چهارشنبه ۱۷ خرداد ۱۳۹۱ - ۰۹:۱۸
کد خبر: 50119

با شناخت ابعاد مختلف رفتاری و روحی کودک می توانیم حس تفاهم را به جای سو تفاهم در روابطمان حاکم کنیم.

سلامت نیوز : فریبا خدیوی، کارشناس روانشناسی بالینی به باشگاه خبرنگاران گفت: محبت به معنای دوست داشتن و تکریم است که موجب احساس رضایت و خشنودی می گردد و باید قلبی و به دور از تصنع و به اندازه ای باشد که مانع تربیت صحیح نشود.

توجه به سمن و توانایی کودک و به دور از تبعیض می تواند محبت را در دل نشین کند و او خیر خواه دیگران می شود و حس محرومیت از وی خارج و امیدوار می شود اعتماد به نفس و اجتماعی شدن در او نمود بیشتری پیدا می کند.وی گفت: اما در ابراز محبت در هفت سال اول زندگی کودک با او همبازی شدن است.در مقابل خطاهایش صبورانه رفتار کنیم و در مقابل دیگران شخصیت او را تکریم کنیم و نکات خوب و مثبت رفتارش را به دیگران بازگو کنیم.به او توضیح دهیم که دوست داشتنی است و این رفتار است که باید مطلوب بماند نه شخصیت.
خویدی گفت: بازی یعنی تمام زندگی کودک ، به هر گونه فعالیت جسمی یا ذهنی هدفداری که به صورت فردی یا گروهی انجام شود و موجب کسب لذت و امتناع نیازهای کودک شود بازی گفته می شود.فریبا خدیوی در ادامه به نقش بازی در رشد اجتماعی کودک خاطر نشان کرد و گفت: مقررات و قوانین موجود در بازی او را اجتماعی کرده و به او می آموزد که از ضعیفان حمایت کند، می آموزد که شجاع و بی باک باشد و سلسله مراتب را رعایت کند.می تواند استعدادهای نهفته درون کودک را نمایان سازد.در واقع رشد ذهنی با بازیهای کودک متبلور می شود.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha