سه‌شنبه ۲۹ آذر ۱۳۹۰ - ۱۴:۵۵
کد خبر: 38582

سرطان پستان، شایعترین سرطانی است كه خانم ها به آن مبتلا می شوند. در كشورهای غربی این بیماری بیشتر در سنین بالای 50 سال دیده می شود ولی در كشور ما بیماران جوان تر هستند و در بسیاری از موارد به علت عدم آگاهی از علائم بیماری در مراحل پیشرفته تری مراجعه می كنند.

سلامت نیوز: سرطان پستان، شایعترین سرطانی است كه خانم ها به آن مبتلا می شوند. در كشورهای غربی این بیماری بیشتر در سنین بالای 50 سال دیده می شود ولی در كشور ما بیماران جوان تر هستند و در بسیاری از موارد به علت عدم آگاهی از علائم بیماری در مراحل پیشرفته تری مراجعه می كنند.

هر چقدر سرطان پستان زودتر تشخیص داده شود، درمان آن آسان تر و موفقیت آمیز تر است. به همین دلیل لازم است بانوان جهت حفظ سلامت خود، حقایقی را در مورد این بیماری بدانند.

به گزارش ICBC در بروشور آموزشی مركز بیماریهای پستان جهاد دانشگاهی آمده است:

هنوز علت اصلی ایجاد كننده سرطان پستان شناخته نشده است و در واقع همه زنان در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند، ولی مهمترین عواملی كه باعث افزایش خطر ابتلا به سرطان پستان می شوند عبارتند از :

- سابقه فامیلی ابتلا به سرطان پستان، بخصوص در مادر، خواهر یا دختر
- سابقه سرطان پستان در خود فرد
- سن اولین زایمان بیشتر از 35 سال
- نازایی
- بلوغ زودرس
- یائسگی دیررس
- چاقی پس از یائسگی
- مصرف زیاد چربی حیوانی در رژیم غذایی
- سابقه تابش اشعه زیاد به قفسه سینه
- برخی از بیماریهای خوش خیم پستان

البته باید تاكید كرد كه وجود یك یا تمام این شرایط در هر فرد به معنای ابتلای قطعی وی به این بیماری نیست و این عوامل صرفا" احتمال ابتلا را افزایش می دهند. به عبارت دیگر افرادی كه هر یك از این شرایط را دارند باید بیشتر از سایرین به سلامت پستان خود توجه كنند.

همچنین بسیاری از بیماران سرطان پستان هیچ یك از عوامل فوق را ندارند لذا همه زنان در معرض خطر ابتلا هستند.

این بیماری با علایم زیر امكان بروز دارد:

1- توده یا تومور پستان : شایعترین علامت سرطان پستان، وجود یك توده سفت، منفرد و بدون درد در پستان است.
2- ترشح از نوك پستان : ترشحات نوك پستان بویژه اگر خونی، خونابه ای یا آبكی باشند و خروج آنها خودبخود و بدون فشار باشد، احتیاج به بررسی از نظر وجود سرطان دارند.
3- تغییرات پوست پستان : هر گونه تغییر شامل فرورفتگی، برآمدگی، تغییر رنگ یا زخم باید مورد توجه قرار گیرد.
4- تغییرات نوك پستان : توجه به فرورفتگی، قرمزی، پوسته پوسته شدن همراه با خارش، انحراف یا هر تغییری در نوك پستان مهم است.
5- تغییر اندازه در پستان : غیر قرینه شدن اندازه پستانها كه اخیراً ایجاد شده باشد، باید بررسی شود.
6- بزرگی غدد لنفاوی زیربغل

با وجود آنكه نمی توان از ایجاد سرطان پستان جلوگیری كرد ولی با تشخیص زودرس و به موقع آن، شانس بیشتری برای درمان موفقیت آمیز این بیماری وجود دارد.

سه روش شناخته شده برای تشخیص زودرس سرطان پستان وجود دارد كه عبارتند از:
- خودآزمایی پستان
- معاینه پستان توسط پزشك
- ماموگرافی

خودآزمایی پستان
بهترین زمان برای انجام معاینه ماهیانه، 2 الی 3 روز پس از قطع خونریزی ماهیانه است. در دوران یائسگی، حاملگی و شیردهی معاینه را در روز اول هر ماه یا هر روز دلخواه دیگر می توانید انجام دهید.
خودآزمایی پستان شامل دو مرحله است:

نگاه كردن

نگاه كردن در مقابل آینه طی مراحل زیر صورت می گیرد:
الف- دستها را در دو طرف بدن به حالت آویزان قرار دهید و پستانها را از نظر تغییرات غیر طبیعی بررسی كنید.

ب- دستها را در دوطرف سر بصورت صاف بالا ببرید و به پستانها خصوصاً از نظر فرو رفتگی پوست و توكشیدگی نوك پستان ها و سایر علائم غیرطبیعی نگاه كنید.

ج- دستها را به روی كمر فشار داده و شانه ها را به عقب بكشید و در این حالت پستانهای خود رامانند حالتهای قبل بدقت بررسی كنید.

د- خم شوید و دستها را به صورت آویزان در دو طرف تنه قرار دهید و در آیینه ، بدقت به ظاهر پستانها نگاه كنید.

در هر یك از این 5 حالت، پستانها را هم از روبه رو و هم از كنار نگاه كنید و آنها را از نظر علائم سرطان پستان كه قبلاً گفته شد، بررسی كنید.

لمس
برای لمس پستان ابتدا به پشت دراز بكشید. برای معاینه پستان چپ، یك بالش كوچك در زیر شانه چپ بگذارید و دست چپ را نیز در زیر سرتان قرار دهید، بطوریكه پستان چپ كاملاً در وسط قفسه سینه قرار بگیرد. در مورد پستان راست، بر عكس عمل كنید.

برای معاینه از نرمه انگشتان (بند آخر انگشت) استفاده كنید. هیچگاه بافت پستان را بین انگشت شست و سایر انگشتان فشار ندهید. زیرا ممكن است اشتباهاً احساس كنید كه یك توده را لمس كرده اید.

از انتهای بالایی پستان (حدود استخوان ترقوه) تا پایین پستان (لبه پایینی دنده ها) و از جناغ سینه تا تمام زیر بغل باید معاینه شود. برای این كار می توانید از اطراف پستان به طرف نوك پستان در دایره های فرضی هم جهت با عقربه های ساعت، لمس را انجام دهید.

صورت لمس توده در پستان و یا سفت شدن بافت قسمتی از پستان به پزشك مراجعه كنید.

پس از لمس هر پستان، لمس زیر بغل همان طرف را انجام دهید. در انتهای معاینه، پستانها را در جهات مختلف مانند حالت دوشیدن فشار مختصری دهید و به ترشحات نوك پستان توجه كنید.

لمس پستانها را می‌توان در زیر دوش هنگام حمام كردن انجام داد. در این حالت كه پستان و انگشتان خیس و لغزنده هستند، ممكن است توده ها بهتر لمس شوند.

معاینه پستان توسط پزشك
معاینه پستان از سن 20 سالگی به بعد توصیه می شود.
این معاینه باید در فواصل 12-6 ماه انجام شود. توجه داشته باشید كه تنها پزشك است كه می تواند ماهیت و نوع یك ضایعه را تشخیص دهد.

ماموگرافی

ماموگرافی، عكس‌برداری از پستان بوسیله اشعه ایكس است. در صورتی كه خانمی مشكلی در پستان نداشته باشد، جهت تشخیص زودرس اولین ماموگرافی در سنین 39-35 سالگی انجام می شود. هر چند در كشورهای غربی با توجه به شیوع بیماری و امكانات موجود، در 49-40 سالگی هر 2-1 سال و پس از آن تا سن 65 سالگی و بسته به نظر پزشك بهتر است هر سال ماموگرافی انجام شود.


منبع: پژوهشکده سرطان پستان جهاد دانشگاهی

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

نظرات

  • ابوالفضل ۰۲:۲۴ - ۱۳۹۳/۰۶/۲۳
    0 0
    بیانات رهبر انقلاب در مورد بیماریها شما طبیب خودتان بشوید، برادر عزیز! هیچ‌کس مثل خود انسان نمی‌تواند بیماری‌های خودش را بشناسد. برخی بیماری‌ها در انسان هست که اگر مثلاً شما به من بگویید «تو دچار این بیماری هستی»، عصبانی می‌شوم و بدم می‌آید. بگویند: «آقا، شما مرد حسودی هستید.» ... می‌گوید: چرا اهانت می‌کنی؟ از دیگری حاضر نیستیم قبول کنیم. اما به خودمان که مراجعه می‌کنیم، می‌بینیم بله؛ ما متأسفانه از این بیماری‌ها داریم...بیاورید روی کاغذ!بنویسید:«حسد» بنویسید:«بخل» بنویسید «تنبلی در کار» این بیماری‌ها را تا آن‌جایی که بشود، برطرف کنیم. اگر برطرف نکنیم، این بیماری‌ها مهلک خواهد شد؛ هلاک معنوی و واقعی. هلاک جسمی که چیزی نیست! اگر بیماری مهلکی در ما باشد یا احتمالش را بدهند، چقدر دستپاچه می‌شویم؟ شب خوابمان نمی‌برد. بهترین دکترها را پیدا می‌کنیم، می‌گوییم: «نکند این غدّه‌ای که در بدن من است، در دست من است، زیر پوست من است، سرطان باشد!» از تصوّرش کلّی وحشت می‌کنیم. آخرش چه؟ آخرش مردن است. حالا نشد، یک سال دیگر است، دو سال دیگر ده سال دیگر به قول نظامی گنجوی: «اگر صد سال مانی وَر یکی روز/ بباید رفت از این کاخ دل‌افروز.»بیشتر http://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=16850