اغلب خانوادهها بر این باورند كه گز به دلیل دارا بودن انگبینهایی چون شیرخشت، ترنجبین، گز انگبین و عسل، یك شیرینی با خواص درمانی فراوان بوده و گاه آن را به مقدار زیاد یا به صورت مستمر استفاده میكنند.
اما به راستی گزهای صنعتی امروزی حاوی انگبین است؟ آیا مصرف مداوم این شیرینی توصیه میشود؟ وگزهای سبزرنگی كه این روزها با نام گز كمشیرین عرضه میشود واقعا رژیمی است؟
ارزش تغذیهای گز
به طور معمول برای تهیه گز از برخی انگبینها، سفیده تخم مرغ، شكر، برخی عرقیات (گلاب، عرق بیدمشك و...) و انواعی از مغزها استفاده میشود؛ البته این را بدانید، به دلیل آنكه استفاده از انگبینهایی چون ترنجبین و شیرخشت، موجب افزایش قیمت محصول میشود، اكثر تولیدكنندگان، شكر و تركیبات دیگری را جایگزین انگبینها میكنند بنابراین كالری گز بشدت افزایش یافته و این محصول از نظر تغذیهای و درمانی ارزش چندانی ندارد.
به طور معمول گزهای انگبیندار چند برابر بیشتر از گزهای معمولی ارزش داشته و تا حدودی درمانگراست. این گزها اگر حاوی شیرخشت و ترنجبین باشند مقوی معده، كبد و كلیههاست. باعث لینت مزاج شده (یبوست را بر طرف میكند) و به دفع صفرا كمك میكند. تببر خوبی بوده و خارش بدن را رفع میكند.
گزهای رژیمی
گز كمشیرین یا رژیمی نسل جدیدی از گز است كه از قندهای طبیعی ضعیفشدهای چون مانیتول، سوربیتول و ایزو مالت تهیه میشود.
این قندها برای متابولیزه (تجزیه شدن) در بدن نیاز به انسولین ندارد و برای افراد دیابتی مناسب است، اما در این میان جدیدترین شیرینكننده رژیمی، قند استحصالی از گیاهی با نام استویاست.
استویا گیاهی است كه در حال حاضر در برخی نقاط كشور كشت میشود و از قند استخراج شده آن برای شیرین كردن برخی محصولات قنادی از جمله گز استفاده میشود.
این قند معمولا بافت محصول را سبز رنگ كرده و بر خلاف شكر در اثر حرارت تغییر رنگ نداده و رنگ اصلی خود را حفظ میكند.
جالب آنكه كالری قند استویا برابر كالری شكر است، ولی به دلیل آنكه مزه آن چند برابر از شكر شیرینتر است مقدار بسیار كم آن میتواند حجم زیادی از محصول را شیرین كند، بنابراین میتوان گفت كه این قند تقریبا فاقد كالری بوده و موجب افزایش ناگهانی قند خون نمیشود.
این قند برخلاف شیرین كنندههای مصنوعی مثل آسپارتام، آسه سولفام پتاسیم و... اثرات مضر جانبی نداشته و در برابر حرارت پخت مقاوم است.
این شیرین كننده گیاهی حاوی ویتامینهای1 B2، B و املاح معدنی منیزیم، روی، كرم، سلنیوم، پتاسیم و سدیم بوده و میتواند تا حدودی ارزش تغذیهای گز را افزایش دهد، اما نكته قابل توجه آنكه اگر در گزهای رژیمی از عسل یا دیگر انگبینها استفاده شود، مقدار شیرینی و كالری محصول افزایش یافته و مصرف زیاد آن برای افراد چاق و دیابتی مضر است.
گز فلهای نخرید
هنگام خرید گز انواعی را كه درون بستهبندیهای بهداشتی بوده انتخاب و به تاریخ مصرف و مجوز بهداشت آن توجه كنید.
اكثر گزهایی كه به صورت فلهای عرضه میشود از مواد اولیه نامرغوب تهیه شده و اغلب مغزهای پسته و بادام به كار رفته در آن آلوده به سم خطرناك و سرطانزای آفلاتوكسین است.
گز را باید در محیط خشك و خنك به دور از حرارت و نور نگهداری كنید. میتوانید برای ماندگاری بیشتر گز را در یخچال یا فریزر قرار دهید.
نظر شما