به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه ایران پنیسیلین در سال 1940 كشف شد و 50 سال بعد مقاومت به پنیسیلین و مشتقات آن جایگزین شد. امروزه با وجود پیشرفتهای درمانی و دسترسی به تعداد زیادی از آنتیبیوتیكها، افراد باز هم در یك كشور توسعهیافته به علت عفونت با باكتریهای مقاوم جان خود را از دست می دهند.
با این وجود براساس برآورد سازمان بهداشت جهانی، 45 درصد همه مرگها و 63 درصد مرگهای دوران كودكی هنوز به علت عوامل عفونی رخ میدهد و بهطور كلی در همه كشورهای جهان عفونتهای حاد تنفسی، بیماریهای اسهالی، سرخك، مالاریا و ایدز از علتهای مهم مرگ است.
عرضه پنیسیلین و به دنبال آن كشف استرپتومایسین، منجر به كاهش چشمگیر بیماریها و مرگ و میر ناشی از بیماریهای عفونی شد، اما متأسفانه با ظهور مقاومت در باكتریها، پارازیتها، ویروسها و قارچها تأثیر پیشرفت در كشف داروهای معجزهآسا در كنترل بیماریها برعكس شد.
به مرور كه بیشتر وارد قرن 21 میشویم، بسیاری از داروهای مهم كه برای درمان عفونتهای شایع به كار میروند، محدودتر، گرانتر و در برخی مناطق در دسترس نیست و به عنوان نمونه ما توانایی خود را برای درمان باكتریهایی كه موجب عفونتهای زخم، آبسههای مختلف پوست، ریه، استخوان، مغز، قلب و حتی مرگ میشود، از دست میدهیم.
ظهور و گسترش میكروبهای مقاوم به آنتیبیوتیك در دهه گذشته به نگرانی عمدهای تبدیل شده است و این افزایش گونههای مقاوم همچنان ادامه دارد. هر جایی عوامل آنتیمیكروبیال به كار برده شود، باكتریهای مقاوم وجود دارد.
بخش اصلی مقاومت، مربوط به بخشهای درمانی و مراقبت بهداشتی میشود. این عفونتها موجب افزایش میزان بستری شدن، طولانی شدن زمان بستری و افزایش هزینههای درمان و در نتیجه موجب افزایش هزینه اقتصادی برای جامعه میشود. این مسئله در كشورهای در حال توسعه به وضوح بیشتر است. اگرچه برخی مردم به وضوح نیاز به درمان آنتیبیوتیكی دارند، بسیاری تصور میكنند زمانی كه بیمارند، آنتیبیوتیكها پاسخ بیماری آنها است، آنها حتی پزشكان را برای تجویز آنتیبیوتیكها تحت فشار قرار میدهند.
مشكل دیگر در ارتباط با آنتیبیوتیكها آن است كه بیماران بیشتر داروی خود را به این علت كه بهبودی پیدا میكنند، زودتر قطع میكنند و در نتیجه باكتریهای مقاوم را برای رشد بیشتر تحریك میكنند. عفونت چند هفته بعد برمیگردد و در این زمان باید داروهای متفاوتی را برای درمان آن بهكار ببریم. در بسیاری از مواقع مقدار آنتیبیوتیك مصرف شده به علت فقر یا بهرهمند نبودن از آموزش برای درمان عفونتهای جدی كافی نیست.
از سوی دیگر باكتریهای بیضرر در غذاهای انسانی ممكن است منبع ژنهای مقاوم به آنتیبیوتیك باشند و انسانها این باكتریها را با مصرف فرآوردههای گوشتی میگیرند كه در نهایت ژنهای مقاوم به باكتریهایی منتقل میشوند كه بیماریزا هستند.
امروزه با وجود پیشرفتهای حاصله در درمان و دسترسی به تعداد زیادی از آنتیبیوتیكها فرد میتواند در یك كشور توسعهیافته به علت عفونت با باكتریهای مقاوم جان خود را از دست دهد.
نظر شما