سلامت نیوز: متخصص پوست و مو گفت: آکنه شایعترین بیماری پوستی است که تقریبا تمام افراد اعم از دختر و پسر یا زن و مرد در سنین بین 10-20 سالگی با آن دست به گریبان می شوند.

دکتر یزدان بخش نجفیان، متخصص پوست مو در گفتگو با باشگاه خبرنگاران با بیان اینکه بعد از سن 25 سالگی آکنه شیوع کمتری دارد گفت: عده کمی از افراد بین 25 تا 35 سالگی و عده کمتری در سنین بالاتر یعنی بین 35 تا 45سالگی هنوز گرفتار جوش صورت هستند.

وی با اشاره به شایعترین محل آکنه گفت : صورت و بعد از آن به ترتیب نزولی سینه و پشت، پوست سر و پشت گردن، زیر بغل و کشاله ران، باسن و شیار سرین از شایع ترین محل های درگیری آکنه هستند .

این متخصص پوست و مو بیان داشت : علت انتشار آکنه در نواحی مذکور فراوانی غدد چربی در این نواحی است که در جریان بلوغ یعنی دهه دوم زندگی بعلت افزایش هورمونهای مردانه در هر 2 جنس مذکر و مونث شروع  به رشد و افزایش ترشح چربی می کنند.

وی تصریح کرد: آکنه علیرغم بی خطری و شایع بودن به علت بد منظره کردن پوست از نظر جسمی ، روحی و اجتماعی برای مبتلایان مشكل ساز بوده و آنها را دچار اضطراب و افسردگی، خودکم بینی و عدم اعتماد به نفس کرده ، گوشه گیری و کاهش فعالیت های درسی و کاری و خلاصه افت کیفیت زندگی آنها را در پی دارد.

وی با بیان اینکه تفاهم والدین با فرزندان و اجتماع با مبتلایان امری ضروری و بسیار مهم است افزود: آشنایی با پاره ای از حقایق و باورها درمورد آکنه از جمله اینکه آکنه علیرغم ظاهر التهابی و چرکی، بیماری واگیرداری نبوده و از شخصی به شخص دیگر سرایت نمی کند، بیماری آکنه زمینه ژنتیک داشته و شخص مبتلا آدمی شلخته و کثیف با رفتار غیر بهداشتی نمی باشد ، پوشاندن پوست با کرمهای آرایشی در ایجاد آکنه و تشدید آن نقش مهمی دارد ، از فشار دادن آکنه باید خودداری کرد زیرا سبب تشدید آکنه و جاگذاشتن بیشتر آن می شود، درمان آکنه طولانی بوده و باید 6 ماه تا یکسال حوصله به خرج داد تا نتیجه رضایت بخش بدست آید ، استرس در بروز و تشدید آکنه نقش مهمی داشته و این مسئله بطور آماری در دانشجویان موقع امتحانات به اثبات رسیده است ،رژیم غذایی عامل اصلی ایجاد آکنه نیست و مبتلایان به آکنه احتیاج به رژیم غذایی مخصوص ندارند ضروری می باشد.

 *جوشهای سرسیاه در آکنه های خفیف بروز میکنند

 وی اظهار کرد : برای ایجاد آکنه چهار عامل انسداد مجرای خروجی غدد چربی ، افزایش اندازه فعالیت غدد چربی و ترشح بیشتر چربی توسط آنها ، مساعد شدن محیط زیست برای رشد میکروبی بنام P.Acnes که محیط پرچرب و کم اکسیژن را دوست دارد و بالاخره ایجاد التهاب یعنی کشمکش و کنش و واکنش بین میکروب و سیستم ایمنی بدن نقش دارند ولی درمان آکنه بر حسب شدت و تیپ آن متفاوت می باشد.

دکتر نجفیان ادامه داد : در آکنه های خفیف که بیشتر ضایعات را جوشهای سرسیاه و سرسفید تشکیل می دهند شستشو با صابون یا مواد غیر صابونی و PH اسیدی و خارج کردن کومدنها و استعمال مواد کراتولیتیک که مانع انسداد مجرای خروجی غدد چربی شود کافی است .

وی یادآور شد : در آکنه متوسط که ضایعات بیشتر بصورت جوشهای التهابی و چرکی هستند علاوه بر شستشو و درمان موضعی با مواد ضد میکروب مانند Benzol Peroxide تجویز آنتی بیوتیک از گروه تتراسیکلین یا اریترومایسین لازم است و نیز در آکنه های شدید علاوه بر شستشو و داروهای موضعی تجویز خوراکی ایزوترتینوئین و یا مواد ضد هورمون مردانه درمورد خانمها ضروری است.

این متخصص پوست و مو با بیان اینکه در مواردی لازم است که پزشک کارهای اضافه ای از جمله؛ خارج کردن جوشهای سرسیاه و سرسفید، لایه برداری یا Peeling با مواد مختلف بر حسب مورد و نوع پوست بیمار، میکرودرمابرژن، نوردرمانی با نورهای آبی یا قرمز و یا آبی و قرمز بطور متناوب و بالاخره فتودینامیک تراپی به کمک آمینولوولونیک اسید ALA) یا MLA یا (HLA و لیزرهای مختلف و تزریق کورتن بداخل ضایعات کیستی را انجام دهد افزود: درمان آکنه معمولا تک دارویی نبوده و پزشک بر حسب نوع و شدت آکنه مجموعه ای از دستورات شامل داروهای موضعی و خوراکی را برای بیمار در نظر می گیرد که خود بیمار آنرا اجرا نماید.

وی ادامه داد : داروهای ضد آکنه بعضی مانع انسداد مجرای خروجی غدد چربی ، بعضی سبب کوچک شدن یا کاهش ترشح چربی ، بعضی مانع رشد میکروب P.Acnes و بعضی سبب تعدیل واکنش دفاعی بدن نسبت به میکروب آکنه و مواد حاصل از آن می شوند.