اگرچه مسئولان از ارائه آمار زنان معتاد در كشور به نوعی طفره میروند اما گزارشها حاكی از رشد صعودی زنان معتاد در جامعه است به طوری كه طی تحقیقات انجام شده از سوی ستاد مبارزه با مواد مخدر، بیش از ۷۲ هزار زن معتاد در کشور وجود دارد، این در حالیست كه به عقیده كارشناسان آمار زنان معتاد در ایران در سالهای اخیر نگرانکننده بوده به طوری که این آمار در حال حاضر به ۸ درصد از جامعه معتادان رسیده است.
كارشناسان بر این باروند كه اعتیاد به شیشه و مصرف قرصهای چربیسوز و كاهنده اشتها مهمترین علت اصلی افزایش آمار زنان معتاد است زیرا با این باور غلط كه شیشه عامل كاهش وزن است به اعتیاد روی میآورند. پروفسور حسین باهر رفتارشناس اجتماعی در گفتگو با «جوانآنلاین» میگوید: اكثر زنان از طریق مهمانیها، آرایشگاهها، استخرها و چنین محافلی با مواد مخدر صنعتی آشنا شده و گرفتار اعتیاد میشوند.
وی با تاكید بر اینكه متاسفانه آمار زنان معتاد به شیشه و كریستال روز به روز در كشور افزایش مییابد، اظهارداشت: مسئولان امر باید توجه داشته باشند كه اعتیاد یك زن در خانواده به منزله از هم گسیختگی بنیان آن خانواده است بنابراین باید با برنامهریزیهای مناسب زمینههای گرایش افراد به ویژه زنان به اعتیاد را در جامعه از بین ببرند.
این رفتارشناس معتقد است متاسفانه در بیشتر مواقع زنان فقیر به دلیل فقر و نداری با مردان معتاد ازدواج كرده و به وسیله همسر خود به مواد افیونی گرایش پیدا میکنند؛ معمولا زنان معتاد به سبب حمایتهای خانوادگی ضعیفی كه از آنها میشود برای مرهم گذاشتن روی مشكلات خود و فراموشی آن به اعتیاد روی میآورند.
گفتههای پرفسور باهر در حالیست كه به عقیده روانشناسان حمایت کامل از زنان معتاد، اراده آنها را برای ترک اعتیاد، صدچندان میکند و آنها تنها با داشتن روحیه قوی و انگیزهای درخور است كه میتوانند به زندگی خود كمك كرده و بنیان خانواده خود را از نابسامانی نجات دهند.
آنان بر این باورند كه معمولا آسیبهای اجتماعی زنان معتاد بسیار بیشتر از مردان معتاد است چرا كه اغلب آنان با فرار از خانه گرفتار روسپیگری و خشونت میشوند علاوه برآن پیامد آسیبهای اجتماعی زنان معتاد فرزندانشان را نیز تحت تاثیر قرار میدهد.
به نظر میرسد نگرشهای اجتماعی منفی موجود درباره رفتار غیر اخلاقی زنان معتاد مانعی بزرگ در راه درمان اعتیاد این قشر آسیبپذیر محسوب میشود.
از سوی دیگر هنوز هیچ برنامه مدون و منسجمی از سوی نهادهای مسئول برای درمان زنان معتاد در نظر گرفته نشده است و انگار كمترین توجهی از سوی مسئولان ذیربط به كاهش آسیبهای اجتماعی زنان معتاد در جامعه اعمال میشود.
نظر شما