سلامت نیوز : کچلی در حقیقت نوعی عفونت قارچی در نواحی پوست مودار سر ، ابرو، مژه و سایر نواحی بدن است. افراد ، به ویژه مردان ، از این که در آینده دارای سر طاس و یا کچل باشند نگرانند و تمایل دارند از آن پیشگیری کرده و به درمان قطعی آن همت گمارند.

علل کچلی :
علت کچلی در واقع انواعی از قارچها « در ماتوفیت » ها هستند که قادرند در نواحی متعدد پوست بدن ایجاد عفونت نموده و سبب ریزش دائمی موهای آن ناحیه شوند.

قارچهای متعددی در ایجاد کچلی دخالت دارند و هر کدام اعضای مختلفی از بدن را مبتلا می سازند و بیشتر از نوع « میکروسپورم » و « تریکوفیتون» هستند. گاهی هم ارث و عوامل متعدد داخلی در بروز کچلی دخالت دارند.

انواع کچلی :
کچلی سر ، مژه ، ابرو، ریش ، سبیل ، بدن ، کشالۀ ران ، لای ناخن انگشتان دست وپا از نوع رایج کچلی هستند.

کچلی سر سه نوع است : اکتوتریکس ، آندوتریکس و فاووس .

علائم بالینی :
در برخی از انواع کچلی ، حتی بدون مصرف دارو می توان به بهبودی کامل بیماری امیدوار بود و در برخی انواع نیز استفاده از قرص « گریزو فولوین » ضرورت دارد و گاهی طول درمان شاید تا یکسال و یا بیشتر طول بکشد. تجویز داروی فوق باید حتماً طبق دستور پزشک و بر اساس وزن بیمار باشد و با غذای چرب استفاده شود.

پیشگیری :
رعایت بهداشت فردی واجتماعی یکی از مهمترین راههای پیشگیری از بروز کچلی است زیرا اشیاء آلوده در آرایشگاهها ، پوشاک و لوازم التحریر همگی قادرند در اثر تماس مستقیم و یا غیر مستقیم ، کچلی را به افراد دیگر منتقل کنند.

تماس با حیوانات ولگرد، استحمام در آبهای راکد و سواحل آلودۀ دریا ، و چشمه های آب معدنی غیر بهداشتی می توانند قارچهای کچلی را به انسان منتقل سازند. از آن جا که دورۀ نهفتگی کچلی از یک هفته تا 8 هفته متغیر است ، می توان گفت اگر در تماس با اشیاء آلوده باشیم تا حداکثر یک ماه و نیم بعد باید در انتظار ورود میکروب کچلی به بدن باشیم.