سلامت نیوز : ساعت ۶ بعدازظهر است مرد و زن هر دو خسته و کوفته از راه می رسند. زن نگران از این که کارهای منزل مانده است به سراغ آشپزخانه می رود و مرد هم مهیای بیرون رفتن از منزل برای خرید مایحتاج می شود.۲ پسر ۷ و ۹ ساله آن ها که تا الان چشم به در برای بازگشت مادر و پدر داشته اند می دانند که با این اوصاف پدر و مادر وقتی برای آنها ندارند و باید باز هم مثل تمام روز به اتاق خود بروند و سرگرم بازی با کامپیوتر و... شوند، حتی می دانند که پدر ومادر به دلیل خستگی مجالی را برای پاسخگویی به سوالات درسی آن ها ندارند.اشتغال پدر و مادر در خارج از منزل، دو شیفت کار کردن یکی از والدین برای تامین هزینه های زندگی که بخشی از آن ها ناشی از رویکرد تجمل گرایی و چشم و هم چشمی است باعث شده تا دور هم بودن اعضای خانواده، مشارکت والدین در بازی ها و تفریحات فرزندانشان، گفت وگو و تبادل نظر در خانواده به رویایی دست نیافتنی تبدیل شود. کاهش گفت وگو در خانواده ها به نیم ساعت و کاهش ارتباطات کلامی میان اعضای خانواده بنا به گفته کارشناسان اجتماعی به مرز هشدار رسیده است و آسیب های متعددی از این ناحیه خانواده و از همه مهمتر کودکان را تهدید می کند.

یک آسیب شناس اجتماعی و متخصص علوم رفتاری در این زمینه گفت: نتایج یک پژوهش نشان می دهد که میزان همکلامی و سپری کردن وقت از سوی والدین شاغل با فرزندان در طی روز ۴۹ دقیقه است و مشاور عالی رئیس سازمان بهزیستی نیز با اشاره به کمتر از یک ساعت بودن میزان گفت وگوی اعضای خانواده با یکدیگر گفت: افزایش روی آوری کودکان به بازی های رایانه ای، گرایش اعتیادآور نوجوانان به فضای مجازی، اعتیاد، افسردگی ، جذب شدن به گروه همسالان و... از پیامدهای کاهش ارتباطات کلامی و عاطفی فرزندان با والدین است.دکتر مجید ابهری در گفت وگو با مهر افزود: براساس یک پژوهش که توسط گروه آسیب شناسی اجتماعی در بنیاد علوم رفتاری انجام شده، مشخص شد که به علت گرفتاری های شغلی، مشکلات رفت و آمد، استفاده از ماهواره و تماشای تلویزیون، اعضای خانواده های شاغل یعنی افرادی که زن و شوهر هر دو شاغل بوده و یا یکی از آن ها مشغول به کار می باشند فقط حدود ۴۹ دقیقه در روز را با فرزندان خود سپری می کنند و همکلام می شوند.وی با اشاره به این که توجه به فعالیت های درآمدزا و پیگیری سریال های ماهواره ای اصلی ترین عوامل کاهش روابط عاطفی می باشد، گفت: در بررسی بین ۴ هزار و ۲۵۰ پدر و مادر شاغل، مشخص شد که بهترین سرگرمی و اسباب بازی این گونه خانواده ها، بازی های الکترونیکی بوده و همین موضوع باعث شده فرزندان نیز علاقه کمتری به حضور در کنار والدین داشته باشند.به گفته این آسیب شناس اجتماعی، در شهرستان ها این زمان خیلی بیشتر بوده و به ۴ ساعت نیز می رسد.

