سلامت نیوز : از مشاوره چه انتظاری دارید؟ به احتمال فراوان پاسخ ها متنوع است. برخی برای درددل کردن، برخی برای پیدا کردن راه حل مشکلشان، بعضی برای تجربه کردن آن چه فقط از آن شنیده اند و بعضی هم برای این که تمام راه های موجود را رفته باشند به سراغ مشاوره می روند. با این که مشاوره تحصیلی سال هاست، در میان مردم رواج دارد اما مشاوره ازدواج، خانواده، شغلی و تربیتی هنوز به عقیده برخی افراد یک راهکار جانبی است که در نبود آن هم مسائل حل می شود.

وی مراجعه به مشاور را یکی از راهکارهای حل مشکل برقراری ارتباط با نوجوان می داند و می گوید: بسیاری از اوقات والدین که از دست نوجوانشان به تنگ آمده اند، نزد مشاور می آیند تا مشکلشان حل شود. درخواست واقعی آن ها از مشاور این است که فرزندشان را تغییر دهد بدون این که لازم باشد در رفتار خود تغییری بدهند. پدری را تصور کنید که نزد مشاور می رود تا مشکل تمایل افراطی فرزند نوجوانش را به انجام بازی های رایانه ای حل کند.وی می خواهد ببیند آیا مشاور می تواند کاری کند که رفتار پسرش تغییر کند یا خیر و در واقع خود را بخشی از مشکل یا راه حل نمی شمارد. طرز برخورد وی با مشکل پسرش مانند واکنش نسبت به وسیله ای است که خراب شده است و باید آن را به تعمیرکار مربوطه سپرد تا درست شود. بیشتر والدین در مقابل این پرسش که آیا حاضرید برای فرزندتان هزینه کنید پاسخ مثبت می دهند اما اگر از والدی بخواهیم به جای صرف هزینه مالی، چند ساعت از کار روزانه خود را کم کند یا تغییری در برنامه های روزانه خود بدهد تا ساعات بیشتری در کنار خانواده خود باشد، با اما و اگر پاسخ می دهد و یا آن را ناممکن می داند. به علاوه نمی تواند دریابد که چرا مشاور نمی تواند به تنهایی این مشکل را حل کند. والدین تنها زمانی حاضر می شوند نزد مشاور بیایند که احساس کنند می توانند با انداختن مسئولیت به گردن مشاور خود را از پرداخت هزینه های بیشتر که همانا زمان، پول و انرژی است، معاف کنند!

دکتر پژوهنده با طرح این پرسش که به راستی چرا پرداخت هزینه این قدر برای عده ای از مردم دشوار است، تصریح می کند: واقعیت این است که این افراد تعریف درستی از اقتصاد ندارند. آن ها نمی دانند که مال و دارایی به معنای واقعی کلمه چیزی است که سبب آرامش انسان می شود. افرادی که بیشتر کارکردن و بیرون از خانه ماندن را برای کسب درآمد اقتصاد می دانند و وقت گذراندن با خانواده به ویژه فرزندان را اتلاف وقت تلقی می کنند، تعریف درستی از اقتصاد ندارند؛ حتی اگر از منظر آن ها بنگریم، در آینده چندین برابر درآمد مازاد خود را صرف جبران آسیب های وارده به خانواده خواهند کرد.

متاسفانه والدین امروزی حاضرند هزینه مالی زیادی برای فرزند خود بکنند اما حاضر نیستند کمی از خواسته های خود کوتاه بیایند تا به وی نزدیک تر شوند.پدری که همه گونه وسایل رفاهی برای پسرش فراهم آورده است اما از همبازی شدن با وی با تصور این که حریم بین شان شکسته می شود، اجتناب می کند، در واقع خودش برقراری ارتباط با وی را غیرممکن کرده است و از نزدیک شدن به دنیای پسرش پرهیز می کند!

مادری که یک رفتار نادرست دخترش را مایه سرزنش و تحقیر او به شیوه های گوناگون قرار می دهد و تمام رفتارهای مثبت وی را نادیده می گیرد، نمی داند که چگونه با ضربه زدن به عزت نفس وی، او را آماده انجام اشتباه های بزرگ تر می کند. بنابراین توصیه ما به والدین این است که به تغییر رفتارهای خود بیندیشند و به انجام کارهایی که پل ارتباطی بین آن ها و فرزند نوجوان است، مبادرت ورزند. والدین باید به یاد داشته باشند که گاهی بچه ها معلم ما می شوند و ما را به شیوه جدیدی تربیت می کنند.