برخی از کمپهای ترک اعتیاد برای درمان معتادان به اقداماتی نظیر گرسنه نگهداشتن، ضربوشتم و انداختن آنها در استخرهای آب سرد متوسل میشوند؛ روشهایی غیرعلمی که در این کمپها به «سگدرمانی» شهرت یافتهاند
سگدرمانی با هزینه کم یا درمان به شیوهای علمی و انسانی با هزینه بالا. این یک دوراهی است که اغلب معتادانِ خواهان ترک اعتیاد به آن میرسند. مقصد اول، کمپهای وسط بیابان است و دومی کلینیکهای مجهز و پیشرفته.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از قانون، افرادی که تصمیم میگیرند اعتیاد را ترک کنند، به خوبی میدانند که این کار خرج مالی و ریاضت جسمی و روانی دارد. بررسیها نشان میدهد که ترک اعتیاد در «کلینیکها» با «کمپها» زمین تا آسمان فرق دارد، دلیل این تفاوت هم فقط پول است. فرد معتاد اگر پول بیشتری بدهد در بهترین کلنیک و با روشهای استاندارد، دوره درمانی را طی میکند و در غیر این صورت باید برای ترک اعتیاد به کمپ برود و روشهای کتکدرمانی و سگدرمانی را تجربه کند که نه فقط اعتیاد را درمان نمیکند، بلکه باعث تمایل فرد به مواد مخدر، حتی بیشتر از گذشته میشود.
کمپها؛ از ناهنجاریهای جنسی تا انداختن در استخر آب سرد
اخبار نگرانکننده درباره وضعیت اسفناک برخی کمپهای ترک اعتیاد کم نیست؛ از توهین، ضربوشتم و گرسنگی معتادان تا برخی تاهنجارهای جنسی و حتی قتل. چندی پیش رئیس مرکز تحقیقات روانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران هم بر این موضوع صحه گذاشت: «برخی از کمپهای غیرمجاز برای ترک اعتیاد معتادان به اقداماتی نظیر گرسنه نگهداشتن و ضربوشتم میپردازند.» روانشناسان میگویند این روشها معتاد را از ادامه ترک اعتیاد به وحشت میاندازد و از لحاظ روانی به آنها ضربات جبرانناپذیری میزند. یکی از پزشکان متخصصی در زمینه درمان اعتیاد هم با اشاره به روشهای غیرعلمی میگوید: «کم نیستند مراکزی که از روش های غیرعلمی مثل سگدرمانی و انداختن در استخرهای آب سرد استفاده میکنند.»
سازمان بهزیستی مجوز تأسیس کمپهای ترک اعتیاد را صادر میکند و وظیفه نظارت بر آنها را هم برعهده دارد و تاکنون به 380 کمپ مجوز فعالیت داده است. یکی از مهمترین نهادهایی که به فعالیت کمپها انتقاد دارد، نیروی انتظامی است. چندی قبل بود که فرمانده نیروی انتظامی تهران از ضعف نظارت بر این کمپها انتقاد کرد. به گفته مسئولان نیروی انتظامی بیش از 80 درصد مراکز ترک اعتیاد بدون مجوز و غیرقانونی هستند و برای کسب درآمد هر کاری میکنند؛ از گرفتن هزینه بیشتر تا رفتارهای خشونتآمیز. البته این همه ماجرا نیست، بسیاری از این کمپها برای کسب درآمد بیشتر از کمپهایی که بدون مجوز هستند شکایت میکنند تا بساط آنها را جمع کنند. مسئولان این کمپها نگران جان معتادان و شیوه برخورد با آنهانیستند، بلکه در فکر جیب خودشان هستند تا پول بیشتری به دست آورند.
معتادان بیپول و کمپهای ارزانقیمت
مسئول یکی از این کمپها از بستری در دورههای 21 روزه و با هزینه 200 هزار تومان میگوید.
یکی از مسئولان مراکز ترک اعتیاد میگوید: «معتادانی که به کمپ میروند، میخواهند با روشی که کمترین هزینه دارد، اعتیادشان را ترک کنند. این کمپها برای یک دوره سه هفتهای حداکثر 300 هزار تومان میگیرند که حتی این مبلغ را هم برخی از معتادان به زور فراهم میکنند.»
وی با اذعان به کمبودهای این کمپها میگوید: «بیمار در این کمپها واقعاً رنج میکشد چون در این مراکز دارو و روانپزشک نیست و وقتی بیمار خمار میشود او را کتک میزنند و از روشهای خشونتآمیز و زور استفاده میکنند.»
