کارشناس دیابت بیمارستان گلستان اهواز گفت: احتمال گرمازدگی در افراد مبتلا به دیابت بیشتر از دیگران است و حتی مرگ بر اثر گرما‌زدگی در میان این افراد گزارش شده است.

سلامت نیوز : کارشناس دیابت بیمارستان گلستان اهواز گفت: احتمال گرمازدگی در افراد مبتلا به دیابت بیشتر از دیگران است و حتی مرگ بر اثر گرما‌زدگی در میان این افراد گزارش شده است.

شهلا منجر در گفت وگو با (ایسنا) منطقه خوزستان، اظهار کرد: به علت کاهش قدرت تعریق در افراد دیابتی، احتمال گرمازدگی در فصل‌های گرم سال در این افراد به شدت افزایش می‌یابد. گرما و رطوبت محیط دو عاملی هستند که دفع گرما از بدن را با مشکل مواجه می‌کنند. هرچه رطوبت و گرمای محیط بیشتر باشد، خطر گرمازدگی نیز افزایش می‌یابد.

وی افزود: دمای بیش از 37.7 درجه سانتی‌گراد خطر بروز گرمازدگی را به دنبال دارد. وقتی رطوبت هوا بالا باشد، حتی 36.6 درجه سانتی‌گراد هم خطرناک است، زیرا رطوبت زیاد مانع تعریق طبیعی بدن می‌شود.این کارشناس دیابت درباره علائم گرمازدگی در دیابتی‌ها تصریح کرد: اگر فرد دیابتی در معرض هوای گرم یا مرطوب قرار گیرد با بروز هر یک از نشانه‌‌های سرگیجه، تعریق بیش از حد، قرمزی پوست بدون تعریق، گرفتگی عضلانی، سردرد، تند شدن ضربان قلب یا احساس تهوع باید فورا به گرمازدگی مشکوک شود.

وی درباره راهکارهای پیشگیری از گرمازدگی، خاطرنشان کرد: در فصل گرم سال، انجام فعالیت ورزشی بهتر است به صبح ‌زود یا هنگام غروب آفتاب موکول شود همچنین نوشیدن مقدار زیادی مایعات در طول روز توصیه می شود. آب یا نوشیدنی‌‌هایی مثل شربت آبلیموی کم‌‌شیرین، مایعات بسیار مناسبی برای جلوگیری از گرمازدگی محسوب می‌شوند. نوشیدنی‌هایی مانند چای و قهوه باعث دفع آب بدن می‌شوند و جایگزین مناسبی برای آب نیستند.

منجر گفت: توصیه می‌شود افراد دیابتی روزانه یک یا دو مرتبه استحمام کنند تا دمای بدنشان کاهش یابد. پوشیدن لباس‌های با رنگ روشن و استفاده از کلاه و عینک آفتابی نیز به منظور پیشگیری از گرمازدگی توصیه می‌شود.وی افزود: اگر فرد دیابتی متوجه هر یک از علایم شروع گرمازدگی شد، باید فورا تحت‌درمان قرار ‌گیرد. قبل از مراجعه به پزشک یا در موارد شدید پیش از رسیدن اورژانس، انجام اقداماتی مانند منتقل کردن بیمار به مکانی خنک، بالا قرار دادن پاهای بیمار نسبت به بدن، مرطوب کردن بدن بیمار با آب خنک و قرار دادن کیسه‌‌های یخ روی کشاله‌‌های ران و زیر بغل بیمار توصیه می شود.

منجر تصریح کرد: گرما علاوه بر اینکه ‌آب بدن بیمار را کاهش داده و موب افزایش غلظت قندخون می شود، ممکن است داروهای کاهش‌دهنده قندخون را نیز تحت‌تاثیر قرار دهد. حتی دستگاه‌‌های سنجش گلوکز خون (گلوکومتر) و نوارهای تست قندخون هم در هوای گرم عملکرد خود را از دست می‌دهند و قندخون را پایین‌تر از مقدار واقعی نشان می‌دهند. انسولین در محیط گرم به سرعت تخریب می‌شود و کارایی خود را از دست می‌دهد. سایر داروهای خوراکی ضددیابت نیز مانند انسولین در هوای گرم اثر خود را از دست می‌دهند. دمای مناسب برای نگهداری انسولین 15 تا 30 درجه سانتی‌گراد است.

وی ادامه داد: از قراردادن انسولین پشت شیشه ماشین و در معرض تابش مستقیم آفتاب باید پرهیز شود و به‌طور کلی نباید انسولین را در دمای خیلی بالا یا خیلی پایین نگهداری کرد. نگهداری انسولین در فریزر نیز صحیح نیست. قرص‌های کاهش‌دهنده قندخون نیز باید در دمای اتاق، دور ازنور مستقیم آفتاب، حرارت زیاد و رطوبت نگهداری شوند. توصیه می‌شود افراد دیابتی، انسولین، داروها و وسایل تست قندخون را در کیف‌های مخصوص خنک‌ کننده حمل کنند و محل نگهداری در خانه نیز در جای خنک باشد.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha