سلامت نیوز: پژوهشگرانی از دانمارک و آمریکا روش تازه‌ای برای اندازه‌گیری فعالیت آنزیمی در سلول‌های منفرد انسانی ارائه كرده‌اند که می‌تواند برای تعیین چگونگی رفتار سلول‌های مختلف توموری و چگونگی پاسخ آنها به شیمی درمانی استفاده شود.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایسنا، این تکنیک می‌تواند به این سؤال که چرا بعضی از بیماران سرطانی در برابر شیمی درمانی مقاومت نشان می‌دهند، جواب دهد و ممکن است منجر به درمان‌های هدفگیری شده بهتری شود.

«بیرجیتا نودسن» و همکارانش از دانشگاه «آرهوس» دانمارک به همراه همکارانی از دانشگاه «دوک» آمریکا فعالیت توپوایزومرهای DNA را اندازه‌گیری کردند. بسیاری از شیمی‌درمان‌ها به طور خاص برای تداخل با این خانواده از آنزیم‌ها طراحی شده‌اند که دارای غلظت‌های بالایی در سلول‌های سرطانی در مقایسه با سلول‌های سالم هستند. حتی این توپوایزومرها به عنوان علامت‌گذارهای پیش‌بینی‌کننده سرطان نیز پیشنهاده شده‌اند.

سلول‌هایی که قرار است آنالیز شوند، زیرلایه‌های DNA و بافر فساد سلولی، در قطرات پیکولیتری که در آنها «دایروی سازی» DNA رخ می‌دهد، محصور می‌شوند

این پژوهشگران می‌گویند که متاسفانه، بسیاری از بیماران یا از قبل نسبت به شیمی‌درمانی توپوایزومری در شروع درمان مقاوم بوده‌اند و یا بعد از درمان اولیه از خود مقاومت نشان داده‌اند. دلایل این مقاومت هنوز کاملا شناخته شده نیست، ولی نتایج مطالعات قبلی پیشنهاد می‌کند که فعالیت توپوایزومری سلول و اثرات كشنده سلولِ شیمی‌درمانی ارتباط مستقیم دارند.

«کام لئونگ» یکی از اعضای گروه گفت: اکنون روش جدید ما این‌طور معنی می‌دهد که ما می‌توانیم فعالیت توپوایزومری را در سلول‌های سرطانی منفرد تست کرده و این فعالیت را با پاسخ شیمی‌درمانی تومور مقایسه کنیم.

این تکنیک بر اساس ترکیب یک سیستم میکروسیالی با حسگرهای DNA، که واکنش‌های کاتالیزوری میانیِ توپوایزومری را آشکارسازی می‌کند، استوار است. یک بافر ویژه که در تخریب غشای سلول فعالیت می‌کند و اجازه واکنش آنزیم‌های توپوایزومری با حسگرها را می‌دهد، نیز حضور دارد. این مجموعه از مؤلفه‌ها در داخل قطرات ریزی با پوشش چربی قرار گرفته و این «ظرف‌ها» برای واکنش دادن توپوایزومرها با حسگرهای DNA استفاده می‌شوند.

DNA که در ابتدا دارای شکل خطی است، هنگامی که با توپوایزومرها واکنش می‌دهد، به صورت یک دایره بسته می‌شود. هنگامی که این واکنش کامل شد، این پژوهشگرن مخلوط حاصله را روی یک تیغه شیشه‌ای که قبلا با «چاشنی‌های» DNA که دایره را «بزرگ‌نمایی» می‌کند، فعال شده است، منتقل می‌کنند. محصول حاصله می‌تواند با استفاده از پروب‌های فلورسانت با دقت یک مولکول منفرد تصویرسازی شود.

این پژوهشگران، جزئیات نتایج كار تحقیقاتی خود را در مجله‌ی «ACS Nano» منتشر كرده‌اند.