بر اساس گزارشی که از دانشگاه ماین ایالات متحده رسیده، صنعت تولید سیب زمینی در این شهر می‌تواند با استفاده از نشاسته گیاهی و بدون نیاز به نفت خام و سایر مشتقات نفتی، به یکی از تولیدکنندگان بیوپلاستیک (پلاستیک با منشأ گیاهی)، تبدیل شود.
بر اساس این گزارش، بیوپلاستیک که در صنعت تولید فرش، تولید منسوجات مورد نیاز در اثاث منزل و بطری‌های پلاستیکی قابل بازیافت، قابل استفاده است، طرفداران زیادی پیدا کرده و کشورهایی مثل بریتانیا و ژاپن، برای دستیابی به ظروفی از جنس سیب‌زمینی یا ظروف نقره‌ای پلاستیکی از سیب‌زمینی، از این تکنولوژی که بر پایه سیب‌زمینی بنا شده، بهره می‌گیرند.
هفته گذشته، محققان، کارشناسان محیط‌زیست و سایر صنعتگران این کشورها، طی جلسه‌ای به این نتیجه رسیدند که تبدیل سیب‌زمینی به پلاستیک می‌تواند باعث ایجاد انگیزه‌های تکنولوژیکی و اقتصادی در کارخانه‌دارها و کشت‌کنندگان سیب‌زمینی شود.
دان فلنری، مدیر اجرایی شرکت تولید سیب‌زمینی ماین، می‌گوید: این امر، به عنوان اولین قدم برای افتتاح بازارهای جدید در زمینه عرضه محصولات کشاورزی محسوب می‌شود و درهای دنیایی تازه را به روی صنعت کشاورزی باز می‌کند.
او می‌گوید: زمین‌های اضافی زیادی در این ایالت وجود دارد که می‌توان برای تولید بیوپلاستیک، بدون اینکه کوچکترین صدمه‌ای به تولیدات غذایی فعلی وارد شود، در آنها کشت و زرع کرد.
در بخش آروستوک نیز، زمین‌هایی برای کشت گیاهان بیوپلاستیک وجود دارد که به گفته سخنگوی این بخش، می‌تواند این ایالت را به اوج تولید انواع محصولات با منشأ گیاهی، هدایت کند.
همچنین مسئولان کارخانه منسوجات اینترفیس گیلفورد، پیشگام در تولید پارچه از پلاستیک بازیافت‌شده و غله، وجود چنین گیاهی را در بدنه صنعت، جالب می‌دانند.
این کارخانه، که از تولیدکنندگان فرش و منسوجات است، سال گذشته توانست امتیاز استفاده از سیب‌زمینی‌های موسسه تکنولوژی ماین را به جای ذرت‌هایش، بخرد. در واقع همین فروش امتیاز است که بودجه انجام تحقیقات در دانشگاه ماین را تامین کرده‌است.
وندی پورتر نیز، مدیر اداره محیط‌زیست اینترفیس، هزینه گیاهان بیوپلاستیک را حدود 50 میلیون دلار تخمین زده و گفته است: قدم بعدی در اجرای این امر، کار کردن روی جزئیات تکنیکی این عملیات و کشف مکانی مناسب برای این کار است.
بسیاری از کارخانجات موجود در ایالت ماین، از پلاستیک‌هایی که از سیب‌زمینی تولید می‌شوند، استقبال کرده‌اند و خواستار جایگزین کردن این تکنولوژی شده‌اند؛ یکی از آنها در حال حاضر از پلاستیک با پایه ذرت، برای تولید دیسکت استفاده می‌کنند اما همگی آنها، بیوپلاستیک را ترجیح می‌دهند چرا که این نوع پلاستیک، ضد حساسیت و قابل بازیافت است و همچنین، دردسر کمتری در صنعت کمپوست (تولید کود) ایجاد می‌کند.
نمایندگان چند گروه از مدافعان صنایع بدون آلودگی از جمله مایکل بلیوو، مدیر اجرایی مرکز استراتژی‌های سلامت محیط‌زیست، با اشاره به سودهای اقتصادی و محیط‌زیستی پلاستیک‌هایی که از سیب‌زمینی تهیه می‌شوند، می‌گویند: ما اینجا هستیم تا دنیایی بدون آلودگی ایجاد کنیم، چرا که سیب‌زمینی‌های تولید شده در ماین، می‌توانند جایگزین مواد سمی پتروشیمیایی شوند.
نظر شما