علائم سرطان پستان عبارتند از :
1. سابقۀ خانوادگی در بستگان درجه اول.
2. زنان بالاتر از 50 سالگی که هنوز زایمان نکرده اند.
3. زنانی که اولین زایمان آنها پس از 30 سالگی بوده است.
4. زنانی که سابقۀ یک بیماری مزمن در پستان داشته اند.
5. در زنان چاق و در گروه های خونی O وA بیشتر است.
6. در زنانی که در معرض اشعۀ یونیزان قرار گرفته اند.
7. فاکتورهای سن ، جنس، ارث، ملیت ، ویروسها ، چربی حیوانی در شیوع بیشتر این سرطان دخالت دارند.
علائم
وجود یک تودۀ گرد و سخت در داخل پستان که معمولاً توسط خود بیمار تشخیص داده می شود، یکی از مهمترین علائم است. فرورفتگی پوست پستان و تورفتگی نوک پستان و خروج خون و یا ترشح از نوک پستان و زخم و حالت پرتقالی شدن در روی پستان از علائم خطرزا محسوب می شوند. در حقیقت به دلیل اثرات سرطانزایی هورمونهای استروژن که درخانمها در حد بالایی است سرطانهای پستان و دستگاه تناسلی در میزان بالاتری هستند و معاینۀ فردی خانمها در هر هفته توسط خودشان که قبلاً نزد پزشک آموزش دیده باشند در پیشگیری و تشخیص توده های خوش خیم و بد خیم پستان بسیار حائز اهمیت است.
در معاینه پستان باید نکات زیر مورد توجه قرار گیرد :
1. مشاهدۀ سطحی .
2. مشاهده در حالی که بیمار ، بازوهایش را بالا و پایین می برد.
3. معاینۀ نوک پستان.
4. لمس هر یک از ربعهای پستان.
5. لمس زیر بغل.
6. معاینۀ عمومی توسط لمس با کف دست.
اگر تجربیات کافی توسط پزشک آموزش داده شود حتی تا 85 درصد از سرطانهای بالاتر از یک سانتی متری پستان تشخیص هستند.
پیشگیری
با انجام معاینات مکرر پستان و رعایت عللی که سرطان پستان را ایجاد می کنند ( توجه به سابقۀ خانوادگی ، سن ازوداج ، سن زایمان ، چاقی ، غذاهای چرب حیوانی ) می توان از بروز بیماری تا حد نسبتاً بالایی پیشگیری به عمل آورد. انجام ماموگرافی در مواردی که یک تودۀ قابل لمس در پستان باشد تا 95 درصد دقت تشخیص دارد.
همچنین سونوگرافی و بیوپسی پستان و نمونه برداری بسیار ضرورت دارند. براساس پژوهشهای انجام شده 10 درصد سرطانهای پستان در اثر چاقی بروز می کند و با کاهش وزن قابل پیشگیری است.
درمان
شامل جراحی ، اشعه درمانی و شیمی درمانی برحسب مورد.
نظر شما