وی اضافه كرد: دندان درآوردن كودكان روندی است كه معمولا از چهار ماهگی تا حداكثر 12 ماهگی اتفاق می افتد.غلامی گفت: زود دندان درآوردن مزایا و معایب خود را دارد، از یك سو كودك می تواند غذای تكمیلی را زودتر شروع كند و از سوی دیگر دندان هایش زودتر در معرض پوسیدگی قرار می گیرد.وی تصریح كرد چنانچه كودكی در 10 ماهگی یا یك سالگی، حتی یك دندان هم در نیاورده، باید توسط پزشك متخصص مورد بررسی قرار گیرد.غلامی، برخی عوامل مثل كمبود كلسیم، كم كاری تیروئید یا برخی بیماری هایی كه زمینه استخوانی دارد را از عوامل تاخیر در روند رشد دندان كودكان برشمرد و گفت: گاه عوامل ژنتیكی در این زمینه تاثیرگذار است.

وی با بیان اینكه زبان زدن دندان های شیری و ریشه دندان های اصلی منجر به كج شدن، دندان ها بخصوص دندان های جلویی می شود، افزود: همچنین زبان زدن ریشه دندان و یا محل دندان شیری، علت اصلی فاصله دار شدن دندان های جلویی كودكان است.غلامی اضافه كرد: بسیاری از كودكان پس از آن كه دندان های شیری خود را از دست دادند، حین رشد كردن دندان های اصلی با زبان زدن باعث بروز این مشكل می شوند.وی گفت: بسیاری از این افراد در سنین بزرگسالی باید برای ترمیم دندان هایشان نزد دندانپزشك بروند.

این جراح و متخصص بیماری های لثه و ایمپلنت اضافه كرد: زبان زدن تنها باعث فاصله دار شدن دندان ها نمی شود، بلكه می تواند باعث خونریزی، عفونت، لب پر شدن و شكستن دندان ها و ایجاد آفت در دهان شود.غلامی گفت: زبان زدن دندان و یا لثه ها یكی از عادات غلط كودكان است كه سبب می شود تا مسیر رشد دندان منحرف شود.وی تاكید كرد والدین باید كودكان خود را از زبان زدن به لثه ها باز دارند و اجازه دهند تا دندان های شیری به صورت طبیعی لق شده و بیفتد.