دوشنبه ۲۴ بهمن ۱۳۹۰ - ۱۶:۰۸
کد خبر: 42573
سلامت نیوز: یک ضرب المثل قدیمی می گوید: پنج تا انگشتِ یک دست یکی نیستند. یعنی نمی توان توقع داشت که همه مردم با هم یکسان باشند و هیچ تفاوتی میان آنها نباشد. نمونه ساده و قابل دسترس این امر خواهر و برادرها هستند. همیشه با اینکه خواهر و برادرها در یک خانواده، با پدر و مادری یکسان و تربیت و فرهنگی مشترک بزرگ می شوند اما در اخلاق، روحیات، رفتار و... تفاوت های بسیاری دارند.

با توجه به این حرف می توان تصور کرد که تفاوت میان دو نفر، از دو خانواده متفاوت و با دو جنس مختلف که قصد ازدواج با یکدیگر را دارند، چه میزان است؟

پرورش یافتن در دو خانواده متفاوت با دو محیط فرهنگی متفاوت، باعث ایجاد ویژگی های فکری، روحی، اخلاقی، طرز فکر، علایق و... متفاوتی در افراد می شود. وجود این تفاوتها در افراد اختلاف و درگیری میان زن و مرد را افزایش داده و به دوری آنها از یکدیگر می انجامد.

 به همین دلایل است که همه کارشناسان بر اصل تشابه و تفاهم طرفین در ازدواج تاکید بسیار دارند. بر این اساس هر چه افراد در جنبه های مختلف فرهنگی، اجتماعی، شخصیتی، تربیتی، مالی و... بیشتر تفاهم داشته باشند، شباهتشان بیشتر و تفاوتشان کمتر خواهد بود. البته در این حالت تفاوت های میان زن و مرد کمتر می شود ولی هرگز به طور کامل از بین نمی روند؛ زیرا همه انسان ها هر چقدر هم که به هم شبیه باشند با هم متفاوتند.
وجود پاره ای تفاوت ها در زندگی زناشویی و در میان زوجین به خصوص در دوران اولیه نامزدی که افراد تازه از «منیت» خارج شده و در حال شنایی بیشتر با روحیات و اخلاقیات یکدیگر هستند اجتناب ناپذیر است

افراد برای موفقیت در ازدواج باید با فردی ازدواج کنند که در مسائل اساسی با او تفاهم دارند. این تفاهم ها باعث می شود که آنها در زندگی مشترک با اختلاف های کمتری مواجه شوند. البته یقیناً در مسائل فرعی چون سلایق، حساسیت ها، استعدادها و... به تفاوت هایی بر می خورند که سطحی بوده و نمی توانند تنش و درگیری شدیدی میان زوجین ایجاد نمایند.

به هر صورت وجود پاره ای تفاوت ها در زندگی زناشویی و در میان زوجین به خصوص در دوران اولیه نامزدی که افراد تازه از «منیت» خارج شده و در حال آشنایی بیشتر با روحیات و اخلاقیات یکدیگر هستند اجتناب ناپذیر است. اما آنچه زوجین را در برخورد با این تفاوت ها از درگیری و تنش دور ساخته و باعث نزدیک شدنشان به یکدیگر می شود «سازگاری» آنها در این موارد است.

سازگاری به معنای تسلیم شدن یا کوتاه آمدن در مقابل خواسته های فرد مقابل نیست بلکه به برخورد انعطاف آمیز به منظور جلوگیری از اختلاف و درگیری گفته می شود

سازگاری چیست؟

سازگاری یعنی هریک از زن و مرد بتوانند در مقابله با برخی از زمینه هایی که قهراً با یکدیگر تفاوت دارند، از برخی از خواسته های خود برای تامین خواسته های فرد مقابل صرف نظر کرده و یا در برخی امور خود را تغییر دهند.

البته سازگاری کردن فرد با نامزدش به این معنا نیست که فرد تسلیم بی قید و شرط او شود و از اصول اساسی خود دست بردارد. در واقع ترک برخی ویژگی های اخلاقی و تغییر دادن خود تا جایی رواست که به اصول اساسی و مهم فرد لطمه ای وارد نشود.

پس سازگاری به معنای تسلیم شدن یا کوتاه آمدن در مقابل خواسته های فرد مقابل نیست بلکه به برخورد انعطاف آمیز به منظور جلوگیری از اختلاف و درگیری گفته می شود.

سازگاری دو طرفه زن و مرد در دوران نامزدی نه تنها آنها را در نزدیک شدن به یکدیگر و شناخت ویژگی هایشان توانمند می سازد بلکه آنها را در محکم سازی سنگ بناهای اولیه زندگی مشترک و در نهایت داشتن زندگی زناشویی موفقیت آمیز در آینده یاری می رساند.

منبع: تبیان

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha