یکشنبه ۴ تیر ۱۳۹۱ - ۰۹:۳۸
کد خبر: 51183
سلامت نیوز: تحقیق در باره عوامل مرطوب کننده در سالهای 1950 سرعت گرفت یعنی زمانیکه Blank بیان کرد میزان رطوبت پایین پوست عامل اولیه در ایجاد خشکی پوست است . در طی 50 سال گذشته بسیاری از دانشمندان خود را وقف این کردند که در باره مرطوب کردن پوست تحقیق کنند و اسرار رطوبت پوست را کشف کنند. امروزه می دانیم که علائمخشکی پوسترا میتوان با افزایش هیدراتاسیون لایه استراتوم کورنئوم توسط مواد جاذب رطوبت و مواد پوشاننده بهبود داد . در کشور آمریکا مرطوب کننده ها دارای یک بیلیون دلار فروش در سال هستند . مرطوب کننده های رایج آنهایی هستند که در فرم امولسیون های آب در روغن می باشند ، مانند کرم های دست . مرطوب کننده ها دارای دو نوع اساسی ترکیب می باشند : مواد پوشاننده و مواد جاذب رطوبت . یک مرطوب کننده خوب معمولاً دارای هر دو جزء فوق است . این بخش در باره مکانیسم عمل و اجزاء اساسی مرطوب کننده های رایج بحث می کند .

پوشاننده ها
پوشاننده ها استراتوم کورنئوم را می پوشانند . هدف این است که از دست رفتن آب را از اپیدرم کم کنند . یک پوشاننده می تواند یکی از بهترین انتخابها در درمان پوست خشک باشد ، زیرا دارای اثر مرطوب کننده است و از دست رفتن آب از سطح اپیدرم را نیز کاهش می دهد . بهترین پوشاننده ای که در حال حاضر در دسترس است وازلین و روغنهای مینرال می باشد . به عنوان مثال وازلین در برابر تبخیر آب مقاومتی حدود یکصد و هفتاد برابر روغن زیتون دارد و موادی که حاوی آن ها هستند از نظر زیبایی زیاد قابل قبول نیستند . دیگر پوشاننده های مورد استفاده عبارتند از پارافین ، روغن دانه ، سویا ، روغن دانه انگور ، پروپیلن گلیکول ، لانولین و موم . این مواد درجهت نگهداری آب مانند یک لایه نازک عمل کرده و در این محصولات زیبایی کاربرد موثری دارند . این مواد فقط زمانیکه روی پوست گذاشته شوند موثرند . وقتیکه از روی پوست برداشته می شوند ، از دست رفتن آب سطحی به حدود طبیعی قبلی خود باز می گردد . جالب است که بدانیم کم کردن از دست رفتن آب سطحی به میزان بیشتر از 40 % مطلوب نیست زیرا ماسراسیون به همراه افزایش رشد باکتریها رخ می دهد . بنابراین پوشاننده ها را معمولاً با مرطوب کننده ها همراه می کنند .

وازلین
وازلین توسط برخی منجمله Kligman یکی از بهترین مرطوب کننده ها شناخته می شود . این ماده از سال 1872 در ترکیب محصولات زیبایی استفاده می شده است . وازلین یک مخلوط خالص شده از هیدروکربن هایی است که از نفت خام بدست می آید . مولکولهای هیدروکربن موجود در وازلین از اکسیداسیون آن جلوگیری می کنند و طول عمر بیشتری به آن می دهند . از آنجا که وازلین یکی از موثرترین مواد پوشاننده محسوب می شود لذا مواد پوشاننده دیگر با آن مقایسه می شوند . وازلین کومدوژن نیست و ایجاد آلرژی نمی کند اما اگر به تنهایی استفاده شود چسبناک بوده و احساس چرب آن از نظر زیبایی خوشایند نیست . بنابراین اغلب همراه با ترکیبات دیگر استفاده می شود .

لانولین
لانولین یک محصول پیچیده طبیعی است که قابل سنتز شدن نیست . روش استخراج آن تعیین کننده ترکیبات و کیفیت آن است لذا همه انواع لانولین دارای یک کیفیت نیستند . لانولین از ترشحات غدد سباسه گوسفند بدست می آید و به هر حال ترکیبات آن بسیار متفاوت از سبوم انسان است . لانولین دارای دو خصوصیت مهم موجود در استراتوم کورنئوم است :
الف ) لانولین دارای کلسترول است که این ماده یکی از لیپیدهای اساسی در استراتوم کورنئوم می باشد .
ب ) لانولین و لیپیدهای استراتوم کورنئوم در دمای فیزیولوژیک می توانند به شکل جامد و مایع همزیستی داشته باشند . متاسفانه نفرات رو به تزایدی حساسیت تماسی به لانولین را نشان می دهند . لذا توسط بسیاری به عنوان یک ماده حساسیت زا شناخته می شود . تعدادی زیادی از ترکیبات مرطوب کننده امروزه در بر چسب خود عنوان بدون لانولین را ذکر می کنند .

جاذبین آب
جاذبین آب مواد محلول در آبی هستند که دارای قابلیت بالای جذب آب هستند . اینها دارای قدرت جذب از اتمسفر ( اگر رطوبت اتمسفر بالای هشتاد درصد باشد ) و اپیدرم زیرشان هستند . هر چند که این جاذبین آب می توانند آب را از محیط دریافت کرده ، به پوست رطوبت لازم را برسانند ، اما در شرایط با رطوبت کمتر ممکن است رطوبت را از اپیدرم و درم زیر آن گرفته و پوست را دچار کم آبی کنند ، به این دلیل اگر این مواد را با پوشاننده ها همراه کنند ، بهتر عمل می کنند .
جاذبین رطوبت یکی از مواد رایج مورد استفاده در مرطوب کننده ها می باشند زیرا از تبخیر و غلیظ شدن این ترکیبات جلوگیری می کند ، لذا طول عمر آنها بیشتر می شود . برخی جاذبین رطوبت دارای اثر باکتریو استاتیک نیز هستند . جاذبین رطوبت آب را به داخل استراتوم کورنئوم می فرستند . لذا ایجاد مختصری تورم در استراتوم کورنئوم می کنند که ظاهر پوست را صاف تر نشان داده ، چین و چروک آن را کمتر به نظر می آورند . در نتیجه بسیاری از مرطوب کننده ها را بنام کرم های ضد چروک می خوانند ، هر چند که آثار طولانی مدت ضد چروک هم نداشته باشند . مثال رایج جاذبین رطوبت گلیسیرین ، سوربیتول ، هیالورونیک اسید ، اوره ، پروپیلن گلیکول ، آلفا هیدروکسی اسید و قندها است .

گلیسیرین
گلیسیرین یک جاذب آب قوی با قدرت هیدروسکوپی است که مانند فاکتور طبیعی مرطوب کننده عمل می کند . فاکتور طبیعی مرطوب کننده NMF ) Natural moisturizing factor ) به طور طبیعی در کورنئوسیتها وجود دارد . این ماده ازآمینو اسیدها و فرآورده های آنها ، همچنین لاکتات ، اوره ، سیترات و قندها درست شده است . ماده NMF از مواد شیمیایی بسیار محلول در آبی درست شده است که مقدار زیادی آب را حتی زمانیکه رطوبت محیط پایین است ، جذب می کند . این ماده همچنین به استراتوم کورنئوم اجازه می دهد که حتی در هوای خشک آب بیشتری را در خود نگه دارد . تلاشهای زیادی شده که NMF را در ترکیبات مرطوب کننده تقلید کنند. گروه APPa دو مرطوب کننده با گلیسیرین بالا را با شانزده مرطوب کننده رایج دیگر در 394 بیمار دارای پوست بسیار خشک مقایسه کردند. در طی این مطالعه 5 ساله نشان داده شد که ترکیبات دارای گلیسیرین بالا از همه انواع دیگر مرطوب کننده بهتر عمل کردند . زیرا هیدراسیون طبیعی پوست را به سرعت به حد طبیعی رساندند .

همچنین در قیاس با انواع دیگر مرطوب کننده ( حتی آنها که دارای وازلین بودند ) اینها طول زمان بیشتری پوست را از خشکی مجدد محافظت کردند . آنالیز میکروسکوپی پوستهایی که با گلیسیرین بالا درمان شده بودند نشان داد که گلیسیرین باعث نمو بهتر استراتوم کورنئوم می شود . گلیسیرین اینکار را از طریق افزایش ضخامت کورنئوسیتها و افزایش فضای بین لایه های کورنئوسیتی انجام می دهد . این یافته ها پیشنهاد می کند که گلیسیرین یک قدرت نگهداری رطوبت را به عنوان یک مخزن داشته باشد که می تواند پوست را در برابر خشکی مقاوم بکند . راه دیگر عملکرد گلیسیرین از طریق تثبیت و رقیق کردن مامبران سلولی به توسط آنزیمهای آب رساننده مورد نیاز برای شکستن دسموزومها می باشد .

اوره
اوره یکی از اجزاء NMF می باشد که از حدود 1940 در کرمهای دست استفاده میشده است . اوره علاوه بر اینکه جاذب رطوبت است ، دارای اثر ضد خارش مختصری نیز می باشد . هر چند که تا حدودی مخالفت در آرا موجود است اما نشان شده که همراه کردن اوره با هیدروکورتیزون ، اسیدرتینوئیک و مواد دیگر باعث نفوذ بهتر آنها به داخل پوست می شود . به طور کلینیکی دیده شده که کرم 3% و 10% اوره دارای اثر بهتری در مقایسه با پلاسبو بوده اند . جالب اینکه از دست رفتن آب از طریق اپیدرم طی درمان با کرم اوره 3% تغییری نداشته اما طی درمان با کرم اوره 10% کاهش یافته بود .

منبع : فصل نامه بهداشت پوست و مو

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha