یکشنبه ۹ بهمن ۱۳۹۰ - ۱۶:۴۸
کد خبر: 41633
سلامت نیوز: خونریزی غیرقابل كنترل، یكی از مهم‌ترین دلایل مرگ در میدان‌های نبرد است. روش‌های كنترل اولیه خونریزی متعددی تا پیش از این به كار می‌رفت كه یكی از آنها استفاده از تورنیكه بود. استفاده از تورنیكه روش اصولی و مناسبی نیست و به علاوه در قسمت‌هایی مثل گردن، بهره‌گیری از این روش ناممكن است.

در سال‌های اخیر پژوهشگران به تكاپو افتادند كه شیوه‌هایی را برای كنترل خونریزی پیدا كنند. یكی از روش‌های جدید، پانسمان فیبرینی یا استفاده از چسب فیبرینی است كه به خاطر زمان تاثیر كم و همچنین واكنش‌های ایمنی، نامناسب تشخیص داده شد. روش دیگر استفاده از پودر زئولیت است كه این روش هم به علت امكان ایجاد سوختگی شدید و دشواری در هنگام وزش باد، روش خوبی نیست. برای كنترل خونریزی می‌شود از بانداژهایی استفاده كرد كه از «چیتوسان» (ماده‌ای مشتق شده از اسكلت خارجی حلزون) ساخته می‌شود. این پانسمان‌ها، كارایی خوبی دارند، اما به خاطر اینكه تاكردن و شكل دادن آن متناسب با محل جراحت، دشوار است، این روش هم محدودیت‌هایی دارد. روش دیگر استفاده از اسفنج‌های ژلاتینی است كه قبل از گذاشتن روی جراحت آغشته به ترومبین، مایع می‌شوند.

 از این روش گرچه می‌شود در اورژانس‌های بیمارستان‌های شهری استفاده كرد، اما در میدان‌های نبرد روش مناسبی محسوب نمی‌شود. اما گروهی از پژوهشگران ‌ام.‌ای.تی به سرپرستی «پائولا هاموند» به این فكر افتادند كه روش اخیر را تكمیل كنند، به‌طوری كه این اسفنج‌ها از پیش، ترومبین را روی سطح خود داشته باشند و نیازی نباشد كه در میدان نبرد، آغشته به ترومبین شوند. محققان برای این منظور، یك پوشش زیستی در مقیاس نانو ساختند كه متشكل از دو لایه متناوب است. ترومبین یك پروتئین خونی است كه وقتی فعال شود، روند تشكیل لخته و انعقاد و توقف خونریزی را موجب می‌شود. محققان در این پژوهش دریافتند ترومبین و یك ماده دیگر كه از چای حاصل می‌شود و اسید تنیك نام دارد، می‌توانند با هم پوششی ایجاد كنند كه میزان زیادی ترومبین فعال داشته باشد.

این مواد را به صورت اسپری روی اسفنج‌ها می‌پاشند. اسفنج‌ها پس از اسپری شدن، تا چند ماه‌ آماده مصرف هستند. به این ترتیب دیگر نیازی نیست كه به فشردن و پانسمان محل خونریزی اتكا شود و از آنجا كه اسفنج به راحتی قابل شكل دادن و استفاده از آن در نقاط مختلف جراحت است، استفاده از آن بسیار ساده خواهد بود. در آزمایش‌هایی كه روی حیوانات انجام شد، فشردن بسیار ملایم اسفنج روی محل خونریزی در عرض ۶۰ ثانیه، خونریزی را متوقف می‌كرد. اسفنج‌هایی كه حاوی ترومبین نباشند، دست‌كم به ۱۵۰ ثانیه زمان برای توقف خونریزی نیاز دارند. در همین آزمایش، پانسمان با گاز نتوانست در عرض ۱۲دقیقه، خونریزی را بند بیاورد. پژوهشگران ‌ام.‌ای.تی این كشف خود را به همراه اسفنج‌هایی كه به شیوه مشابه به لایه‌ای از آنتی‌بیوتیك ونكومایسین آغشته هستند، به ثبت رساندند و امیدوارند كه در گام بعدی اسفنج‌هایی بسازند كه به طور همزمان هم ترومبین و هم آنتی‌بیوتیك داشته باشند.

منبع: روزنامه شرق

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha