مسئولان حوزه بهداشت و سلامت كشور، همیشه در گفتوگوهای رسانهای خود توجه به سالمندان را وظیفه اصلی خود می دانند، اما آنچه در جامعه میبینیم حقیقت دیگری را نشان میدهد. مثلا همین دو روز پیش وزیر بهداشت در بوستان ولایت گفت:« امسال هفته سلامت به نام سالمندی و سلامت و طول عمر بیشتر نامگذاری شده چرا که سالمندان چشم و چراغ کشورند.» اما برخی كارشناسان معتقدند كه در عمل سالمندان به هیچ وجه چشم و چراغ كشور نیستند، نمونهاش دكتر زالی كه روز گذشته به ایسنا گفت:«با توجه به این که دوران سالمندی در جامعه ما در تقارن با دروان بازنشستگی است و از آنجا که ظرفیتهای مناسب شغلی برای جامعه بازنشستگان کشور و سالمندان تعریف نشده، علاوه بر آسیبهای جدی درآمدی، شاهدیم که به دلیل کاهش قدرت پرداخت سالمندان و افزایش هزینههای جاری بحث استرسهای اجتماعی و اقتصادی در این گروه سنی فزونی مییابد. ثابت شده است که از نظر فیزیولوژی اساسا استرس میتواند پدیده سالمندی، عوارض ناشی از سالمندی و برخی از بیماریهای خاص سالمندی را تشدید کند.
متاسفانه در حال حاضر در جامعه بازنشستگی کشور بروز اختلالات روانی، افسردگی، اضطرب، کاهش امید و نشاط اجتماعی را شاهد هستیم و این منجر خواهد شد که بار بیماریهای روانی در جامعه سالمندی تغییر کند؛ اختلالاتی که درمانشان در این دوران سنی سختتر است. این موضوع نشان دهنده آن است که علاوه بر تامین مبانی مستقیم سلامت برای جامعه سالمندی، اگر سایر جنبههای اجتماعی، اقتصادی و کیفیتی برای جامعه سالمندی در کشور تعریف نشود، هرگونه مداخلهای در این عرصه کارآمد نخواهد بود.» اگر بخواهیم فهرستی از مشكلات سالمندان كشور تهیه كنیم، مثنوی هفتاد من كاغذ خواهد شد، اما در مروری كوتاه دكتر زالی این موارد را مطرح میكند:« متاسفانه به نظر میرسد به دلیل جزیرهای بودن فعالیت برخی از مراکز تصمیمگیر در حوزه سالمندی، یک رویکرد جامع، فراگیر و سیستماتیک به پدیده سالمندی را شاهد نیستیم. به عنوان مثال همان اندازه که بحث درمانهای سالمندی از اهمیت خاصی برخوردار است، تغییر فضاهای فیزیکی شهری، فراهمسازی تسهیلات ترافیکی و ترددی و فراهمسازی محیطهایی با کاهش خطرات محیطی برای گروه سالمندی نیز از اهمیت بسزایی برخوردار است. نمیتوان در مورد پدیده سالمندی در جامعه ایرانی به ویژه در کلانشهرها از برنامهریزی صحبت کرد اما به طور مثال به آلایندههای صنعتی و آلودگی هوا که بیشترین مخاطرات را در گروه سنی سالمندان ایجاد میکنند، بی توجه بود.»
کارشناسان در شرایطی نسبت به وضع زندگی سالمندان هشدار میدهند که بر اساس آمارهای سال 85 بیش از 7 درصد جمعیت كشور یعنی بیش از 5 میلیون نفر را سالمندان تشكیل میدهند که از این جمعیت حدود 2میلیون و 738 هزار نفر را زنان و 2 میلیون 760هزار نفر را مردان تشكیل میدهند و پیش بینی میشود جمعیت سالمندان كشور تا سال 2050 به 25 میلیون نفر افزایش یابد. از این گذشته اواخر سال گذشته خبر رسید كه قرار است «سند سلامت رفاه و منزلت سالمندان ایرانی» تصویب شود، همین خبر ساده كه معلوم نیست اجرا شدنش كدام گره سالمندان را باز كند، توانست نقطه امیدی برای سالمندان شود. دکتر مرضیه وحید دستجردی، وزیر بهداشت تصویب این سند را برای حفظ سلامت، كارآیی، استقلال، كرامت و منزلت اجتماعی سالمندان لازم دانست و گفت:« ارائه خدمات بهداشتی در تمام سطوح پیشگیری، تشخیص به موقع، درمان و خدمات توانبخشی، ایجاد مراكز حمایت از خودمراقبتی، ایجاد مراكز مراقبت در منزل و مراكز خدمات روزانه و همچنین ارائه خدمات رفاهی اجتماعی برای سالمندان با مشاركت شهرداری، سازمان بهزیستی و سازمان صدا و سیما با هدف پررنگتر دیدن سالمندان و تقویت نگرش مثبت در جامعه و اقدامات انجام شده با ارگانهای دیگر بخشهایی از سطوح ارائه خدمات به سالمندان است كه به صورت جامع و كامل در پیش نویس سند ملی سلامت سالمندان دیده شده است.» با این حال، سند سلامت سالمندان در انتظار طرح و تصویب در مجلس است و شاید تصویب آن در هفته سلامت كه امسال به نام سالمندان سند خورده، بتواند هدیه كوچكی به سالمندان جامعه باشد، شاید!
منبع: تهران امروز
نظر شما