سلامت نیوز: با مبلغ کسری بودجه وزارت بهداشت در هفت سال گذشته می‌توان تا ۲۲ ساله سرانه درمان و سلامت هر ایرانی از قرار نفری ۵۷۰۰ تومان را پرداخت کرد. وزارت بهداشت می‌گوید هزینه ساخت هر تخت بیمارستانی یکصد میلیون تومان است. مبلغ ۱۰هزار میلیارد تومان هزینه ساخت ۱۰۰ هزار تخت بیمارستانی است؛ ‌یعنی ۵۰۰ بیمارستان ۲۰۰ تخته.
صدها بیمارستان ساخته نشده، هزاران پرستار استخدام نشده، میلیون‌ها تومان حق بیمه پرداخت نشده و... این‌ها بخشی از جوایز کسری بودجه هفت سال گذشته در حوزه درمان و سلامت به مردم است.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از قانون، وعده‌های مسئولان دولتی برای ساخت‌و‌ساز بیمارستان‌ها تحقق‌نیافته است، اما هر روز این وعده‌ها دوباره به مردم عرضه می‌شوند؛ وعده‌ها و تعهدهایی که اگر محقق شوند، حوزه سلامت از «این رو» به «آن رو» خواهد شد.

در سال‌های گذشته برخی تعهدهای عمل‌نشده دولت در حوزه سلامت، خوشبین‌ترین شهروندان را هم نسبت به وعده‌های مسئولان حوزه سلامت بدبین کرده است. به راستی اگر دولت به تمام تعهدات خود در قبال سلامت و درمان مردم عمل کرده بود، وضعیت این حوزه چگونه بود؟ اگر تمام اعتبارات و نیازهای وزارت بهداشت در این سال‌ها از سوی دولت تأمین می‌شد، چه کارهایی برای بهبود سلامت مردم به سرانجام می‌رسید؟ چه کمبودهایی رفع می‌شد؟


اگر در تمام این سال‌ها «کسری بودجه» اعتبارات حوزه سلامت را زخمی نمی‌کرد، تخت کافی برای بیمارستان‌ها به نسبت جمعیت کشور؛ یعنی هر 1000 نفر 2 تخت تأمین می‌شد. در‌حالی‌که امروز این نسبت 5/1 تخت به ازای هر 1000 نفر است.
در سال‌های اخیر بیش از 50 درصد هزینه‌های درمانی از جیب مردم پرداخت شده است. به گفته رئیس انجمن پزشکان عمومی ایران «هزینه‌های درمان برخی از مردم را پس از یک دوره بیماری به زیر خط فقر می‌کشاند.» گرچه قرار بود 30 درصد هزینه‌های درمان توسط مردم و 70 درصد توسط دولت پرداخت شود، اما پرداخت هزینه‌های سرسام‌آور درمان از جیب مردم می‌گوید که اگر دولت تمام اعتبارات وزارت بهداشت را تأمین می‌کرد، چنین فشاری بر دوش مردم وارد نمی‌شد.
البته کمبود خدمات مراکز درمانی و بهداشتی فقط به کمبود تخت و مشکلات بیمه‌ها و کمبود پرستار محدود نیست. در بسیاری از مناطق کشور مردم حتی از امکانات اولیه درمانی نظیر پزشک هم محروم هستند. بیمارستان‌های موجود هم چندان تعریف ندارند و اگر بودجه فراهم باشد باید یک دست حسابی بر سر و روی آنها کشیده شود. همین چند روز پیش بود که دو همراه یک بیمار به خاطر سکونت در چادر و استنشاق دی اکسید کربن ناشی از بخاری نفتی فوت کردند. مردم هم هنوز تصاویر رها کردن دو بیمار در بیابان‌های اطراف تهران را فراموش نکرده‌اند و خیلی چیزهای دیگر... گفتنی‌ها در این باره کم نیست.


بیمارستان‌هایی که ساخته نشد!
چنان که ذکر شد در سال‌های اخیر ریشه بسیاری از مشکلات حوزه درمان و سلامت جبران نشدن کسری بودجه توسط دولت بوده است. با نگاهی به وضعیت بودجه وزارت بهداشت در چند سال گذشته متوجه می‌شویم که کسری بودجه این وزارت‌خانه سیر صعودی داشته که علی‌رغم وعده‌های آخر سال مسئولان برای جبران آن در بودجه سال آینده این وزارت‌خانه، نه تنها کسری بودجه رفع نشده، بلکه افزایش هم یافته است.
یکی از مهم‌ترین حوزه‌هایی که از سوی دولت نهم بر آن تأکید می‌شد، حوزه درمان و سلامت بود. دولت قصد داشت با گسترش امکانات درمانی، پای عدالت را نیز به این حوزه نیز باز کند، اما مرور آمار برخی کمبودها و کسری‌های بودجه در هفت سال گذشته نشان می‌دهد که واقعیت‌ها کاملاً با شعارها مغایرت دارد.



اگر کسری‌های بودجه وزارت بهداشت در 6 سال گذشته را با کسری بودجه امسال که بیش از دو هزار میلیارد تومان است، جمع بزنیم، رقمی بزرگ معادل 10 هزار میلیارد تومان می‌شود. میانگین سرانه درمان و سلامت مردم در همین بازه زمانی 5700 تومان بوده است. میانگینی که بسیاری از کارشناسان اعتقاد دارند حداقل باید 50 درصد بیشتر باشد. نتیجه آن که با مبلغ کسری بودجه وزارت بهداشت در هفت سال گذشته می‌توان تا 22 ساله سرانه درمان و سلامت هر ایرانی از قرار نفری 5700 تومان را پرداخت کرد.
اما نتیجه دیگر، وزارت بهداشت می‌گوید هزینه ساخت هر تخت بیمارستانی یکصد میلیون تومان است. مبلغ 10هزار میلیارد تومان هزینه ساخت 100 هزار تخت بیمارستانی است؛ ‌یعنی 500 بیمارستان 200 تخته. به عبارتی دولت با عدم پرداخت کامل بودجه موردنیاز وزارتخانه مهمی چون بهداشت، 500 بیمارستان بزرگ به مردم بدهکار است.
با این پول می‌شود کارهای زیادی دیگری هم در حوزه سلامت و درمان انجام داد؛ کمبود نیروی پرستار را برطرف کرد، کمبودهای دارویی برطرف می‌شد تا کمیته بحران دارو تشکیل نشود، شرکت‌های بیمه و بیمارستان‌های خصوصی به جان هم نمی‌افتادند و... اما چه می‌شود کرد؟ دولت برای این کسری‌ها از  کمبود منابع مالی گله می‌کند، گله‌هایی که با وجود رقم‌های چندهزار میلیاردی تخلفات مالی دیگر برای مردم، چندان باورپذیر نیستند.