جواد محمودی قرائی در گفتوگو با فارس، در مورد اعتیاد به تماشای تلویزیون در کودکان و نوجوانان اظهار داشت: اعتیاد به تماشای تلویزیون درجات کمی در بچهها دارد که البته همین میزان کم نیز میتواند موجب وابستگی شود که قاعدتاً باید کنترل شده باشد چرا که نمیتوان تماشای آن را برای بچهها محدود کرد اما قابل کنترل است.
وی افزود: اگر تماشای تلویزیون قانونمند باشد و در حدی باشد که به نشاط کودک کمک کند یا به نوعی یادگیریهای مثبت را در او افزایش دهد یا برای کودک سرگرمکننده باشد مشکلی نیست، اما اگر تماشای تلویزیون بخواهد افراطی باشد و فعالیتهای فیزیکی، درسی و فعالیتهای اجتماعی آنها را تحتالشعاع قرار دهد و باعث شود که آنها پدر و مادر را در مهمانیها و معاشرتها همراهی نکنند باعث آسیب در حوزههای رشد کودک میشود.
این فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان تصریح کرد: به والدین توصیه میکنیم برای تماشای تلویزیون قانون وضع کنند. والدین باید توجه داشته باشند که قوانین را با ثبات اجرا کنند و در این راه استفاده صحیح از ابزارهای تشویقی و تنبیهی در نظر گرفتن فعالیتهای متنوع به غیر از تماشای تلویزیون از راهکارهای مدیریت تماشای تلویزیون توسط کودک است.
وی تأکید کرد: اگر والدین در مدیریت لجبازی کودک نتوانند صحیح عمل کنند و کنترل اوضاع در دست بچهها باشد قاعدتاً شرایط سخت میشود. والدین باید مهارتهای فرزندپروری مانند دانستن روشهای صحیح تشویق و تنبیه، روشهای درست دستور دادن و قانونگذاری را بدانند و از این دانستهها به صورت صحیح استفاده کنند تا بتوانند لجبازی را در بچهها مدیریت کنند.
محمودی خاطر نشان کرد: وقتی موضوعی قانونمند شد کودک نیز متوجه میشود که تکلیفش چیست. مثلاً در خانهای که برای خوابیدن بچهها قانون وضع میشود و بچه میداند که باید در یک ساعت مشخص بخوابد، شاید در ابتدا کمی مقاومت کند اما ثبات در تصمیم مانع مقاومت کودک میشود.
وی گفت: ثبات در اجرای قوانین وضع شده والدین باعث احساس امنیت در کودک میشود و کودک می آموزد که پیامدها مشخص و فرآیندها قابل پیشبینی است.
وی خاطر نشان کرد: والدین باید توجه داشته باشند که این قوانین نباید سختگیرانه باشد باید نیازهای بچهها را در نظر بگیرند و متناسب با آن قانون وضع کنند و بدانند که کودک در چه زمانی و چه میزان میتواند از امکاناتی نظیر تلویزیون بهرهمند شود.
عضو هیئت علمی گروه روانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران گفت: تماشای تلویزیون به وضعیت رشدی، تکاملی، شناختی، شرایط زمانی و مکانی کودک بستگی دارد. مثلاً در زمان امتحانات و زمان تعطیلات قوانین باید متناسب با آن زمان تنظیم شود و قوانین باید انعطافپذیر باشند.
وی افزود: معمولاً در یک روز کودکان نباید بیش از یک یا 2 ساعت وقت خود را به دیدین تلویزیون اختصاص دهند و اگر بیش از 2 ساعت در روز باشد افراط است و موجب وابستگی در کودکان میشود.
نظر شما