به گزارش سلامت نیوز به نقل از مهر، عضو کمیسیون عمران شورای شهر تهران در سخنان قبل از دستور هشتمین جلسه شورای سوم شهر تهران، گفت: اتفاقاتی که طی هفته گذشته در سطح شهر رخ داده از نظر اثر گذاری در فضای اجتماعی این کلانشهر پرسش های زیادی را ایجاد کرده است. آنچه رخ داده دارای 3 مولفه اصلی تلاش برای امر به معروف و نهی ازمنکر، سیاست و خواست حکومت در این زمینه و ارتباط با صنف زنان در بخش مبارزه با بدحجابی است.

وی یاد آوری کرد: بدترین نوع سیاست و برنامه های اجتماعی، آنهایی هستند که به دنبال تغییرات آنی و ظاهری باشند و به دور از محاسبات مربوط به لایه های درونی جامعه و آثار بلند مدت خود یا به عبارت دیگر غافل از نگاهی  محاسبه ای و مهندسی در مورد آنان اقدام شود.

ابتکار افزود: این گونه اقدامات ممکن است عمل به فروع دین از سوی مردم را آسیب پذیر یا اتهاماتی را به حکومت وارد کند.

وی با اشاره به اینکه در این موضوع که با مقوله زن ارتباط دارد، خبری از درایت ، حکمت، بصیرت و نگاه زنانه نیست، افزود: شاید بتوان گفت که شورای شهر ارتباطی به این مسائل ندارد  و استدلال کرد که اقدامات در موضوع حجاب فقط از دیدگاه انتظامی مد نظر قرار گرفته است اما چرا مرحله اول طرح امنیت اجتماعی بر خورد با بدحجابی است و برخورد با اراذل و اوباش در مرحله بعد از آن قرار گرفته است.

عضو شورای شهر تهران گفقت: آیا رفتار یک عده جوان را که می تواند عوامل مختلف اجتماعی و فرهنگی داشته باشد باید از طبقه بندی مسائل اجتماعی خارج و آن را به بزه تبدیل کرد.

وی افزود: تاکنون در دوره های مختلف این کار را تجربه کرده ایم و می دانیم که برخورد قاهرانه و ضربتی جواب نمی دهد چون در این نوع برخوردها ، مشکل با برخورد ضربتی خرد و سپس تکثیر می شود.

ابتکار با اشاره به اینکه بدون تردید افراد جامعه امنیت خود را مدیون تلاش های پلیس هستند ، گفت: همانطور که برخی از مراجع تاکید کرده اند، ریسک خطا در این نوع از اقدامات بالا است و باید عواقب آن در نظر گرفته شود.

وی گفت: در موضوعی نظیر حجاب که با روح و روان جوانان سرو کار دارد ، باید محاسبات لازم را انجام داد که آیا خرد شدن کرامت نفس یا زیر سوال رفتن عزت جوان به اصلاح موقت فضای ظاهری جامعه می ارزد؟

ابتکار ضمن پیشنهاد ارجاع این موضوع به کمیسیون فرهنگی برای بررسی بیشتر گفت: همه ما با دلسوزی و نگرانی خواهان حرکت جامعه اسلامی به سوی جامعه ای نمونه هستیم. جامعه ای که هم در باطن و هم در ظاهر نمونه باشد ولی در نهایت باید دید که کدامیک برای ما بیشتر ارزش دارد. یعنی اعتقادات و روح و روان جوانان مهمتر است یا قیافه ظاهری آنان ؟