وی در تعریف آشیانه خلوت اظهار داشت: این حالت برای سالمندانی پیش می‌آید که پس از تجربه یک زندگی شلوغ و پرجمعیت در این دوره از زندگی فرزندان خود را دیگر در کنار خود ندارند و آنها کمتر به والدین خود اهمیت می‌دهند.این روانشناس خاطرنشان کرد: دوره سالمندی دوره‌ای است که افراد به خاطر شرایط سنی خود در انجام برخی امور ناتوان یا کم توان می‌شوند و این دوره، دوره بازنشستگی و استراحت افراد است. اما ما نیازمند تجربه سالمندان هستیم و نباید آنها تصور کنند که دیگر در زندگی ما جایگاهی ندارند.وی تصریح کرد: ما با مشارکت گرفتن از سالمندان می‌توانیم از تجارب آنها در زندگی خود استفاده کنیم،‌ مثلاً در جامعه کنونی که والدین وقت کمی برای تربیت فرزندان خود دارند می‌توان فرزندان را به خانه پدربزرگ‌ و مادربزرگ فرستاده و به نوجوانان اجازه داد که برای یک یا ۲ روز نزد آنها بمانند.ناظمی تأکید کرد: مسلماً‌ وجود نوه‌ها در کنار پدربزرگ‌ها و مادر بزرگ‌ها می‌تواند به سالمندان این امید را بدهد که تجربه‌های آنها هنوز به کار می‌آید و روحیه آنها را برای ادامه زندگی سالم بالا ببرد و همین موضوع به بهبود وضعیت بهداشت روان آنها کمک می‌کند، از سوی دیگر خلاء تربیتی نوجوانان را به نوع مطلوبی جبران کند.