سلامت نیوز: بدون شك قلب تاثیر گذارترین عضو بدن ماست زیرا خون حاوی اكسیژن را به همه عضوها می رساند. معمولا وقتی یك لخته خون موجب انسداد جریان خون در رگ خون رسان عضله قلب می شود، قسمتی از عضله قلب تخریب شده یا آسیب می بیند و این معضل می تواند كشنده باشد.

در گذشته حمله قلبی بسیار كشنده بود ولی امروزه به دلیل آگاهی بیشتر از علایم، نشانه ها و درمان های پیشرفته تر، بسیاری از افرادی كه دچار حمله قلبی می شوند، زنده می مانند. شیوه زندگی سالم می تواند ریسك فاكتورهایی كه باعث تنگی شریان های خون دهنده قلب می شود را كنترل كرده و شما را در اولین حمله قلبی و حمله های بعدی محافظت كند. همچنین واكنش و عملكرد سریع باعث نجات بسیاری از زندگی ها می شود.

حمله قلبی وقتی روی می دهد كه راه جریان خون به قلب به طور نسبی یا كامل مسدود می شود. از این رو، در طول اولین ساعت بروز علایم حملات قلبی است كه داروهای بازكننده لخته های خون و دیگر درمان ها مانند آنژیوپلاستی در باز كردن شریان های مسدود شده و به جریان انداختن خون بیشترین تاثیر را دارند. هر چه شریان زودتر باز شود و خون در رگ های بسته شده جریان یابد درمان بهتر خواهد بود و بیمار زنده خواهد ماند. اما متاسفانه از هر پنج بیمار حمله قلبی فقط یك نفر به موقع به اورژانس بیمارستان رسانده می شود تا به موقع از درمان های موثر بهره مند شود.

اغلب حمله های قلبی در نتیجه جمع شدن موادی به نام پلاك در دیواره های درونی شریان های كرونری (رگ های خون رسان) رخ می دهد. رگ های كرونر، اولین رگ هایی هستند كه از آئورت منشعب می شوند و خون رسانی به خود قلب را در تمامی سطوح به انجام می رسانند.

رسوب چربی در امتداد آنها یكی از دلایل اصلی انسداد جریان خون قلب است. حمله قلبی هنگامی رخ می دهد كه لخته ای به حد كافی بزرگ در شریان تنگ شده به وسیله پلاك ایجاد می شود و همه یا بیشتر جریان خون در آن شریان را قطع می كند.

تحقیقات انجام شده در دانشگاه بوفالو نیویورك نشان می دهد كه ایجاد لخته به علت پارگی پلاك رخ می دهد. در این حالت لخته ای روی سطح پلاك تشكیل می شود. این لخته می تواند باعث انسداد كامل جریان خون شود. آسیب دیدن بخشی از عضله قلب باعث می شود كه قلب نتواند تلمبه كردن خون را به خوبی انجام دهد. در این حالت ممكن است درد یا ناراحتی قفسه سینه، بازو، پشت یا فك؛ تنگی نفس یا سایر علایم بروز كند. اگر انسداد شریان در طول چند ساعت برطرف نشود، بخشی از عضله آسیب دیده قلب خواهد مرد و بافت جوشگاهی جای آن را خواهد گرفت.

فاكتورهای مشخصی كه عوامل خطرسازی كرونری نامیده می شوند، ریسك حمله قلبی را بالا می برند. این فاكتورها باعث تشكیل ناخواسته و رسوبات آترواسكلروز شده كه شریان های بدن از جمله قلب را تنگ می كنند. عوامل خطرسازی بیماری كرونری عبارتند از: فشار خون بالا، سطح بالای كلسترول خون، سیگار كشیدن، كم تحركی، چاقی، دیابت، استرس و سابقه خانوادگی به حمله قلبی.

در این میان عواملی كه قابل تغییر نیستند هم عبارتند از:
عوامل ارثی: بیشتر بیماری های قلبی و عروقی دارای سابقه خانوادگی هستند
جنسیت: مردان به خصوص در سنین پایین تر شانس بیشتری برای ابتلا دارند
سن: اكثر حملات قلبی در افراد بالای 65 سال سن، رخ می دهد
عواملی هم كه قابل تغییر هستند عبارتند از:
سیگار كشیدن: سیگاری ها دو برابر بیشتر در معرض خطر قرار دارند
فشار خون بالا: چون سبب افزایش كار قلب می شود
كلسترول بالای خون: سبب رسوب در دیواره شریان می شود

علایم حمله قلبی:
حمله قلبی معمولا به طور ناگهانی روی می دهد و در هر مكانی ممكن است، اتفاق بیفتد. بسیاری از افرادی كه دچار حمله قلبی می شوند علایم و نشانه های اخطاردهنده (آنژین) را ساعت ها، روزها یا هفته ها قبل نشان می دهند.
زودرس ترین علامت پیش بینی كننده حمله قلبی دردی است در قفسه صدری كه به طور مكرر با حركت و فعالیت شروع شده و با استراحت برطرف می شود. برخی از حملات قلبی ناگهانی و شدید هستند، اما اكثر آنها به آهستگی آغاز می شوند و با درد یا ناراحتی خفیفی همراه هستند.
احساس ناراحتی، فشار، پری یا درد در مركز قفسه سینه كه بیش از چند دقیقه به طول انجامیده یا رفع شده و دوباره برگردد و نیز احساس درد یا ناراحتی در یك یا هر دو بازو، پشت، گردن، فك یا معده از مهم ترین علامت های شكل گیری حمله قلبی هستند.
    
منبع: روزنامه کیهان