در سالهای نهچندان دور، كاشت دندان برای بسیاری از بیمارانی كه مبتلا به بیماریهای شایع زمینهای چون بیماریهای قلبی ـ عروقی، دیابت، نارسایی كلیوی، پوكی استخوان، بیماریهای تیروییدی و آرتریت روماتوئید بودند، امكانپذیر نبود و این بیماران مجبور به استفاده از پروتزهای متحرك با مشكلات خاص خود بودند.
اما امروزه با پیشرفت ایمپلنتها، قدرت اتصال آنها به استخوان افزایش یافته و این امكان فراهم شده كه بیمارانی با مشكلات زمینهای بتوانند درمان ایمپلنت را انجام دهند.
دكتر آرش خجسته، استادیار بخش جراحی دهان و فك و صورت دانشگاه علوم پزشكی شهید بهشتی در گفتوگو با «جامجم» میگوید: در صورتی كه بیمار دارای هرگونه بیماری كنترلنشدهای باشد، امكان جراحی ایمپلنت وجود نخواهد داشت، اما با كنترل بیماری زمینهای، این امكان فراهم خواهد شد.
چه كسانی میتوانند دندان بكارند
متقاضی ایدهآل برای كاشت دندان یا ایمپلنت كسی است كه از نظر سلامت عمومی در شرایط مناسبی باشد و میزان استخوان كافی برای نگهداری ایمپلنت و لثههای سالم و عاری از التهاب برای نگهداری ایمپلنت داشته باشد. همچنین ارزیابی درست ناحیه بیدندانی، انتخاب نوع ایمپلنت و جراحی آن در دستیابی به نتیجه مطلوب در كاشت دندان تعیینكننده است.
در حال حاضر تنها گروههایی كه برای كاشت دندان مناسب نیستند، شامل بیمارانی است كه به نوعی دچار ضعف سیستم ایمنی هستند، به عنوان مثال بیمارانی كه رادیوتراپی داشتهاند، به مدت دو سال نمیتوانند ایمپلنت كنند. همچنین افرادی كه به سیگار (بیش از پنج سیگار در روز) و مواد مخدر اعتیاد دارند، نمیتوانند كاشت دندان داشته باشند.
پس برای رسیدن به نتیجه مطلوب در كاشت دندان داشتن لثهای سالم با خونرسانی مناسب و سیستم ایمنی مناسب ضروری است.
بیماران خاص
دكتر خجسته میافزاید: بیمارانی كه دچار بیماریهای سیستمیك چون بیماریهای قلبی ـ عروقی هستند، در صورتی كه مشكلات قلبیشان، از نارسایی عروق كرونر گرفته تا فشار خون و... كنترل شده باشد و تحت مشاوره پزشكی قرار گرفته باشند، میتوانند جراحی ایمپلنت كنند.
این جراح فك و صورت میگوید: طی درمان ایمپلنت در بیماران دیابتی علاوه بر مشكلات زمینهای، احتمال مشكلات موضعی نیز در ناحیه جراحی وجود خواهد داشت. در این بیماران كنترل سطح قند خون، حداقل سه ماه قبل از ایمپلنت لازم است. این بیماران حتی پس از جایگذاری ایمپلنت نیز در خطر ایجاد مشكلات پس از درمان خواهند بود. همچنین رعایت بهداشت دهان و كنترل سطح قند خون از نكات بسیار مهم در این دسته از بیماران است.
جراحان فك و صورت تاكید میكنند كه در بیماران مبتلا به آرتریت روماتویید كه سالهای زیادی از داروهای كورتیكواسترویید استفاده میكنند، عواملی مانند افزایش قند خون و كاهش تراكم استخوان موجب افزایش مشكلات پس از كاشت ایمپلنت خواهد شد.
پوكی استخوان مانعی برای ایمپلنت نیست
به گفته دكتر خجسته، توجه به داروهای مصرفی بیماران دارای پوكی استخوان، یا كاهش تراكم استخوان از نكات بسیار مهمی است كه در جراحی ایمپلنت باید به آن توجه شود.
این پزشك متخصص تاكید میكند: این بیماران اغلب به جز كلسیم، از داروهای خاص دیگری نیز استفاده میكنند كه به صورت هفتهای یكبار تجویز میشود و اغلب به علت عدم آشنایی بیماران با داروهای مكمل كلسیمی اشتباه گرفته میشود. این داروها به علت عوارض مخرب روی استخوان فك، از رژیم دارویی بسیاری از كشورها در حال حذف شدن است. باید توجه كرد در صورتی كه این دسته از بیماران بیش از سه سال از این دسته دارویی استفاده كرده باشند، باید با پزشك معالج در ارتباط با قطع یا جایگزینی این دسته دارویی مشورت شود و در صورت امكان تا سه ماه درمان دارویی آنهابه تعویق بیفتد.
كاشت دندان در استخوان تحلیل رفته، ممنوع
متخصصان كاشت دندان میگویند: در بیمارانی كه مشكلات و بیماریهای سیستمیك ندارند نیز ممكن است كه استخوانهای فك پس از كشیدن دندان، تحلیل برود كه این میزان در سال اول پس از كشیدن دندان بیشتر از سالهای بعد است. در افرادی كه استخوان تحلیل رفته و نیاز به جایگزینی ایمپلنت دارند درمان موفق ایمپلنت میسر نخواهد شد، مگر با بازسازی استخوان، كه این امر بر جایگزینی ایمپلنت اولویت دارد.
دكتر خجسته اضافه میكند: جایگزینی استخوان، یعنی یك نسج زنده اغلب دشوارتر از جایگزینی دندان است. در صورتی كه به این امر توجه نشود ایمپلنت، چه به صورت فوری چه به صورت تاخیری حتی پس از چند سال دچار مشكل خواهد شد.
نظر شما