رئیس سازمان غذا و دارو در پاسخ به اینکه برخیها با نفوذ بالا به سیستم،مانع توقف واردات میشوند، گفت:نمیپذیرم که کسی بتواند در این عرصه نفوذ داشته باشد.
*با توجه به اینکه رهبری امسال را سال تولید ملی نام گذاری کردهاند، سیاستهای سازمان غذا و دارو برای تحقق این شعار چیست؟
سیاست ما به ویژه در دوره دولت دهم حمایت از تولید داخلی است البته بانامگذاری امسال به نام سال تولید ملی توسط مقام معظم رهبری، وظیفه ما سنگینتر شده است به همین دلیل درحال برنامه ریزی برای تقویت رویه گذشته هستیم وهنگام بازبینی دستورالعملهای گذشته سعی میکنیم به گونهای درقسمتهایی که تاکید بر بحث واردات داشتهاند تغییرایجاد کنیم و تاکید بر تولید داخلی داریم. به عنوان نمونه ما موفق شدهایم دارویی که نمونه خارجی آن با قیمت هر بستهٔ کمتر از سی تایی هشتاد هزار تومان ارائه میشد، خودمان تولید کنیم و حالا با قیمت چهل هزار تومان به دست مردم برسانیم.
* چرا با وجود تولید برخی داروها بازهم واردات آنها متوقف یا حتی کمتر نمیشود؟
این موضوع تا حد زیادی یک بحث فرهنگی است یعنی پزشکان در مواردی علاقه بیشتری به تجویز داروی خارجی نشان میدهند. البته تا حدی میتوان به پزشکان نیز حق داد زیرا دارو اصلا شوخی بردار نیست و یک پزشک نمیتواند وقتی یک دارو روی بیمارش جواب داده این ریسک را بکند و داروی ایرانی تجویز کند. البته این ضعف بر میگردد به خود ما و کل صنعت داروسازی که نتوانسته است با تبلیغات مناسب پزشکان و مردم را به استفاده از محصولات خود قانع کند و آنها را نسبت به کیفیت داروها مطمئن کند. تا جایی که این فرهنگ غلط رواج پیدا کرده است ومعتقدند داروی خارجی حتما نسبت به نمونه داخلی کیفیت بهتری دارد. اما من شخصا به عنوان کارشناسی که ۳۷ سال است در این عرصه فعال هستم به جرآت میتوانم بگویم تولید داخلی نه تنها کیفیتی پایینتر از نمونه خارجی ندارد بلکه ما اکنون در تولید برخی داروها درمنطقه سرآمد هستیم ودر در دنیا نیز رتبه دوم یا سوم را داریم.
* اگر واردات نباشد پزشک چگونه میتواند داروی خارجی تجویز کند؟
ما نمیتوانیم واردات بسیاری از داروها را متوقف کنیم چون به هر حال باید پاسخگوی نیاز بازار هم باشیم البته در مورد بسیاری از داروها این کار را کردهایم.
* برخی معتقدند سود بالای معاملات واردات دارو باعث میشود افرادی با نفوذ به سیستم تصمیم گیری مانع توقف واردات شوند، این را قبول میکنید؟
نمیپذیرم که کسی بتواند در این عرصه نفوذ داشته باشد. گفتن این موضوع هم خالی از اهمیت نیست که واردات دارو و کلا بازار دارو در این ایران نسبت به بسیاری از اقلام دیگر سود چندانی ندارد و شاید سالانه ۴هزار میلیارد سود کلی آن باشد.
* همین مقدار سود هم کافی است تا افراد ذی نفع برای ادامه واردات تلاش کنند. البته منظور من تلاش مستقیم نیست.
