سلامت نیوز : یک جامعه‌شناس گفت: اعدام در ملاءعام درجه میزان تحمل آدم کشی را در جامعه افزایش داده و موجب عادی شدن جنایت، تقویت روحیه قساوت، انتقام و نفرت می‌شود.

ابوالحسن تنهایی در گفت‌و‌گو با ایلنا، درباره تاثیر برپایی مراسم اعدام در ملاء عام، اظهار داشت: نتایج تمامی تحقیقات به عمل آمده از اثرات برگزاری این مراسم‌ها، بیانگر آثار منفی و عواقب وحشتناکی در جامعه است. دیدن فیلم‌های با محتوای پرخاشگری، گرایش افراد به پرخاشگر بودن را افزایش می‌دهد. از دیدگاه روان‌شناسان و جامعه‌شناسان اجتماعی این کار منجر به افزایش رفتارهای پرخاشجویانه و گرایش به پرخاشگری در جامعه می‌شود. وی با بیان اینکه نتایج این کار تقویت روحیه قساوت، انتقام، نفرت و حتی گرایش به ارتکاب جرم است، تاکید کرد: با برگزاری چنین مراسم‌هایی در اجتماع به این نتیجه می‌رسیم که مسئولان در این زمینه، کار کار‌شناسی نکرده‌اند در واقع اگرچه کسانی که این حکم را برای مجرمان صادر می‌کنند، از نظر علم قضات و مقام حقوقی مسلط بر کار هستند اما قطعا تخصصی در زمینه روان‌شناسی و جامعه‌شناسی ندارند.

اعدام در ملاء عام منتج به عبرت آموزی نمی‌شود

این دکترای جامعه‌شناسی با بیان اینکه هدف اصلی مسئولان از برپایی چنین مراسم‌هایی عبرت گرفتن مردم است، گفت: متاسفانه باید بگویم عبرتی در کار نیست و این اقدامات بیشتر روحیه مردم را جریحه‌دار می‌کند و موجب پرخاشگری آن‌ها می‌شود. تنهایی با بیان اینکه به اعتقاد کسانی که خواستار این اقدام در ملاء عام هستند، ذات کار خوب است، گفت: این اقدام از نظر روان‌شناسی مکانیزم دفاعی و جبرانی ایجاد می‌کند. قطعا مسئولان مربوطه از عواقب خطرناک آن بی‌خبرند. در کشورهای صنعتی این موارد با مشاوران و روان‌شناسان بحث می‌شود و حتی به آن‌ها اجاره می‌دهند تا در فضای رسانه‌ها به این موارد از دیدگاه علمی پرداخته شود در حالی که متاسفانه این فضا در کشور ایران مهیا نیست.

برگزاری مراسم اعدام در ملاء عام اثر بازدارندگی از جرم ندارد

وی درباره اثر بازدارندگی برپایی مراسم اعدام در ملاء عام، تاکید کرد: تحت هیچ شرایطی این اقدام اثر بازدارندگی ندارد، ممکن است آن لحظه ترسی را در میان مردم ایجاد کند اما قطعا افراد متخلف با دیدن چنین تصویری سعی می‌کنند به گونه‌ای عمل کنند که گرفتار نشوند، از سویی موجب می‌شود تا انتقام جویی نسبت به فردی که گرفتار شده است، در سایرین ایجاد شود. تنهایی بار دیگر با بیان اینکه هیچ جامع‌شناسی چنین کاری را تایید نمی‌کند با صراحت گفت: این کار اساسا افزایش و گرایش به پرخاشگری را در جامعه مهیا می‌کند.

وی درباره برخورد برخی از حاضران در مراسم اعدام در ملا عام که ساعت‌ها وقت صرف می‌کنند و حتی در این مدت بگو و بخند می‌کنند، گفت: وقتی مراسم اعدام در فرایند زمانی در مکان‌های مختلف تکرار شود نوعی بی‌توجهی را در انسان‌ها ایجاد می‌کند، نتیجه این می‌شود که تاثیر روانی خود را از دست می‌دهد و همانند گاوبازی یا مشت زنی در سایر جوامع می‌شود که انسان‌هایی كه از دیدن صحنه‌های خشونت‌بار لذت می‌برند از دیدن صحنه اعدام فردی لذت می‌برند.

این جامعه‌شناس با بیان اینکه تکرار این مراسم به افراد کمک می‌کنند تا خصلت‌های پرخاشگرانه خود را بروز دهند، تاکید کرد: زمانی مردم از ریختن خون حتی حیوان ناراحت می‌شدند اما هم اکنون در مراسم اعدام انسانی حضور می‌یابند در واقع آنچه در حال رخ دادن این است که سطح نگرش مردم از بازی با خون حیوانات به خون آدمیزاد تغییر می‌یابد و گرایش به خونریزی و کشتن انسان‌ها همانند تماشای آن بهنجار می‌شود و در برنامه بلند مدت گرایش به آدم کشی و قتل با برگزاری چنین مراسم‌هایی عادی شده و زمینه‌ساز عادی سازی جرم در جامعه می‌شود.

وی با بیان اینکه انسان‌ها از برنامه‌های هیجانی استقبال می‌کنند، تاکید کرد: ‌ این اقدام درجه میزان تحمل آدم کشی را در جامعه افزایش داده و موجب عادی شدن جنایت می‌شود. تنهایی با بیان اینکه روش گفت‌وگوی مسئولان حوزه قضایی و انتظامی با مردم مناسب نیست، به آن‌ها توصیه کرد که در تصمیم‌گیری‌هایی روان‌شناسی و جامعه‌شناسی حتما از دید یک متخصص به مساله نگاه کنند.

وی ادامه داد: ‌ شاید این افراد در زمینه فعالیت خود از تخصص‌های لازم برخوردار باشند اما قطعا مواردی که با جامعه و روان انسان‌ها رابطه مستقیم دارد باید با همفکری و همراهی متخصصان حوزه همراه باشد اگر مسئولان فکر می‌کنند برگزاری مراسم اعدام در ملا عام یعنی کشتن انسان‌ها در مقابل انسان‌ها عبرت آموزی در بر دارد، باید بگویم بیش از ۹۰ درصد تاثیرات این مراسم عواقب خطرناکی دارد.

این جامعه‌شناس با بیان اینکه برپایی این مراسم تنها به مجرمان می‌فهماند که باید در ارتکاب جرم خود دقیق‌تر عمل کند تا به دست قانون نیفتند، گفت: ‌ دستگاه‌های مسئول در بررسی و صدور حکم قطعا تخصص دارند اما تصمیم برای برپایی اعدام در ملا عام بر عهده جامعه‌شناسان است چرا که تاثیرات آن در ‌‌نهایت گریبان گیر جامعه و جامعه‌شناسان می‌شود.