سلامت نیوز: اگرچه ماه‌های آخر سال 90 برای اغلب بخش‌های حوزه سلامت كه به ته دیگ بودجه و اعتبارات رسیده‌اند، خوشایند نبوده، اما در بخش دارو خبرهای خوشی اعلام شده است.

از خبر رونمایی از شش داروی جدید تولید داخل برای بیماری‌های صعب‌العلاج و سرطانی گرفته تا بوتاكس و دسفرال ایرانی كه اسفند وارد بازار می‌شود.

«سالمترول» برای بیماران ریوی، «زولندرونیك» برای پوكی استخوان ناشی از سرطان، «فاكتور ۷ نوتركیب» برای هموفیلی‌ها، «ریلوزول» برای بیماری‌های عصبی و «لتروزول» برای سرطان سینه، شش  دارویی بود كه تولید آنها با حضور رییس‌جمهور رونمایی و حتی گفته شد كه ایران دومین تولیدكننده «فاكتور ۷ نوتركیب» در دنیاست.

به اعتقاد كارشناسان، تولید این داروها در كشور از جنبه‌های مختلفی اهمیت دارد كه یك جنبه آن بحث اقتصادی است، زیرا سالانه فقط برای ورود داروهای ضدسرطان به كشور بیش از ۱۰۰ میلیون دلار هزینه و ارز از كشور خارج می‌شود.

جنبه دیگر، ارزش علمی تولید این داروها در كشور است.

بسیاری از این داروها از سوی شركت‌های بزرگ دارویی در دنیا ساخته می‌شود و جزء لیست داروهای با تكنولوژی بالا هستند كه تولید آنها در داخل كشور باعث افتخار و معرفی سطوح علمی كشور است.

اما همه ماجرا به سطح علمی و صرفه‌جویی اقتصادی ختم نمی‌شود، مساله كیفیت داروهای تولیدی به اندازه همه مسائل مطرح شده دارای ارزش و اعتبار است و از جهاتی حتی از بحث صرفه‌جویی اقتصادی هم بالاتر قرار می‌گیرد؛ وقتی كه پای درمان بیماران در میان است.

در همین خصوص عبدالعزیز جمشیدزهی، عضو كمیسیون بهداشت و درمان مجلس، از پایین بودن كیفیت داروهای تولید داخلی انتقاد می‌كند و می‌گوید: متاسفانه شركت‌های داروسازی به كیفیت داروهای خود بها نمی‌دهد، از این‌رو كیفیت داروهای خارجی در قیاس با داروهای داخلی از زمین تا آسمان است.

او در گفت‌وگو با پایگاه اطلاع‌رسانی خانه ملت ادامه می‌دهد: هم‌اكنون بیشتر مواد اولیه داروهای تولید داخل از كشورهای آسیایی و آمریكای جنوبی تامین می‌شود، این در حالی است كه بیشتر این مواد اولیه از كیفیت نامطلوبی برخوردار است.

به اعتقاد این عضو كمیسیون بهداشت و درمان مجلس، صنعت داروسازى كشور باید درباره كیفیت تولیدات دارویى خود، به پزشكان كشور اطمینان لازم را بدهد. هم‌اكنون برخى پزشكان كشور به عللی از جمله اطمینان نكردن به اثر بخشى این دارو روى بیمارانشان، ترجیح مى‌دهند كه بیماران از داروهاى مشابه خارجى استفاده كنند.

قدیمی بودن نسبی ساختمان‌ها و تاسیسات برخی از كارخانه‌های داروسازی، انطباق نداشتن تعداد اقلام تولیدی با فضای فیزیكی و تجهیزاتی موجود، قدیمی و مستهلك بودن ماشین آلات، تجهیزات و تكنولوژی در برخی واحدهای داروسازی، حذف برخی اقلام دارویی از پروتكل‌های درمانی در حالی كه در ایران هنوز نسبت به ساخت و تجویز آنها اقدام می‌شود و رعایت نشدن شرایط نگهداری داروها نزد توزیع‌كننده، داروخانه و مصرف‌كننده از عوامل پایین بودن كیفیت داروهای تولید داخل عنوان می‌شود.

