گزارشی که چند روز پیش شرکت کنترل کیفیت هوای تهران منتشر کرده است نشان میدهد در ده ماهه گذشته تهران تنها دو روز هوای پاک داشته است! اگر رییس سازمان محیط زیست مدنظرش تعداد روزهای هوای سالم بوده است، اوست که اعداد و ارقام کیفیت «پاک بودن» و «سالم بودن» هوا را با هم اشتباه گرفته نه رسانههایی که از تاثیرات مخرب آلودگی هوا سخن راندهاند.
محمدجواد محمدیزاده، رییس سازمان محیط زیست کشور در مراسم افتتاح مرکز کنترل و پایش محیط زیست کشور با گلایه از برخی رسانهها که وضعیت زیست محیطی کشور را سیاه نشان میدهند گفته است با افتتاح این مرکز و انتشار اطلاعات شفاف و واقعی نوبت آن رسیده است که این رسانهها از مردم عذرخواهی کنند. نکته عجیب اما این که معاون رییس جمهور نگفته است با افتتاح این مرکز کدام بخش از اطلاعرسانی اصحاب رسانه در مورد معضلات و بحرانهایی زیست محیطی کشور غلط از آب درآمده است؛ معضلاتی که اتفاقا با وجود تلاش رسانهها برای جلب توجه مسئولان به آنها بسیاری از آنها هنوز به قوت خود باقی ماندهاند. محمدیزاده برای مثال گفته است که رسانههایی که تیتر میزدند «فقط سه روز هوای پاک در تهران وجود داشته است» حال با راهاندازی این مرکز باید عذرخواهی کنند؛ این در حالی است که گزارشی که دو روز پیش شرکت کنترل کیفیت هوای تهران منتشر کرده است نشان میدهد در ده ماهه گذشته تهران تنها دو روز هوای پاک داشته است!
اگر رییس سازمان محیط زیست مدنظرش تعداد روزهای هوای سالم بوده است، اوست که اعداد و ارقام کیفیت «پاک بودن» و «سالم بودن» هوا را با هم اشتباه گرفته نه رسانههایی که از تاثیرات مخرب آلودگی هوا برای آگاهسازی شهروندان و توجه بیشتر مسئولان سخن راندهاند. اینکه با چه معیاری ریاست سازمان محیط زیست کشور چنین قضاوتی را درباره کار رسانهها میکند جای شگفتی دارد.
خشکی دریاچه ارومیه تنها تا زمانی که رسانهها به آن میپرداختند برای مسئولان اهمیت داشت، اما خیلی زود بحران این دریاچه از یاد همه رفت...
ریاست سازمان محیط زیست به جای آنکه به دلیل توجه رسانهها به مسائل زیست محیطی که برخی از آنها میتوانند به یک بحران برای طبیعت ملی تبدیل شوند؛ مانند جاده ابر و خطر از دست رفتن بخشی از این جنگل و یا احداث جاده گزوئیه که حیات یکی از نادرترین گونههای جانوری ایران یعنی یوزپلنگ ایرانی را به خطر انداخته، قدردان رسانهها باشد، به راهاندازی مرکز کنترل و پایش محیط زیست کشور میبالد که به قول او رسانهها میتوانند اطلاعات دقیق و درست را از آن بگیرند تا به زعم وی به ورطه سیاهنمایی نیفتند. گویا محمدیزاده فراموش کرده است که نقش رسانهها تنها گرفتن اطلاعات رسمی و موردپسند این سازمان و انتشار آنها نیست. وقتی مردم محلی با پیشقراولی نماینده مجلس به جان 140 اصله درخت جنگل ابر میافتند و گزارشها و خبرهای آن در رسانهها منعکس میشود وظیفه این سازمان است که با تکیه بر این گزارشها، واکنشی محکم و فوری نشان دهد نه اینکه رسانهها را متهم به بدجلوه دادن وضعیت محیط زیست کشور کند.
آنچه که جای تاسف دارد اینکه در تمام روزهایی که رسانهها از به خطر افتادن بخشی از محیط زیست کشور در نتیجه بیمبالاتی برخی نهادها و ارگانهای دولتی نوشتهاند؛ این سازمان با موضعی منفعل به جای آنکه در جبهه طبیعت و دوستداران آن قرار گیرد، با انفعال خود چراغ سبز تخریب و پیشروی بیشتر را به متخلفان داده است. این ضعف در مهمترین دستگاه دولتی حافظ منافع زیست محیطی کشور در برخی موارد فراتر از انفعال بوده و خود این سازمان در نقش کنشگری منفی وارد شده و تصمیماتی را اجرایی کرده که نتیجه آن جز ضربه به طبیعت و زیستبوم کشور چیز دیگری نخواهد بود. موافقت با واگذاری جزایر ارزشمند هندورابی، فارور و فارورگان به منطقه آزاد کیش یکی از نمونههای این سیاستهای ضد محیط زیستی این سازمان بوده که ریاست این سازمان ترجیح داد تا به جای تلاش برای مقاومت در برابر برخی زیادهخواهیهای فرصتطلبان، با اعمال تغییرات مدیریتی در سطح معاونان خود، منتقدان جدی این اقدام را نیز از خود دور سازد.
محیط زیست کشور سرمایهای ملی است که نه تنها از آنِ مردمان امروز جامعه که متعلق به نسلهای آینده نیز میباشد و در قبال آن هر کدام از اعضای جامعه مسئولند؛ از رسانهها گرفته تا مسئولانی که به واسطه مسئولیتشان باید پاسخگوی برخی مشکلات و معضلات این حوزه نیز باشند. شایسته نیست در شرایطی که وضعیت محیط زیست کشور چندان مساعد نیست، ریاست مسئولترین سازمان کشور در این زمینه در عوض تلاش برای رسیدگی به موارد رسانهای شده زیست محیطی، انگشت اتهام را به سوی رسانهها دراز کند.
منبع: پایگاه خبری قانون
نظر شما