سلامت نیوز: تب شایعترین بیماری است که سبب مراجعۀ بیماران به پزشک می شود. تب عبارت است از افزایش غیر طبیعی درجۀ حرارت بدن که در اثر تغییری در مرکز کنترل حرارت در هیپوتالاموس به وجود می آید. دمای بدن در 6 صبح حدود 2/37 درجه سانتی گراد و در 4 عصر گاهی به 7/37 می رسد که برای بدن طبیعی است. تب از شایعترین علائم  بیشتر بیماریهای عفونی است و هنگامی که کودک به آن مبتلا شد ، اولیای کودک یا پزشک می فهمند نوعی عفونت در بدن وجود دارد و یا در حال به وجود آمدن است.

در واقع وجود تب در هر فرد، نوعی کمک بسیار مفید برای تشخیص بیماری است. فردی که تب دارد علائم دیگری چون: بی اشتهایی ، درد بدن و به ویژه درد عضلات و مفاصل ، خواب آلودگی ، گاه لرز و عرق ریزش وجود دارند که به نوع عفونت بستگی دارد.

 تب نشانۀ چه بیماریهایی است؟
در عفونتهای مختلف ، سکتۀ قلبی ، التهابها ، سرطانها ، بیماریهای غدد داخلی و گاهی نیز تب به منشأ ناشناختۀ (F.U.O) وجود دارد که به پیگیریهای بیشتر نیازمند است.  

 درمان تب
هرگاه دمای بدن از 3/38 درجه سانتیگراد بیشتر شود، به ویژه اگر به 41 درجه یا بیشتر برسد برای اینکه وارد مراحل تشنج و مشکلات خطرناک بعدی نشود باید هر چه سریعتر تب را پایین آورد. پاشویه و به عبارت بهتر، بدن شویه نخستین اقدام است. یعنی با سرد کردن فیزیکی بدن به حولۀ سرد و یا پتوی سردکننده باید تب را پایین آورد. مصرف استامینوفن وگاهی آسپرین و در شرایط خاص آمپول فنوباربیتال می تواند مفید واقع شوند. درمان آنتی بیوتیکی براساس نوع باکتری مشکوک تجویز می شود. در حقیقت باید علت تب را تشخیص داد و به درمان آن پرداخت.

 تشنج
هرگاه تب به درجات بالاتری برسد و یا بیماری زمینه ای دیگری نیز در بدن حاکم باشد، در عملکرد قشر مغز نوعی تغییر ناگهانی رخ می دهد.
 
 علل تشنج
تب بالا ، کاهش میزان قند ، کلسیم، سدیم، منیزیم خون ، اختلالات پتاسیم، اوره ، فشار خون ، اسیدیته خون ، عفونتها ، اختلالات مادرزادی و جنینی، داروها، علل متابولیک و اسهال.

شایعترین علت تشنج در کودکان 6 ماه تا 3 ساله، تشنج ناشی از تب است و در پسرها دو برابر دخترهاست. در تشنج معمولاً علائمی مانند تکان خوردن و سیخ شدن بدن ( حرکات تونیک ـ کلونیک) وجود دارد و گاهی اختلالات مغزی، چشمی ، تنفسی ، قطع تنفس و کبودی ناگهانی و شدید بدن نیز رخ می دهد. سابقۀ  خانوادگی تشنج بیمار و زمان هر بار تشنج و تعداد تشنج، همگی در تشخیص نوع تشنج و درمان آن کمک می کنند.
بررسیهای آزمایشگاهی برای قند ، اوره ، کلسیم، سدیم ، پتاسیم، منیزیم، اسیدیته خون و فشار خون ضرورت دارد. یافتن نوع بیماری عفونی و یا علل دیگر بسیار مهم است. گرفتن مایع نخاع(LP) در مواردی که پزشک تشخیص می دهد بسیار ضرورت دارد.زیرا از طریق مایع مغزی ـ نخاعی به نواع اختلالات مغزی و علت تشخیص زودتر خواهیم رسید.

پیشگیری و درمان تشنج
سابقه بیماری و آزمایشات مکرر در فردی که قبلاً به تشنج دچار بوده است و رفع اختلالات متابولیک ضرورت دارد. ریشه یابی کردن با آزمایشات یا معاینات بالینی در مورد بیماری موجود، برای یافتن عامل تشنج و یا پیشگیری از تشنج ضرورت دارد.

در صورت بروز تشنج، باید نوع ماده ای که بدن به آن کمبود داشته است جبران شود و از داروهایی که پزشک ضروری می داند استفاده شود از جمله تجویز دیازپام، فنوباربیتال و.....

پیشگیریهای بعدی به صورت گرفتن (  EEG) یا نوار مغزی و استفادۀ طولانی مدت از داروهای ضد تشنج که توسط پزشک توصیه می شود، باید دقیقاً انجام شود تا در سالهای آینده موجب بروز حملات صرع ( غش) و سایر اختلالات مغزی نشود.