جالب اینکه مسئولان بهزیستی نیز به وجود این کمپهای بدون مجوز اعتراف میکنند و روشهای ترک اعتیاد آنها را غیراستاندارد میخوانند، اما این وسط معلوم نیست که چه کسی مسئولیت برخورد با این کمپهای غیرمجاز را بر عهده دارد.
یکی از مدیران مراکز ترک اعتیاد که با کار این کمپها از نزدیک آشناست، میگوید: «مدیران بیشتر این کمپها افراد معتادی هستند که خودشان پاک شدهاند و در جای دورافتادهای مانند بیانانهای اطراف تهران، کمپی را با همکاری چند نفر از معتادان بهبودیافته راه میاندازند.»
وی درباره اعمال خشونت در این کمپها میگوید: «وضعیت نظارت اصلاً خوب نیست. اگر بر این کمپها ماهی یکبار هم نظارت کنند اوضاع خیلی بهتر میشود. در این کمپها هر گلایهای از طرف بیماران شود، با این پاسخ مواجه میشوند که بیمار با پای خودش آمده و اینجا را انتخاب کرده و به ما ربطی ندارد.»
کلینیکها؛ ترک اشرافی و بهبود پایدارتر
این روزها تبلیغات کلینیکهای ترک اعتیاد با شعارهایی مانند ترک اعتیاد بدون درد، ترک اعتیاد صددرصد تضمینی، ترک اعتیاد در یک هفته و... در همهجا دیده میشود. خیلی از این درمانگاههای خصوصی مدعی هستند به معتادان برای ترک اعتیاد سریع و بدون درد کمک میکنند، اما این کمک نیازمند صرف هزینههای هنگفت از طرف افراد معتاد و خانوادههای آنهاست.
مسئول یکی از این کلینیکها درباره این هزینهها میگوید: «کلینیک ما دو روش دارد. یکی اینکه معتاد سه روز برای سمزدایی بستری میشود و هزینه آن یک میلیون و 500 هزار تومان است. روش دیگر ترک تدریجی است که دورهای دو تا سه هفتهای دارد و تاثیرگذاری بیشتری میدهد. در این روش هم درمان دارویی انجام میشود و هم معتاد تحت نظر تیم رواندرمانی قرار میگیرد. هزینه این روش هر شب 260 هزار تومان در اتاقهای مشترک و 300 هزار تومان در اتاق خصوصی است.» به عبارتی هزینهای در حدود 6 میلیون تومان برای ترک اعتیاد در چنین کلینیکی باید از سوی فرد معتاد که امروزه بیمار شناخته میشود پرداخت شود؛ هزینهای که میتوان گفت از توان قریب به اتفاق این افراد خارج است.
مسئول کلینیک دیگری هم میگوید: «در مرکز ما معتاد چهار شب بستری میشود و مواد بهطور کامل از بدنش پاک میشود و این یعنی 50 درصد کار. مابقی ترک اعتیاد روحی و روانی است و معتاد باید مدتها تحت نظر دکتر و روانپزشک باشد. هزینه بستری برای فرد معتاد شبی 200 تا 250 هزار تومان است و کسانی که به صورت سرپایی درمان میشوند بیش از 100 هزار تومان در ماه باید هزینه کنند.
مسئولان مراکز دیگر هم به هزینههای تقریباً مشابهای اشاره میکنند. یکی میگوید: «معتاد چهار شبانه روز بستری میشود و بدون درد و خماری بدنش پاکسازی میشود و سپس با دارو تا 6 ماه کنترل میشود. هزینه ترک اعتیاد در مرکز ما 650 هزار تومان است.»
مجوز این کلینیکهای خصوصی از سوی دانشگاه شهید بهشتی صادر میشود. این کلینیکها متشکل از تیم درمانی، روانپزشک، رواندرمان و مددکار است. بیشتر این کلینیکها اصول اولیه را رعایت میکنند. روانپزشکی و رواندرمانی، گروهدرمانی، خانوادهدرمانی و برگزاری کلاسها و دورههای آموزشی هم اقداماتی است که در بیشتر کلینیکها برای بهبود سریع روندِ درمانی و کاهش احتمال بازگشت اعتیاد انجام میشود.
به هر حال فرق کمپ وکلنیک زیاد است؛ از مکان استقرار گرفته تا روشها، هزینهها و نتایج. اینجا هم پول مشخص میکند که معتاد کدام راه برای بازگشت میتواند انتخاب کند؛ ترک سگی در کمپها یا ترک اشرافی در کلنیکها.
نظر شما