وی در ادامه افزود: سالمندان به مشكلاتی دیگر همچون بیماریها و مشكلات جسمانی، تحلیل قوای جسمی و ذهنی كه منجر به ایجاد استرس و مشكلات سلامت روان در فرد سالمند میشود دچار میشوند.دكتر ناصحی گفت: وجود آشیانه خالی یا ازدواج کردن فرزندان، احتمال قرار گرفتن در معرض خطر حوادث و آسیب پذیری در برابر آنها به دلیل محدودیت توان جسمی و حرکتی موجب ایجاد بحران سالمندی همراه با احساس یأس و پوچی و پریشانی و احساس پشیمانی از عملکردهای خود در زندگی گذشته می شود.وی افزود: سن گرایی و حساس شدن نسبت به سن خود، ناتوانیهای حسی حرکتی، تجربه كردن زندگی كردن در آسایشگاه سالمندان، از دست دادن شغل به دلیل بازنشستگی، تجربه كردن مرگ همسر و عزیزان نیز از مشكلات این گروه است.
سالمندان سر بار جامعه نیستند
دكتر ناصحی با اشاره به اینكه بعضی از سالمندان مسئولیت مراقبت از همسر را علی رغم اینكه خود نیز بیمار و سالمند هستند عهده دارند، گفت: وابستگی و اتكاء به دیگران به دلیل نیاز به كمك آنها جهت انجام امور روزمره و مراقبت از بیماری و ناتوانی، وجود برخی نگرشهای منفی نسبت به سالمندان در جامعه و بخصوص در میان جوانان كه سالمند را فردی خسته كننده و غیرقابل تحمل می دانند و تصور میكنند سالمند سربار جامعه و خانواده است و هیچ اثر سازنده و مؤثری ندارد نیز از نگرانیهایی است كه با عدم بازگوی آن موجبات تشدید ناراحتی شان را فراهم میكند.رییس اداره بهداشت روان وزارت بهداشت خاطرنشان كرد: اطرافیان و فرزندان میتوانند در كاهش اثرات و عوارض مخرب روانی دوره سالمندی با حفظ احترام و ارزشهای سالمند و كمك در انجام فعالیتهای روزمره و به خاطر آوردن مطالب ضروری به آنان در برقراری ارتباط مؤثر با سالمند و ممانعت از منزوی شدن وی كمك كنند.وی همچنین افزود: مشاركت دادن سالمند در انجام امور در حد توان وی موجب ایجاد احساس كفایت و توانمندی در سالمند شده، مشورت با سالمند و استفاده از تجربیات وی در برخورد با مشكلات و حل مسائل زندگی بهترین كمكی است كه اطرافیان برای ایجاد احساس ارزشمندی به سالمندان می توانند داشته باشند.
نظر شما