشگیری آن را بدانیم درخواهیم یافت که این بیماری اگر به موقع پیشگیری و درمان شود فقط در موارد نادر می تواند کشنده باشد و افرادی که ناقل ویروس هپاتیت B هستند بدون هیچ نگرانی می توانند به زندگی طبیعی وخانوادگی خود ادامه دهند وفقط مسائل ایمنی وبهداشتی را باید رعایت کنند تا از سرایت بیماری به دیگران جلوگیری شود.

انواع هپاتیت
هپاتیت ویروسی به چهار نوع اصلی A,B,C,D تقسیم بندی می شود( البته نوع G,F,E نیز وجود دارند که نادرتر هستند).

علل
ویروسهای (هپاتیت A,B و....) الکل ، سموم مختلف ، داروها ، ( استامینوفن ، اریترومایسین ، هالوتان ، کلروپرومازین و ایزونیازید ) و بیماری ویلسون.
هپاتیت اگر کمتر از 6 ماه طول بکشد و بیمار یا کاملا ً خوب شده و ساختمان کبد به حالت کاملاً طبیعی برگردد، ویا تخریب شدید به کبد وارد آید و فرد در این مدت کشته شود، بیماری را هپاتیت حاد می گویند، اما اگر روند التهاب وآسیب کبد به بیشتر از 6 ماه بینجامد، به هپاتیت مزمن شهرت دارد.

هپاتیت A معمولاً خطر چندانی ندارد وبه حالتهای مزمن و حامل بودن، تبدیل نمی شوند اما نوع D,C,B می توانند حامل مزمن شوند و رعایت بهداشت وتزریق گاماگلوبین برای همه موارد ضرورت می یابد.

نحوۀ انتقال
نحوۀ انتقال بیماری در انواع هپاتیت ویروسی عبارتند از : ویروس هپاتیت A از طریق آب وغذا ( دهان و مدفوع )، B,C از راه تماس مستقیم و یا تزریق خون و معادلهای آن، هپاتیت C هم از راه خون و هم آب و غذا.

ویروس هپاتیت B می تواند در خون، شیر مادر، بزاق وترشحات مهبل زنان ناقل موجود باشد ومادری که مبتلا به این ویروس است می تواند آن را به نوزاد یا شوهر خود منتقل کند ( هنگام بارداری به جنین، وهنگان تماس جنسی به همسر). گفتنی است که ویروس هپاتیت از راه ، سرفه، عطسه ونشستن در کنار بیمار منتقل نمی شود.

دورۀ کمون
این دوره برای هپاتیت A به طور متوسط یک ماه وبرای نوع D,B حدوداً 3 ـ 2 ماه و برای نوع C حدود 2 ماه است.

شیوع سنی
شیوع هپاتیت نوع A  بیشتر در کودکان وجوانان، در نوع B در شیر خواران و کودکان وجوانان ونوع D ,C در همۀ سنین شایع است.

علائم بالینی
در هپاتیت حاد ویروسی در طی چندین روز، کم کم علائمی چون سردرد، خستگی ، بی اشتهایی ، کسالت، تهوع، استفراغ، تب خفیف ، علائم آنفلوآنزایی، کهیر ، درد عضلات ، یرقان ، کاهش رنگ مدفوع ، بزرگی کبد و طحال در معاینه برخی از بیماران نیز یافت می شود. بروز هر کدام از علائم فوق می توان راهنمایی برای تأئید هپاتیت باشد. زیرا گاهی هپاتیت حاد به صورت برق آسا وکشنده ظاهر        می شود.

پیشگیری و درمان
رعایت بهداشت فردی و اجتماعی در مصرف آب، غذا، داروها ، تزریقات خونی بسیار ضرورت دارد. درمان واقعی و اختصاصی برای هپاتیت حاد ویروسی وجود ندارد و در سایر علل هپاتیت نیز باید از آن ماده ( مثل الکل، استامینوفن وغیره ) پرهیز کرد. استراحت و مایع درمانی و مصرف ویتامین و محدود تر کردن مصرف چربی وپروتئین ضرورت دارد. رعایت بهداشت وتزریق واکسن و ایمونوگلبولین در هپاتیتهای ویروسی ضرورت می یابد.

افرادی که ناقل ویروس هپاتیت ( ب) هستند باید در سال اول هر شش ماه یک بار و پس از آن هر سال یک بار جهت آزمایش خون و معاینات پزشکی به پزشک مراجعه کنند و باید حتماً سایر افراد خانواده بر علیه این ویروس واکسینه شوند.  همچنین هر گاه به دندانپزشکی یا آزمایشگاه مراجعه می کنند حتماً پزشک مربوطه را هم در جریان بگذارند. داروهایی چون لامی و ودین و اینترفرون در پیشگیری از بروز عوارض و درمان هپاتیت بسیار مفید هستند.