شنبه ۸ بهمن ۱۳۹۰ - ۱۴:۱۰
کد خبر: 41457
سلامت نیوز :اولین بار روان پزشکی به نام جان تاد در1955میلادی ،نشانه ها و شرایط این سندروم را کشف کرد و این نام را برای آن برگزید. اتفاقأ لوئیس کارول ، نویسندۀ داستان آلیس در سرزمین عجایب، خود نیز از میگرن حادی رنج می برد.این سندروم در اثر نامتجانسی در دید حاصل می شود که برادراک  شخص مبتلا، از محیط، اثر می گذارد.این سندروم اختلالی عصبی است و بر پیامهایی  که از چشم به مغز مخابره میشوند ،اثری نامطلوب می گذارد و متعاقبأ دریافتی نادرست را از محیط اطراف موجب می شود.

بیماران معمولأ از اختلال در احساس بینایی، شنوایی ولامسه شکایت میکنند و تجربۀ توهمِ تغییررا در درک و دریافتشان از محیط گزارش می دهند.این بیماری گاه برای مبتلایان ترسناک و گیج کننده است زیرا آنها فکر میکنند در جهانی عجیب و پر از توهمات گوناگون  با ادراکی متفاوت از دیگر انسانها عقلشان رو به زوال نهاده است.

نشانه های بیماری:
شایع ترین نشانۀ این بیماری مشاهدۀ تغییر در اندازۀ اعضای بدن توسط  فرد مبتلاست. آنان اندازۀ اعضای بدنشان را درست تشخیص نمی دهند و انها را بزرگتر یا کوچکتر می بینند. اکثر بیماران دستها و سرهایشان را نامتناسب برآورد می کنند و به طور کلی بیشتر از بزرگ شدن اعضا شکایت میکنند و کمتر از کوچک شدن حرفی می زنند. یکی دیگر از نشانه ها اعتراض بیماران به نادرست دیدن اشیاء در اطرافشان است که بسیاری از ما این نشانه را تحت عنوان میگرن می شناسیم.


مبتلایان درک درستی ازگذشت زمان ندارند برای آنها عقربه های ساعت یا به کندی یک حلزون حرکت میکنند یا با سرعتی سرسام آور. بعضی اشخاص دیدن توهمات را نیز گزارش می کنند. آنها ممکن است چیزهایی ببینند که وجود ندارند و ممکن است از شرایط ،اتفاقات و موقعیتها درک نامناسب و اشتباهی داشته باشند. واضح است که هنگامیکه تجربۀ بصری مبتلایان درک درستی به آنها ندهد بر شنوایی شان و عکس العملهایشان نیز اثر می گذارد.

عوامل ایجاد بیماری:
حقیقت این است که عوامل ایجاد این بیماری همچنان در هالۀ ابهام باقی مانده است و بسیاری از پزشکان هنوز با این بیماری مواجه نشده اند. اما معمول ترین عواملی که مرتبط با این بیماریند عبارتند از: نوعی میگرن (که از رایحه های گوناگون ناشی شده و سبب اختلال در بینایی، درد نیمی از جمجمه، سرگیجه و حالت تهوع میشود) که عامل بسیار مهمی ست و معمولأ همراه با دیگر عوامل گزارش می شود؛حملات آنی مانند تشنج های صرعی؛ ضربه خوردن به گیجگاه؛ استفاده از مواد توهم زا ؛ و تومور مغزی که موجب ابتلای موقت به این بیماری می شود.

درمان:
متأسفانه این سندروم درمان اثبات شده ای ندارد اما جای امیدواریست که تمام عوامل این بیماری را می توان کنترل کرد. بسیاری از شیوه های درمانی با استفاده از داروهای پیشگیری از میگرن و داروهای ضد افسردگی صورت می گیرد و دنبال کردن رژیم دارویی و غذایی برای بسیاری از بیماران مؤثر بوده است. برای کسانی که حمله هایی بیشتر در فاصله های زمانی کوتاهتر دارند هنوز درمان قطعی وجود ندارد اما این مشکل نیز به زودی رفع می شود.
بیماران در طول روز بارها به اختلال بینایی و حسی، توهم و هذیان گویی دچار می شوند. فروکش کردن این حالات زمان بر است و مبتلایان را نگران و وحشت زده می کند اما بروز این حالات به هیچ وجه مداوم و خطرناک نیست و با گذشت زمان از بین میروند. درمانی که برای رفع این حالات توصیه می شود استراحت است و بسیاری از پزشکان متفق القول هستند که شرکت بیماران در گروه های حمایتگر و به اشتراک گذاشتن تجاربشان با دیگر مبتلایان در به آرامش رسیدن آنها بسیار مؤثر است و باعث می شود از تجارب یکدیگر استفاده کنند و بیماران را قادر می سازد ساده تر با این ناهنجاری دست و پنجه نرم کنند.

منبع:مجله پزشکی مادر

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha