وی ادامه داد: هر چند كه مرزهای سنتی دانشگاه و صنعت در جامعه ما كمرنگتر شده است اما مطمئنا با ایدهآلهای آرمانی فاصله زیادی وجود دارد. بدیهی است تعریف و تبیین یك چشمانداز مشترك برای رسیدن به اهداف عالی صنعت و دانشگاه نیازمند آسیبشناسی است.رییس دانشكده تغذیه دانشگاه علوم پزشكی شهید بهشتی با اشاره به اینكه یكی از توفیقات ما در راستای حركت اصلی نظام هماهنگ و مدون برنامه كلان جامعه - سند چشمانداز 1404- تدوین برنامه استراتژیكی در خصوص تغذیه بود، عنوان كرد: یكی از بندهای موثر و مهم این برنامه استراتژیك، چگونگی ارتباط موثر با صنعت است.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایسنا ؛ وی اضافه كرد: اطمینان داریم طی نیم قرن گذشته انستیتو تحقیقات تغذیهای و صنایع غذایی كشور، تلاش زیادی جهت تعمیق و ارتقای تحقیقات حوزه غذا و تغذیه و در نهایت سیاستگذاری این امور داشته است. واضح است كه به هر میزان ارتباط میان صنایع و دانشگاه عمیقتر باشد، اثرات خود را در این میان از طریق استقرار امنیت غذایی در جامعه با بالا بردن كیفیت غذای ایمن، مقتضی و در دسترس نشان خواهد داد.به گفته حاجی فرجی در سند و برنامه اجرایی استراتژیك 20 سال آینده این انستیتو و در راستای اسناد بالادستی و سند چشمانداز ایران 1404 تحقیقات كاربردی از اولویت و جایگاه بالایی برخوردار است و استفاده از پتانسیل متخصصان و صاحبنظران حوزه دانشگاه و صنعت در كل كشور در زمره برنامههای مدون انستیتو قرار دارد.
رییس انجمن علمی تغذیه ایران در ادامه به انجام یك طرح تحقیقاتی با موضوع "بررسی مصرف مایعات در بزرگسالان شهر تهران در سال 1390" اشاره كرد و گفت: امروز اهمیت مصرف آب و مایعات و نقش آنها در بروز برخی از بیماریهای مرتبط با تغذیه و به ویژه سهم مایعات شیرین، پركالری و كمارزش در بروز چاقی بر همگان روشن است.وی ادامه داد: ولی با وجود اتفاقنظر متخصصان بر اهمیت دریافت كافی مایعات و به ویژه آب برای حفظ سلامتی و بقا، معمولا مصرف مایعات در بررسیهای مصرف مواد غذایی گزارش نمیشود. امید است این تحقیق منشا همكاریهای مشترك میان دانشگاه و صنعت در راستای بهبود كیفیت نوشیدنیها و ارتقای سلامت جامعه قرار بگیرد.
حاجی فرجی با بیان اینكه آب برای متخصصان تغذیه از اهمیت قابل توجهی برخوردار است، عنوان كرد: برخی مشكلات در خصوص مصرف آب در كشور وجود دارد و پرسشهایی نظیر اینكه چه مادهای را میتوانیم جایگزین آب در صنایع بكنیم و یا اینك آیا از لحاظ روانشناختی بررسی شده است كه كودكان تا چه حد برای نوشیدن آب رغبت دارند و یا اینكه آیا برای سالمندی كه نمیتواند این شیشههای آب كنونی را به علت بیماری و ضعف در دست بگیرد و همیشه همراه خود داشته باشد، چارهای اندیشیدهایم یا خیر، همگی نیازمند انجام پروژههای تحقیقاتی هستند.
نظر شما