خیر اینطور نیست که کسی بتواند با توجه به سود خودش ما را قانع کند که واردات را ادامه بدهیم. همانطور که در مورد بسیاری از داروها از موضع خودمان که عدم واردات بوده است اصرار کردهایم و محکم بر سر مواضع خود ایستاده و از ورود دارو جلوگیری کردهایم. ما در اکثر این موارد حتی سعی کردهایم وارد کننده را به سمت تولید هدایت کنیم. به این معنی که گفتهایم شماهمین سرمایه را بگذارید روی مشارکت در چرخه تولید دارو، ما هم بازار را در اختیارتان قرار میدهیم. این اتفاق هم افتاده است. در برخی موارد هم وارد کننده خارجی را وادار کردهایم قسمتی از چرخه تولید را به داخل کشورمان بیاورد یعنی پروسه زمانی چرخه تولید یک دارو به داخل کشور منتقل شده است.
* یعنی شما وجود لابی یا مافیای دارو که خیلیها درباره آن صحبت میکنند را به کلی رد میکنید؟
با قاطعیت بله، موضوع دارو به قدری اهمیت دارد که نمیتوان در مورد آن کوچکترین کوتاهی کرد.
* هر چند وقت یکبار شاهد رونمایی از یک داروی جدید هستیم، این در حالی است که بسیاری معتقدند ایران تنها بسته بندی کننده است ومواد اولیه و فورمولاسیون تولید داخل نیست.
من معتقدم کسانی که این حرفها را میزنند یا از واقعیت خبر ندارند و در این زمینه تخصص کافی ندارند و یا نیات دیگری را دنبال میکنند. اما به هر حال باید بگویم این حرفها درست نیست. در مورد مواد اولیه باید بگویم واردات مواد اولیه از یک کشور دیگر کاملا طبیعی است تا جایی که کشور آمریکا هم که بزرگترین تولید کننده داروی جهان است بخش اعظم مواد اولیهاش را از هند و چین وارد میکند و یا بسیاری از کشورهای صاحب نام در عرصه دارو هم همین کار را میکنند. ما هم در حال حاضر ۴۰ درصد مواد اولیه را خودمان تولید میکنیم و بقیه را وارد میکنیم، این اصلا موضوع غیر عادی نیست. در واقع دارو فرمولاسیون خاص خودش را دارد و نمیشود صرفا با جمع کردن مواد اولیه آن را تولید کرد.
* تحقیقات ما نشان میدهد که در نقاطی از مناطق مرزی داروها یا لوازم بهداشتی با آرم وزارت بهداشت با قیمتی بسیار پایینتر از شهرهای بزرگ به فروش میرسد، در مورد این کالاها توضیح میدهید؟
ببینید اگر این موضوع را بخواهیم در مورد دارو بررسی کنیم دلیلش میتواند این باشد که دارو در ایران بسیار ارزان است. این موضوع سبب میشود که داروهای ما قاچاق شوند، ما رد داروهایمان را در افغانستان و عراق گرفتهایم که قاچاقشان باعث ایجاد مشکل برای صادرات ما شده است.
*منظور من داخل مرزهای ایران و شهرهایی مثل بانه است.
ببینید ممکن است دارو از بیمارستانی، داروخانهای و یا مرکز توزیع دارویی هرز برود و فرد یا افرادی در این مورد تخلف کنند اما فکر نمیکنم این موضوع آنقدر شایع باشد و موارد بسیار معدودی هستند.
* در مورد لوازم آرایشی چطور؟ مثلا خمیر دندانی که در تهران ۴هزار تومان به فروش میرسد را در شهری مثل بانه میتوان به نصف قیمت تهیه کرد در حالی که هر دو تاریخ مصرف و آرم وزارت بهداشت دارند.
از کجا معلوم که آن محصول تقلبی نباشد، از کجا معلوم که در انباری آنطرف مرز پر نشده باشد؟
امروزه همه چیز را میشود کپی کرد، از طرفی ما که دیگر نمیتوانیم برویم در مرز هم مامور بگذاریم ببینیم چه اتفاقی روی میدهد.
منبع : سینا نیوز
نظر شما