مشکلات مالی مهم ترین عامل برای سپری کردن وقت در کنار خانواده

ابهری تاکید کرد: همچنین ۶۸ درصد از والدین مشکلات مالی را مهم ترین مانع برای گذراندن وقت بیشتر در کنار خانواده تشخیص داده اند و ۳۶ درصد از فرزندان این خانواده ها نیز کمبود حضور والدین را باعث ناراحتی روحی خود اعلام کرده اند.این استاد دانشگاه افزود: درد دل با والدین، بیان مشکلات درس و مدرسه، مشکلات روابط دوستی و... اصلی ترین مسائلی هستند که فرزندان علاقه مند به طرح آن ها با والدین خود هستند.وی گفت: در این تحقیق مشخص شد که ۷۰ درصد از این خانواده ها فقط روزهای تعطیل در کنار هم غذا می خورند و کمتر از ۵۵ درصد از آن ها نیز به مهمانی یا گردش های دسته جمعی با یکدیگر می روند. وی افزود: در کودکان زیر ۶ سال، قصه گویی هنگام خواب، بازی والدین با فرزندان و همراهی کودکان در گردش ها و بازی های خارج از خانه بزرگ ترین آرزوهای کودکانی است که دارای والدین شاغلند.حجت الاسلام سیدمحمدی مشاور عالی رئیس سازمان بهزیستی نیز با اشاره به این که در حال حاضر میزان گفت وگو در خانواده ها به ویژه در کلانشهرها کمتر از یک ساعت است به خراسان گفت: براساس آموزه های دینی و همچنین مباحث اجتماعی، خانواده به ویژه مادر بیشترین نقش تربیتی را برای فرزندان دارد و بودن پدر و مادر در کنار فرزند حس امنیت و آرامش روانی را برای کودک به همراه دارد و اگر این نقش به هر دلیلی دچار خدشه شود، آرامش کودک مخدوش می شود و کودک احساس تنهایی می کند و برای پر کردن خلاء وجود مادر به دنبال جایگزین می گردد.بنا به گفته مشاور رئیس سازمان بهزیستی مطالعات نشان می دهد دور هم بودن و صرف غذا در کنار یکدیگر و اهمیت دادن به مشکلات یکدیگر منجر به تقویت بنیان خانواده و ایجاد حس رضایتمندی در اعضای خانواده می شود و این مسئله کلاس درس بزرگی برای کودکان است.

سیدمحمدی گفت: اما متاسفانه در حال حاضر در بسیاری از خانواده ها به دلیل مشکلات مالی، زیاده خواهی ها، افزایش رویکرد چشم و هم چشمی و تجمل گرایی، پدر و مادر ۲ شیفت کار می کنند که در این صورت وقتی برای گفت وگو و رسیدگی به فرزند خود از نظر روانی ندارند و وقتی شب به منزل می رسند انتظار دارند که فرزند خردسالشان آن ها را درک کرده و آرامش آن ها را برهم نزند و حتی گاه در مقابل بازی های آن ها پرخاش می کنند.وی افزود: در این گونه خانواده ها، کودکان وقت خود را به جای بازی های کودکانه صرف بازی های رایانه ای، تماشای تلویزیون و ماهواره می کنند و در سنین نوجوانی نیز خلاء نبود و کمرنگ بودن نقش پدر و مادر را در گروه همسالان جست وجو می کنند که آسیب های اجتماعی بسیاری در پی دارد.

سیدمحمدی گفت: بررسی ها حاکی از آن است که در این گونه خانواده ها حتی ارتباط عاطفی بین زن و شوهر نیز به تدریج کمرنگ می شود و فضای خانه به جای جذاب بودن به آسایشگاه تبدیل می شود که هیچ جذابیتی برای اعضای خانواده نخواهد داشت.

سیدمحمدی در پاسخ به این که راه حل این مشکل در چیست؟ گفت: بسیاری برای ارائه راهکار حل این مشکل توصیه می کنند که زنان اشتغال نداشته باشند و تنها به نگهداری از فرزند مبادرت کنند در حالی که نگاه اسلام به زنان این است که زنان می توانند در جامعه حضور فعال داشته باشند اما با اولویت قرار دادن مسئولیت اصلی شان که نقش مادری و تربیت فرزندان است.وی افزود: زنان باید مدیریت صحیح داشته باشند تا ساعت کمتری را در خارج از منزل حضور داشته باشند . وی افزود: البته در برخی از خانواده هایی که مادر شاغل نیست نیز شاهدیم که میزان گفت وگو و سپری کردن وقت با فرزندان به همین منوال است و بیشتر وقت مادر صرف تماشای ماهواره، رفتن به کلاس های آموزشی و سپری شدن با دوستان می شود. به همین دلیل برخی بررسی ها حاکی از آن است میانگین هم کلامی و برقراری ارتباط کلامی در خانواده ها نیم ساعت تا ۴۵ دقیقه در روز است.

منبع: روزنامه خراسان