وی، نبود فرهنگ مناسب در همکاری را از دلایل عمده پس رفت دانشگاهها عنوان و تصریح کرد: این گونه همکاری‌ها نباید در حد نشست های ادواری باقی بماند.محققی، ارتقاء شاخص های بهداشت و سلامت را حاصل اقدامات و برنامه ریزی های این مجموعه‌های دانشگاهی برشمرد و گفت: با توجه به محدودیت منابع و وجود مشکلات و معضلات مشترک با همکاری مناسب می توان شاهد ارتقا نظام سلامت در کشور بود.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از فارس ؛ معاون آموزشی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی خاطرنشان ساخت: همکاری دانشگاههای قطب به معنی ادغام سیستم آموزشی نیست بلکه این امر باعث اجرای پروژه های عظیم در حوزه سلامت می شود.محققی، با بیان اینکه شاخص امید به زندگی در ابتدای انقلاب اسلامی 40 سال بود، اظهار داشت: پیش بینی می شود با توجه به اقدامات و فعالیتهای صورت گرفته طی چند سال آینده شاخص امید به زندگی به 80 سال ارتقا یابد.
وی بیان داشت: رسیدن به این هدف نیازمند برنامه‌ریزی و تدابیر مناسب است.محققی توانمندی نیروهای انسانی را مهمترین عنصر دستیابی به اهداف مورد نظر دانست و گفت: اصلاح زیر ساخت ها، تربیت نیروی انسانی و تامین امکانات بهداشتی از دیگر عوامل دستیابی به اهداف حوزه سلامت است.در این جلسه جلوگیری از هدر رفت منابع، تبادل اطلاعات ،اجرای پروژه های تحقیقاتی مشترک و نیز تشخیص و جلوگیری از شیوع برخی از بیماریها در جامعه، از مهمترین مزیتهای همکاری دانشگاههای قطب دانشگاه علوم پزشکی عنوان شد.
نظر شما