وی به توضیح تظاهرات ناشی از بیماری پاركینسون پرداخت و گفت: كندی در حركات، راه رفتن و غذا خوردن، لرزش در اندام‌ها كه عمدتا در هنگام استراحت رخ می‌دهد، سفتی عضلانی، زمین خوردن‌های مكرر كه گاها منجر به ایجاد شكستگی‌هایی می شود و همچنین قفل شدن پاها از جمله نشانگان ابتلا به این بیماری است.امیری اضافه كرد: البته صرف لرزیدن پاها و دست‌ها مقدمه ابتلا به پاركینسون نیست، بلكه یك فرد مبتلا به این بیماری باید مجموعه‌ای از علائم را داشته باشد. اما می‌توان گفت شایع‌ترین علت لرزش دست و پا در سالمندان بیماری «ترمور اسانسیل» است.این متخصص مغزو اعصاب با بیان این كه عوارض ناشی از سن شایع‌ترین علت ابتلا به پاركینسون است، عنوان كرد: ضربات مغزی، برخی بیماری‌های متابولیك و ارثی مغزی نیز می‌توانند زمینه‌ساز ابتلا به این بیماری باشند.
وی با بیان این كه پاركینسون در افراد بالای 65 سال بیشتر مشاهده می‌شود، اظهار كرد: نوعی از پاركینسون ناشی از مصرف داروهاست. داروهای روانگردان و اعصاب روان از این دسته‌اند كه با مصرف آنها دوپامین مغز كاهش نمی‌یابد، بلكه داروها مانع از اثربخشی دوپامین می‌شوند وبا قطع این داروها علائم برگشت پیدا می‌كنند.امیری در ادامه درباره «پاركینسون در جوانان» توضیح داد: به ندرت در افراد زیر 40 سال بیماری پاركینسون دیده می‌شود كه علت آن بیماری‌های ارثی و اختلالات ژنتیكی است. البته علاوه بر درمان‌های دارویی به كمك روش‌های جراحی و قرار دادن وسایلی در مغز به منظور رفع علائم موسوم به DBS (تحریك عمقی مغز) نیز می‌توان افراد زیر 50 سال را درمان كرد.این متخصص مغز و اعصاب درباره نرخ ابتلا به این بیماری در كشور توضیح داد: آمار دقیقی در این خصوص وجود ندارد اما به نظر می رسد شیوع این بیماری در افراد بالای 65 سال سن، یك نفر به ازای هر 650 تا 700 نفر است. به عبارتی نیم درصد افراد بالای 65 سال به پاركینسون مبتلا هستند.امیری ادامه داد: علاوه بر درمان‌های معمول، رژیم غذایی مناسب و انجام فعالیت فیزیكی مناسب به اندازه دارو موثر است. توصیه ما به مبتلایان به پاركینسون انجام دو بار پیاده روی و نرمش در روز به مدت نیم ساعت است.
نظر شما