1- به جای «تو و شما» جملات خود را با من شروع كنید. وقتی از فاعل من استفاده میكنید، مسوولیت احساستان را میپذیرید و احتمال اینكه همسرتان به حرف شما اهـمـیت بدهد، بیشـتر میشود و بنابراین بهتر است بگویید: «من عصبانی هستم»، «من به شما افتخار میكنم.»
2- از كلمات «همیشه و هرگز» استفاده نكنید. زیرا كلمات هرگز و همیشه بیش از اندازه قدرتمند هسـتند و طرف مقابل شما را خشمـگین میكند. مثلا میگویید «تو هـمـیشه دیـر میآیی.» «هیچوقت دست به سیاه و سفید نمیزنی.»
3- صحبت همسرتان را قطع نكنید. زمانیكه صحبتش را قطع میكنید، او را عصبانی میكنید و به او این احساس را میدهید كه كسی به حرف شما گوش نمیكند و برای آن ارزشی قایل نیست.
4- از ذهنخوانی پرهیز كنید. این مساله هنگامی است كه شما راجع به افكار و احساسات سایرین فرضیهای منفی میسازید. به عبارت دیگر شما برداشتهای خود را به دیگران نسـبت میدهید، تصور میكنید مردم اینگونه فكر میكنند عباراتی از قبیل: «تو میخواستی مرا اذیت كنی»، «تو دوستان مرا نمیپسندی» «تو میخواستی كاری بكنی كه من احساس گناه بكنم.»
5- رنجشهای قدیمی را از نو زنده نكنید. مسایلی كه قبلا شما را رنجانده است و به اندازه كافی در مورد آن مشاجره داشتهاید را مجددا مطرح نكنید.
6- از برچسب زدن و ناسزا گفتن خودداری كنید، مثلا از كلمات خودخواه، بیملاحظه و بدجنس خودداری كنید.
7- همسرتان را با دیگران مقایسه نكنید. اگر میخواهید مقایسهای در كار باشد او را با خودش مقایسه كنید.
8- در مواقعی كه میهمان دارید با همسرتان جنگ و جدال نكنید. حرمت همسرتان را نگه دارید و در حفظ شخصیتش بكوشید.
9- از طرح سوالهایی كه با «چرا» شروع میشوند، اجـتناب كنید. سوالهـایی كه با چـرا شـروع میشوند، میتوانند اثر مبارزهجویانه و سرزنشآمیز داشته باشند. مثلا چرا آن كار را كردی؟ یا چرا این طوری فكر میكنی؟ طرح اینگونه سوالها افراد را در حالت دفاعی قرار میدهد و در آنها مقاومت ایجاد میكند.
10- با طعنه و كنایه صحبت نكنید. با گوشه و كنایه صحبت كردن آفت زندگی و باعث تیرگی زندگی میشود.
منبع: روزنامه شرق
نظر شما