مواد اولیه؛ آسیایی یا اروپایی؟

بیش از 95 درصد داروهای موردنیاز بیماران در داخل كشور تولید می‌شود، در حالی كه مصرف داروهای خارجی در كشور از مسكن و آرام‌بخش گرفته تا داروی بیماران خاص نه‌تنها كم نشده بلكه مشتریان خودش را دارد.

این ‌كه بازار مصرف داروی خارجی در كشور ما همچنان گرم است، به چند دلیل برمی‌گردد. نبود اطمینان و آگاهی در بیماران، تجویز از سوی پزشكان و در برخی موارد نیز برتری كیفیت داروی خارجی در نداشتن عوارض سبب می‌شود همچنان داروی خارجی مورد درخواست بیماران باشد.

از نبود اطمینان و شاید بی‌اعتمادی كاذب بیماران و پزشكان نسبت به محصولات داخلی كه بگذریم این نكته نیز حائز اهمیت است كه مواد اولیه داروهای داخلی از چه سطح كیفی برخوردار است.

دكتر عبدالحسینی، متخصص داروسازی درباره علل گرایش مردم به داروهای خارجی می‌گوید: زمانی بیمار سراغ داروی خارجی می‌رود كه پزشكش مصرف این دارو‌ها را توصیه كرده باشد یا خود بیمار مدتی از داروی ایرانی استفاده كرده و اثر درمانی لازم را نگرفته باشد و تصمیم بگیرد دارو را عوض كند.

به گفته ، سواد داروسازهای ایرانی از داروسازهای كشورهای صادر‌كننده دارو كمتر نیست. از نظر تكنولوژی هم صنایع دارویی ما اختلاف چندانی با صنایع دارو‌سازی دنیا ندارد؛ اما آنچه كه بر تفاوت كیفیت برخی دارو‌ها تأثیرمی‌گذارد، مواد اولیه‌ای است كه برای ساخت دارو‌ها استفاده می‌شود. معمولا اگر در ساخت داروها از مواد اولیه اروپایی و با كیفیت استفاده شود دارو‌ها با كیفیت خوب و تاثیر‎گذاری مشابه نمونه خارجی آن تولید می‌شود، اما اگر از مواد اولیه چینی و هندی استفاده شود- كه به نظر می‌رسد این اتفاق در تولید داروی داخلی می‌افتد- به طبع افت كیفیت خواهیم داشت و در نتیجه كیفیت داروهای آلمانی یا انگلیسی بالا‌تر خواهد بود.

چرا داروی ایرانی ارزان است

داروهای خارجی از نظر قیمت، تفاوت فاحشی با داروهای داخلی دارد. علت این موضوع مواد اولیه گران‌قیمت، بالا‌ بودن هزینه واردات و تعرفه‌های تعیین‌شده برای داروهای خارجی عنوان می‌شود.

اما درخصوص دارو هایی ایرانی سیاست‌های دولت برای تقویت بازار داروهای داخلی سبب می‌شود كه به بهای مشكلات اقتصادی و خدشه در كیفیت مواد اولیه، قیمت دارو پایین باشد.از این‌رو تاكنون بارها بحث ورشكستگی صنعت دارویی كشور مطرح شده است، با این تفاسیر لازم است با حمایت‌های دولتی خبرهای خوش پیشرفت‌های علمی در صنایع دارویی كشور به كیفیت داروی ایرانی نیز برسد.

در این‌ كه داروی داخلی كیفیتی استاندارد و قابل قبول دارد، شكی نیست و همه كارشناسان در این خصوص اتفاق نظر دارند، اما داروی ایرانی در مقایسه با داروی خارجی از لحاظ كیفی در یك سطح نمی‌گنجد كه مسلما حمایت‌های دولتی می‌تواند این سطح كیفی را تا صادرات داروی ایرانی به دنیا برساند.

منبع: جام جم آنلاین