سلامت نیوز: تحقیقات جدید در آمریکا نشان می‌دهد که کمبود خون خطر مرگ مردان را بعد از ابتلا به سکته ۳ برابر بیشتر می‌کند.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از فارس، پروفسور جایسون سیکو تهیه کننده این تحقیقات از دانشکده پزشکی دانشگاه یال آمریکا گفت: کمبود شدید خون در افراد نجات یافته از سکته ها، احتمال مرگ آنها در سال اول بعد از سکته را افزایش می دهد.

پژوهشگران گفتند: کمبود خون نشانه ای از خطر مرگ بعد از سکته ها است.

این پژوهشگران افزودند: بعد از بررسی چهار هزار مرد دچار سکته روشن شد که خطر مرگ فرد مبتلا به سکته - حتی در صورت کمبود بسیار اندک خون – وجود دارد.

سیکو گفت: کمبود خون می تواند به رگ های مغز زیان وارد کرده و توانایی مغز در مقابله با هرگونه سکته ای را کمتر کند.

وی افزود: کمبود خون می تواند بر عملکرد انتقال اکسیژن به مغز نیز تاثیر بگذارد و در مشکلات پزشکی شایعی که خطر ابتلا به سکته را افزایش می دهد، نقش بازی کند.

بر پایه این گزارش، با مقایسه کسانی که از کمبود خون رنج می برند، با آنهایی که از کمبود خون رنج نمی بردند، روشن شد که خطر مرگ گروه اول وقتی بیمار در بیمارستان است سه و نیم برابر و در سال اول ابتلا به سکته مغزی دو و نیم برابر است.

این تحقیقات نشان داد افراد دچار کمبود خون متوسط 2 برابر بیشتر در معرض مرگ در 6 ماه یا یکسال بعد از ابتلا به سکته نسبت به کسانی که دچار کمبود خون نبودند، مواجه بودند.

بر اساس این تحقیقات، اما خطر مرگ افراد دچار کمبود خون اندک نسبت به افرادی که دچار کمبود خون نبودند، یک برابر و نیم بود.

‎کم خونی اختلال خونی شایعی است که در آن گلبولهای قرمز سالم، به تعداد کافی برای حمل اکسیژن به بافتهای بدن وجود ندارد و موجب می‌شود که علائمی ایجاد شود.

کم خونی انواع گوناگونی دارد که هر یک علت خاص خود را دارند. کم خونی می‌تواند موقتی و یا طولانی مدت بوده و از فرمهای خفیف تا شدید باشد. خطر ایجاد کم خونی در زنان و کسانی که بیماریهای مزمن دارند بیشتر است.

کم خونی ممکن است با مصرف مکمل‌ها یا با درمانهای تخصصی تر درمان شود. با خوردن غذاهای متنوع و سالم ممکن است بتوان از بروز برخی انواع کم خونی پیشگیری کنید.

مهمترین علامت کم خونی احساس خستگی زودرس و فرسودگی است و از دیگر علایم می توان به ضعف، رنگ پریدگی پوست، ضربان نامنظم یا تند قلب، کوتاهی نفس، درد قفسه‌ی سینه، احساس سبکی در سر و یا سرگیجه خفیف، مشکلات شناختی، بی حسی، کرختی یا سردی انتهای اندامها و سردرد اشاره کرد.

ممکن است در ابتدا کم خونی آن قدر خفیف باشد که نتوان متوجه علایم آن شد اما شدت علایم با پیشرفت کم خونی افزایش می‌یابند.